Ponowne zawierzenie narodu polskiego

W piątek 11 czerwca polscy biskupi ponowią w Krakowie uroczysty akt poświęcenia naszej Ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. W tym dniu zostanie on odnowiony we wszystkich parafiach. Pierwotnego zawierzenia Sercu Jezusowemu dokonał ks. kard. Edmund Dalbor w 1920 r. na Jasnej Górze. Akt odnowiony został rok później z udziałem całego episkopatu Polski.

W Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa podczas Mszy św. o godz. 18.00 w bazylice NSPJ w Krakowie odbędzie się akt poświęcenia narodu polskiego Sercu Jezusowemu. Dokonają go księża biskupi zgromadzeni w archidiecezji krakowskiej na 389. Zebraniu Plenarnym KEP. Głównym celebransem będzie ks. abp Stanisław Gądecki, przewodniczący episkopatu Polski, a homilię wygłosi ks. dr Jarosław Paszyński, prowincjał Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego.

Akt zawierzenia składać się będzie z trzech elementów. Wśród nich znalazło się podziękowanie za opiekę i dar wolności, przeproszenie za grzechy jako duchowe zadośćuczynienie, a także prośba o umocnienie wiary i miłości, aby zachować wierność Ewangelii.

– Dla każdego polskiego obywatela wolność stoi otworem. Natomiast sposób jej używania jest bardzo osobliwy. Sugeruje on w człowieku jego własne upodobanie, jest nakierowane bardziej na siebie i własny interes aniżeli na dobro wspólne. Z tego bierze się wynaturzenie wolności, także demokracji. Każdy szuka swojego interesu, dlatego wolność zostaje ostatecznie czymś przegranym. Żeby spowodować ruch odwrotny, trzeba wychodzić od kultu Serca Jezusowego, czyli od kultu miłości. (…) To zadanie niezwykle trudne wymagające ogromnych sił ludzkich, które by wzniosły się na wyższy poziom, bardziej otwarty; poziom, który zmierza do pojednania. (…) Od Trójcy Świętej zaczyna się ruch, który idzie przez Jezusa, następnie przez Kościół i wreszcie dotyka każdego ochrzczonego człowieka – wyjaśnia ks. abp Stanisław Gądecki, który jako przewodniczący episkopatu oficjalnie odnowi akt sprzed 100 lat. [czytaj więcej] 

Tego samego dnia akt zawierzenia dokona się we wszystkich parafiach na terenie naszej Ojczyzny.

„Symbolem nieskończonej i niepojętej miłości Boga jest przebite włócznią i otwarte Serce wiszącego na krzyżu Zbawiciela. Wobec takiej Miłości nie można przejść obojętnie, trzeba na nią odpowiedzieć. Kult Serca Jezusa wyraża się w pragnieniu, by nasze serca zranione grzechem, ale obmyte i uzdrowione Chrystusową Krwią biły w rytmie Najświętszego Serca Zbawiciela, będącego „gorejącym ogniskiem miłości”. On najpełniej objawił światu miłość, bo nie jest bezwzględnym Sędzią, ale kochającym Ojcem. Poświęcając się Sercu Jezusowemu, człowiek pozwala do końca przeniknąć się miłością Bożą, na tę miłość odpowiedzieć i nieść ją otaczającemu światu” – wskazują biskupi w liście pasterskim do wiernych.

#SerceJezusa,
gorejące ognisko miłości,
zmiłuj się nad nami. #Czerwcowe pic.twitter.com/R7qtCsljYj

— EpiskopatNews (@EpiskopatNews) June 8, 2021

Słowa do Polaków z okazji tego dnia kieruje również papież Franciszek. [więcej] 

– W 100. rocznicę poświęcenia narodu polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Wasi biskupi uroczyście ponowią ten akt. Zachęcam Was, abyście przeniknięci Bożą miłością działali na rzecz budowania cywilizacji miłości. Z serca Wam błogosławię – podkreśla Ojciec Święty.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, odwołując się do słów Papieża o budowaniu cywilizacji miłości, podkreślił, że „im bardziej rozprzestrzenia się cywilizacja śmierci, tym bardziej nie można odpowiadać tą samą monetą”.

– W ten sposób tylko rozszerzymy cywilizację śmierci, poddając się jej i nie reagując. Jedynym sposobem odrodzenia jest zwrócenie się ku cywilizacji miłości, która jest bolesna. W definicji wygląda bardzo pociągająco, ale w praktyce jest bardzo wymagająca, ponieważ wymaga pęknięcia własnego serca, przełamania samego siebie, żeby wyjść naprzeciw drugiemu człowiekowi – mówi ks. abp Stanisław Gądecki.

