Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI
Drodzy bracia i siostry!
Uroczystą celebracją dzisiejszego poranka w Bazylice watykańskiej zakończyło się Zgromadzenie Specjalne Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu pt. „Kościół katolicki na Bliskim Wschodzie: wspólnota i świadectwo”. Nadto w tę dzisiejszą niedzielę przypada również Światowy Dzień Misyjny, którego mottem jest: „Budowanie wspólnoty kościelnej ma kluczowe znaczenie dla misji”. Uderzające jest podobieństwo tematów tych dwóch wydarzeń kościelnych. Obydwa zapraszają nas do popatrzenia na Kościół jako na misterium komunii, która ze swej natury jest przeznaczeniem każdego człowieka i całej ludzkości. Sługa Boży Ojciec Święty Paweł VI wyraził się w ten oto sposób: „Kościół jest dla ewangelizacji, czyli po to, aby głosił i nauczał słowa Bożego, ażeby przez nie dochodził do nas dar łaski, żeby grzesznicy jednali się z Bogiem, a wreszcie żeby uobecniał nieustannie ofiarę Chrystusa w odprawianiu Mszy św., która jest pamiątką Jego śmierci i chwalebnego Zmartwychwstania”. (Adhortacja Apostolska. Evangelii nuntiandi, 8 grudnia, 1975, 14). Z tej też racji najbliższe Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów poświęcone zostanie tematowi: „Nowa ewangelizacja dla przekazywania wiary chrześcijańskiej”. W każdym czasie i w każdym miejscu – również na Bliskim wschodzie – Kościół jest obecny i działa, aby przygarnąć każdego człowieka i ofiarować mu w Chrystusie pełnię życia. Jak pisał włosko-niemiecki teolog Romano Guardini: „Rzeczywistość Kościoła zawiera całą pełnię bycia chrześcijaninem, która rozwija się w czasie na tyle, na ile obejmuje ona pełnię człowieczeństwa, która jest w relacji do Boga”(Formacja liturgiczna, Brescia 2008, 106-107).
Drodzy przyjaciele! W dzisiejszej Liturgii czytana jest świadectwo św. Pawła dotyczącym ostatecznej nagrody, jakiej Pan udzieli tym „wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego” (2 Tm 4,8). Nie chodzi tu o bezczynne i samotne oczekiwanie. Wręcz przeciwnie. Apostoł żył we wspólnocie z Chrystusem Zmartwychwstałym dla „dopełnienia głoszenia Ewangelii”, aby w ten sposób „wszystkie narody je posłyszały” (2 Tm 4,17). Zadaniem misjonarza nie jest czynienie rewolucji na świecie, lecz aby go przemieniać, czerpiąc siłę od Jezusa Chrystusa, który „wzywa nas do stołu swego Słowa i Eucharystii, abyśmy zakosztowali daru Jego obecności, kształcili się w Jego szkole i z coraz większą świadomością żyli w jedności z Nim, Nauczycielem i Panem” (Orędzie na 84. Światowy Dzień Misyjny). Również i współcześni chrześcijanie, jak jest napisane w Liście do Diogeneta: „uzewnętrzniają owe przedziwne i wręcz nie do uwierzenia… życie wspólne. Przebywają na ziemi, lecz są obywatelami nieba. Słuchają ustalonych praw, a własnym życiem zwyciężają prawa(…)skazywani na śmierć zyskują życie… Czynią dobrze, a karani są jak brodniarze…prześladowani, mnożą się z dnia na dzień” (V, 4.9.12.16; VI, 9 [SC 33], Paris 1951, 62-66).
Dziewicy Maryi, która od Jezusa Ukrzyżowanego otrzymała nową misję bycia Matką dla wszystkich tych, którzy zechcą uwierzyć w Niego i pójść za Nim, zawierzam chrześcijańskie wspólnoty Bliskiego wschodu i wszystkich misjonarzy Ewangelii.
Po polsku:
Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. Dzisiaj Kościół przeżywa dwa ważne wydarzenia: zakończenie Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu i Światowy Dzień Misyjny. W Polsce pod hasłem: „Misje – świadectwo miłości i komunii” będziecie obchodzić także Tydzień Misyjny. Polecając waszej modlitwie te wydarzenia życzę, by przyczyniły się one do wzrostu jedności Kościoła i dzielenia się ewangelicznym świadectwem wiary. Z serca wam błogosławię i życzę dobrej niedzieli.
Tłumaczenie Radio Maryja