Zachodniopomorskie: z Bałtyku wyłowiono 1,5 tony sieci-widm
Około 1,5 tony zagubionych sieci rybackich czyli tzw. sieci-widm wyłowił z Bałtyku w ramach tegorocznej edycji akcji „Marelitt Baltic” statek „Nawigator XXI” należący do Akademii Morskiej w Szczecinie.
Według specjalistów, w zagubione sieci rybackie nadal wpadają ryby, zaplątać się w nie mogą także ptaki i ssaki morskie. Sieci-widma są źródłem mikrocząsteczek plastiku, które wpływają negatywnie na stan ekosystemu morskiego. Pokryte parafinami mogą przyczyniać się do lokalnego zanieczyszczenia wód substancjami oleistymi. Sieci zaczepione na wrakach statków mogą również stanowić poważne zagrożenia dla nurków.
„Nawigator XXI” 31 sierpnia br. zakończył rejs w ramach przedsięwzięcia „Marelitt Baltic” – poinformowały w czwartek służby prasowe Akademii Morskiej w Szczecinie. Celem rejsu było wyłowienie sieci, które zalegały na wrakach wcześniej zweryfikowanych na podstawie wiadomości od rybaków, z informacji uczelni oraz przez pomiary sonarem bocznym.
Mimo zmiennych warunków pogodowych z pięciu wraków leżących stosunkowo blisko zachodniopomorskiego wybrzeża wyłowiono łącznie około 1,5 tony sieci-widm. W rejsie udział wzięli nurkowie, przedstawiciele partnera projektu WWF Polska, a także studenci Akademii Morskiej w Szczecinie, odbywający praktyki na statku.
Wraki jednostek „Memel” i „Sycylia” są monitorowane przez „Nawigatora XXI” od kilku lat – wynika z informacji uczelni. Podczas rejsu, po raz kolejny sprawdzono, czy pojawiły się na nich nowe sieci-widma.
„Nowych sieci nie zarejestrowano. Usunięto natomiast sieci, które według zespołu projektowego kwalifikowały się do tego” – Marcin Szymczak z Akademii Morskiej w Szczecinie.
Podczas rejsu oprócz wyłowienia sieci-widm dokonano również pomiarów sonarowych, aby na ich podstawie i w porównaniu ze zdjęciami i filmami dostarczonymi przez nurków zweryfikować sieci zawieszone na wraku. Pierwsze wnioski są takie, że dwuwymiarowy obraz uzyskiwany z sonaru przy odpowiedniej bliskości przejścia przy wraku jest dostatecznie dobry, aby rozpoznać na nim sieci zawieszone w charakterystycznych miejscach badanego wraku.
Celem przedsięwzięcia Marelitt jest opracowanie prostych, efektywnych i bezpiecznych dla środowiska metod wyławiania z dna Bałtyku zagubionych sieci, dostosowanych do różnych warunków geograficznych oraz znalezienie systemowego rozwiązania problemu środowiskowego związanego z zagubionym sprzętem połowowym.
PAP/RIRM