#SerceJezusa,
sprawiedliwości i miłości skarbnico,
zmiłuj się nad nami. #Czerwcowe pic.twitter.com/g34ZNddhrc

— EpiskopatNews (@EpiskopatNews) June 9, 2021

27 lipca 1920 roku wobec zagrożenia kampanią bolszewicką biskupi zebrani na Jasnej Górze pod przewodnictwem prymasa Polski, ks. kard. Edmunda Dalbora, zawierzyli nasz kraj, wypowiadając słowa:

„W chwili, gdy nad Ojczyzną i Kościołem naszym gromadzą się chmury ciemne, wołamy jak niegdyś uczniowie Twoi zaskoczeni burzą na morzu: Panie, ratuj nas, bo giniemy. I jak niegdyś, wyciągnąwszy prawicę, jednym słowem uspokoiłeś burzę, tak oddal, Panie, teraz od nas grożące nam niebezpieczeństwo”.

 

Akt poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Jezusa

27 lipca 1920 roku, Jasna Góra

Najświętsze Serce Jezusa, oto my, biskupi polscy, zebrani u stóp Majestatu Twego, w Najświętszym Sakramencie ukrytego, poświęcamy siebie, duchowieństwo i wszystkich wiernych diecezji naszych, cały kraj i Ojczyznę naszą Twojemu Boskiemu Sercu.

W chwili, gdy nad Ojczyzną i Kościołem naszym gromadzą się chmury ciemne, wołamy jak niegdyś uczniowie Twoi zaskoczeni burzą na morzu: Panie, ratuj nas, bo giniemy. I jak niegdyś, wyciągnąwszy prawicę, jednym słowem uspokoiłeś burzę, tak oddal, Panie, teraz od nas grożące nam niebezpieczeństwo.

Wyznajemy wprawdzie w pokorze, że niewdzięcznością naszą i grzechami zasłużyliśmy na Twoją karę – ale przez zasługi naszych świętych Patronów, przez krew męczeńską przelaną dla wiary przez braci naszych, za przyczyną Królowej Korony Polskiej, Twojej Rodzicielki, a naszej ukochanej Matki Częstochowskiej, błagamy Cię, racz nam darować nasze winy i przemień serca nasze na wzór Twojego Boskiego Serca; przemień nas potęgą łaski Twojej wszechmocnej, z obojętnych i letnich uczyń nas gorliwymi i gorącymi, z małodusznych mężnymi, i spraw, abyśmy już wszyscy odtąd trwali w wiernej służbie Twojej i nigdy Cię nie opuścili.

A my, biskupi polscy, idąc śladem poprzedników naszych, którzy pierwsi uprosili zaprowadzenie Mszy św. do Twojego Serca, przyrzekamy Tobie, Najświętsze Serce Jezusa, w tej uroczystej chwili, że będziemy szerzyli wśród wiernych, a zwłaszcza w seminariach duchownych, nabożeństwo do Boskiego Serca Twego i zachęcali rodziny, aby się poświęcały Twojemu Sercu. Najświętsze Serce Jezusa, przyjmij nas, choć niegodnych, i pobłogosław nam, naszym diecezjom i całej naszej Ojczyźnie.

Akt ten został ponowiony jako akt zawierzenia i wdzięczności rok później – 3 czerwca 1921 roku – w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie, przy okazji konsekracji tej świątyni. „Chwała niech Ci będzie, Królu wieków i najwyższy Panie naszej Ojczyzny; Tobie moc i panowanie, nam zaś w Twej służbie na doczesne nasze dzieje ratunek” – wołali wówczas polscy biskupi.

Akt poświęcenia całej Ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa

3 czerwca 1921 roku, Kraków

Nieśmiertelny Królu wieków, rzeczywisty i żywy, pod postacią chleba utajony, Panie nasz Jezu Chryste!

Oto staje u stóp Twoich w osobie swych pasterzy i w osobie pobożnych tych tłumów wierny naród polski, aby w starej królów naszych stolicy obwołać Cię uroczyście najwyższym swym Panem. Przyjąłeś z rąk naszych na widomy znak poddaństwa dźwigniętą z ofiar całej Polski świątynię: prosimy Cię, byś ten kościół w sercu ojczyzny Sercu Twemu wzniesiony przyjął za tron królewski Twego wśród nas panowania.

Wyznajemy bowiem przed niebem i ziemią, że Twego panowania nam potrzeba: wyznajemy publicznie, że Ty jeden, Królu królów, masz do nas święte i nigdy niewygasłe prawa; wyznajemy za wszystkich, co znać Cię i służyć Ci nie chcą, że tylko pod Twym berłem ratunek dla wskrzeszonej Twą mocą, a tak ciężko skołatanej ojczyzny. Więc Panie nasz wszechmocny, racz nie patrzeć na niegodność naszą i nędzę, ale w imię dobroci Serca Twego zstąp do nas miłościwie, pełen łaski i prawdy, by zawładnąć tym ludem, co oddaje Ci się dziś i poświęca. Święć się wśród nas Imię Twoje! Przyjdź do nas słodkie i błogosławione królestwo Twoje!

