700-lecie koronacji Łokietka na króla Polski – wydarzenia w dwóch rezydencjach królewskich
Wystawę „Skarby epoki Piastów” oraz konferencję naukową „Władztwo Władysława Łokietka. 700-lecie koronacji królewskiej” zaplanowano w Zamkach Królewskich na Wawelu i w Warszawie z okazji 700. rocznicy koronacji Władysława Łokietka na króla Polski, która przypada 20 stycznia.
„Wydarzenie to otworzyło nową kartę w dziejach Polski. Zakończył się ostatecznie okres rozbicia dzielnicowego i urzeczywistniło się długo oczekiwane odrodzenie Królestwa. Wobec okoliczności politycznych, szczególnie czeskich pretensji do polskiego tronu, książę Władysław zmienił dotychczasową tradycję i wybrał na miejsce sakry królewskiej nie Gniezno, lecz Kraków. Od tego czasu kościołem koronacyjnym stała się katedra na Wawelu – miejsce kultu św. Stanisława” – podkreśla resort kultury.
Z okazji przypadającej rocznicy Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego zaprasza do muzeów mających siedziby w dwóch najważniejszych rezydencjach polskich władców na poświęcone tej rocznicy wydarzenia specjalne.
21 stycznia, we wtorek, na Zamku Królewskim na Wawelu odbędzie się otwarcie wystawy „Skarby epoki Piastów”. Jak poinformowano, „po raz pierwszy zostaną zaprezentowane najcenniejsze wyroby rzemiosła artystycznego pochodzące z czasów panowania dynastii piastowskiej”.
„Na wystawę sprowadzono na Wawel ponad 50 wyjątkowych dzieł sztuki – materialnych symboli epoki związanych z pierwszymi polskimi władcami i kulturą chrześcijańską, w tym unikatowe klejnoty ze słynnego skarbu ze Środy Śląskiej oraz wszystkie zachowane złotnicze fundacje króla Kazimierza Wielkiego. Wystawa czynna będzie do 19 kwietnia 2020 r.” – napisano w komunikacie MKiDN.
Władysław Łokietek rozpoczął starania o koronę swych przodków w 1314 roku. W ówczesnej stolicy papiestwa, Awinionie, roszczenia swego pana popierał arcybiskup gnieźnieński Borzysław. Zanim książę zdobył błogosławieństwo Papieża, musiał pokonać opozycję wewnętrzną i zewnętrzną. W kraju niechętni koronacji byli ci możni, którzy obawiali się wzmocnienia władzy centralnej, a tym samym utraty wpływów. Podobnie myśleli pozostali książęta dzielnicowi. Łokietkowi sprzyjało jednak szczęście. Władcy Wielkopolski oraz Małopolski nie mieli spadkobierców, a na Kujawach inowrocławskich rządzili bratankowie księcia, których udało mu się pozyskać.
Władysław postanowił nie oglądać się na Piastów śląskich oraz mazowieckich i zintensyfikować działania dyplomatyczne. W czerwcu 1318 roku, podczas zjazdu możnych i dostojników w Sulejowie opracowano program starań o koronę. Do Awinionu z supliką do Papieża wysłano biskupa kujawskiego Gerwarda. Jego misja była wyjątkowo trudna, gdyż przeciw koronacji opowiadał się król Czech i sukcesor Przemyślidów Jan Luksemburski, powołujący się na prawa swych poprzedników do korony polskiej. Gerward przekonał jednak Papieża do planów Łokietka. W 1319 roku Jan XXII wyraził zgodę na koronację. Ze względu na protest Czechów uczynił to w sposób zawoalowany. Uroczystość odbyła się 20 stycznia 1320 roku na Wawelu. Władysław otrzymał koronę z rąk arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława.
PAP
