Zmarła Maria Okońska

Dzisiaj nad ranem o godz. 3.15 w Domu Pamięci Stefana Kardynała  Wyszyńskiego w Częstochowie zmarła Maria Okońska, założycielka Instytutu Prymasa Wyszyńskiego. Miała 93 lata. 

Uroczystości pogrzebowe odbędą się w Warszawie w archikatedrze św. Jana, 11 maja o godz. 13.00. 7 maja o godz. 12.15 zostanie odprawiona Msza św. w kaplicy Cudownego Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze przy ciele Zmarłej.

Maria Okońska od 1942 roku współpracowała z ks. kard. Stefanem Wyszyńskim. W roku 1948 została aresztowana przez UB za działalność duszpasterską i organizowanie obozów wakacyjnych dla dziewcząt z całej Polski. Wypuszczona po ponad 4 miesiącach, po interwencji biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego.

Maria Okońska godzinami klęczała przed Najświętszym Sakramentem modląc się o to, by Polska była rzeczywiście Królestwem Chrystusowym – wspomina Iwona Czarcińska, członek Instytutu Prymasa Wyszyńskiego.

– Rzeczywiście miała charyzmat pociągania słowem ludzi do Pana Boga. Ukazywania im Boga, ukazywania Maryi, pociągania do miłowania Boga i Maryi. Za tym jej działaniem była wielka rzetelna modlitwa. To była kobieta, która godzinami klęczała przed Najświętszym Sakramentem, przed Matką Najświętszą w sprawach Boga w naszej ojczyźnie, żeby Polska była rzeczywiście Królestwem Chrystusowym. To były takie dwie wielkie miłości w życiu Marii Okońskiej bo oczywiście pierwszy Bóg, Matka Najświętsza, ale zaraz po tym Polska – powiedziała Iwona Czarcińska.

Maria Okońska była gotowa oddać życie za Polskę. W czasie wojny służyła innym, budząc w Polakach w tym trudnym czasie ducha narodu, za co została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

– Ona była gotowa za Polskę oddać życie co z resztą miało też swoje przełożenie w czasie II wojny światowej, kiedy jako żołnierz Armii Krajowej stanęła do walki, chociaż nie była to walka zbrojna, ani nawet taka służba pomocnicza, sanitarna tylko służba religijna. Budzenie ducha narodu, przygotowywanie ludzi do spowiedzi, do spotkania z Chrystusem właśnie jako żołnierz Armii Krajowej. Za to została odznaczona w 2009 roku przez śp. prezydenta Kaczyńskiego Krzyżem Odrodzenia Polski – dodaje Iwona Czarcińska. 

***

Maria Okońska urodziła się w Warszawie, 16 grudnia w 1920 r., w rodzinie o żywych tradycjach religijnych i patriotycznych. Ojciec Ludwik zginął jako ochotnik w wojnie polsko- bolszewickiej przed Jej narodzinami. W 1939 r. ukończyła Liceum Królowej Jadwigi. W czasie okupacji studiowała polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim oraz psychologię i pedagogikę na Uniwersytecie Ziem Zachodnich. Studia łączyła z działalnością apostolską wśród dziewcząt. Przekonana, że Polska odzyska wolność, kiedy wzmocni się moralnie, co w ogromnej mierze zależy od poziomu polskiej kobiety, pragnęła stworzyć ośrodek wychowawczy dla młodzieży żeńskiej Miasto Dziewcząt. Spośród okupacyjnych grup wybrała kilka osób, które zdecydowały się poświęcić życie tej sprawie – tak powstała tak zwana Ósemka, zaczątek przyszłego instytutu świeckiego, który istnieje do dzisiaj jako Instytut Prymasa Wyszyńskiego.

Decydujący wpływ na kształtowanie się Instytutu miało spotkanie w 1942 r. z ukrywającym się w podwarszawskich Laskach ks. Stefanem Wyszyńskim. Jako specjalista w dziedzinie katolickiej nauki społecznej zrozumiał on ideę Miasta Dziewcząt i zgodził się być kierownikiem duchowym Ósemki.

Maria Okońska wraz z Marią Wantowską i Janiną Michalską uczestniczyły w Powstaniu Warszawskim, organizując modlitwy i podtrzymując ducha mieszkańców Stolicy. Za tę działalność otrzymała w 2009 r. Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Po wojnie kontynuowała studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i prowadziła pracę apostolską wśród dziewcząt, organizując tzw. ogniska oraz ogólnopolskie obozy akademickie. Za tę działalność została aresztowana w 1948 r. przez Urząd Bezpieczeństwa i była ponad trzy miesiące więziona.

W sytuacji prześladowania Kościoła w Polsce nie było możliwości tworzenia Miasta Dziewcząt. Gdy Stefan Wyszyński został Prymasem Polski, Maria i cała Ósemka oddały wszystko Bogu przez pośrednictwo Maryi za jego misję w Kościele i w Polsce. Zrozumiały, że nie przez Miasto Dziewcząt przyjdzie odrodzenie Ojczyzny, ale przez Jasną Górę i posługę Prymasa Wyszyńskiego.

Gdy w 1953 r. kardynał Wyszyński został aresztowany, Maria Okońska organizowała czuwania modlitewne na Jasnej Górze, a od 1954 r. nie opuszczała tego miejsca, modląc się o wolność Księdza Prymasa i zwycięstwo Matki Bożej w Polsce. W 1956 r., kiedy złagodzono warunki więzienia kardynała Wyszyńskiego i przeniesiono go do Komańczy, przedostawała się do uwięzionego Prymasa. Stała się łącznikiem między nim a Jasną Górą. W dniu Jasnogórskich Ślubów Narodu 26 sierpnia 1956 r. była jedynym świadkiem momentu, gdy Prymas Polski w odosobnieniu czytał tekst składanych ślubów. Maria w imieniu ludu Bożego odpowiadała: „Królowo, Polski przyrzekamy!”

Po uwolnieniu Księdza Prymasa Maria wraz z Instytutem oddała się całkowicie pracy nad realizacją programu Jasnogórskich Ślubów Narodu w ramach Wielkiej Nowenny. Historyczną zasługą Marii Okońskiej jest ocalenie od zapomnienia kazań Prymasa Tysiąclecia. Jest też autorką około dziesięciu tysięcy jego zdjęć. Do końca życia kardynała Wyszyńskiego pracowała w Sekretariacie Prymasa Polski, była członkiem Komisji Maryjnej Episkopatu Polski do końca jej istnienia.

W Testamencie Warszawskim sługa Boży Stefan kardynał Wyszyński wymienił Marię Okońską w gronie najbliższych współpracowników. Rzeczywiście całe życie poświęciła ona wspieraniu wielkiej misji Prymasa Tysiąclecia. Po jego śmierci zabiegała o proces beatyfikacyjny. Wielokrotnie spotykała się z bł. Janem Pawłem II.

NDZ/RIRM