Niech ci, co rządzą, w imię Twoje władzę sprawują; ustawy nasze niech będą świętego prawa Twego odbiciem; wojsko nasze niech pod Twym znakiem strzeże granic ojczyzny; wiedza niech od Twej prawdy światła zapożycza i Ciebie publicznie niech wyznaje; życie nasze całe, i społeczne, i rodzinne, niech Twym duchem się napoi i na zasadach Twoich się oprze! Usuń spomiędzy nas to wszystko, co prawdzie i łasce Twojej się sprzeciwia, otwórz oczy zaślepionym, ulecz chore serca, obmyj to, co oczyszczenia potrzebuje, weź nas w opiekę przed wrogiem postronnym i przed naszą własną słabością, podbij nas pod świętą władzę Twej miłości, bo jesteśmy i do Ciebie należeć chcemy.

Jak niegdyś Polska nasza, jedna z pierwszych, przed słodkim Sercem Twoim upadła w pokłonie, tak dziś oddajemy Ci cały nasz naród w zupełne i niepodzielne władanie, oddajemy Ci i poświęcamy jego miasta i wioski, jego prawa i zwyczaje, jego prace i trudy, jego potrzeby i jego nadzieje. Ufamy Ci i w imię tej ufności podnosimy głos uwielbienia, który niech płynie przez wszystkie ziemie polskie i znajdzie oddźwięk we wszystkich polskich sercach: Chwała niech Ci będzie, Królu wieków i najwyższy Panie naszej ojczyzny; Tobie moc i panowanie, nam zaś w Twej służbie na doczesne nasze dzieje ratunek, a na wieczność dziedzictwo niebieskiej Twej ojczyzny.

Trzeciego zawierzenia Sercu Jezusowemu dokonał ks. kard. Stefan Wyszyński w 1951 r. w ukryciu przed władzami komunistycznymi. Poświęcenie NSPJ miało miejsce w uroczystość Chrystusa Króla na terenie całej Polski, aby w wydarzeniu mogło wziąć udział jak najwięcej wiernych. W parafiach odprawiano uroczyste nieszpory z procesją i kazaniem.

Akt poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa

28 października 1951 roku, dokonany we wszystkich świątyniach Polski

Panie Jezu Chryste, my Naród Polski, przed Tobą na kolana upadamy, wobec nieba i ziemi wyznajemy: Tyś jest Bogiem naszym, Tyś Zbawicielem naszym, Tyś Królem naszym.

Dziękujemy Ci za wszystkie dobrodziejstwa, jakie wyświadczyłeś narodowi naszemu, a szczególnie za powołanie nas do świętej wiary katolickiej i za opiekę nad nami w najcięższych nawet chwilach dziejowych.

W dniu dzisiejszym, wobec Maryi, Rodzicielki Twojej, a naszej serdecznej Matki i Królowej, wobec świętych patronów naszych, całkowicie oddajemy się i poświęcamy Boskiemu Sercu Twojemu, aby na zawsze być ludem Twoim.

Zarazem uroczyście przyrzekamy trwać wiernie w świętej wierze katolickiej, bronić Twojego świętego Kościoła, życie nasze osobiste, rodzinne, narodowe kształtować według Twojej Ewangelii. O Najświętsze Serce Jezusa, pokornie Cię prosimy i błagamy, przyjmij nasze poświęcenie się Tobie, otocz nas swoją miłością i tak nas prowadź przez dzieje, aby z polskiej ziemi po wszystkie czasy rozbrzmiewała cześć i chwała Twoja.

Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa ma dawne korzenie, rozpowszechnił się na skutek objawień św. Małgorzaty Marii Alacoque, francuskiej zakonnicy z XVII wieku, podczas których Jezus prosił, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był świętem poświęconym czci Jego Serca. Liturgiczne święto Boskiego Serca Pana Jezusa ustanowił papież Klemens XIII w 1765 r. jako przywilej dla ówczesnego Królestwa Polskiego oraz Konfraterni Najświętszego Serca Jezusa w Rzymie. Przyczynili się do tego nasi biskupi, wystosowując memoriał do papieża, gdyż na ziemiach polskich kult ten rozwijał się już wcześniej. Na cały Kościół święto to rozszerzył Pius IX w 1856 r., a Leon XIII w 1899 r. dokonał aktu poświęcenia całego rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.

radiomaryja.pl