Boże Narodzenie w Drohiczynie

W noc Narodzenia Pańskiego o północy, w drohiczyńskiej katedrze p.w. Trójcy Świętej, biskup drohiczyński Antoni Dydycz celebrował uroczystą Pasterkę.

W swoim tegorocznym świątecznym przesłaniu mówił między innymi: „Piękna jest Miłość, która przychodzi na świat w osobie Dzieciątka Jezus. Ku Niemu kierują się nasze umysły i serca, zwłaszcza w tym roku duszpasterskim, kiedy zastanawiamy się nad tym, w jaki to sposób być świadkiem miłości. Być świadkiem miłości w czasach licznych konfliktów i zawieruch wojennych; w świecie pełnym egoizmu i korupcji, mając w pamięci i ten fakt, że coraz głośniejszą staje się cywilizacja śmierci.


A jednak. To właśnie w tych czasach i w tym świecie pełnił swoją misję Jan Paweł II. Cieszymy się wieloma powołaniami kapłańskimi i zakonnymi, dążenia integracyjne dają o sobie znać, a encyklika Benedykta XVI
„O miłości w prawdzie” stała się jakby Gwiazdą Betlejemską prowadzącą nas do Żłóbka. Nadziei nam zabraknąć nie może, gdyż to światło, które zajaśniało dwadzieścia wieków temu, wciąż świeci, a ciepło, które dało o sobie znać, ogrzewa miliony ludzi potrzebujących
jakiejkolwiek pomocy. 
Chrystus się nam narodził. Chrystus rodzi się nadal. Tylko, czy pamiętamy o tym? Czy to chcemy odnajdywać? Czy tym chcemy żyć?”
Nawiązał również do obchodzonego Roku Kapłańskiego mówiąc : „Pasterze jednak pospieszyli do Betlejem. To był kawałek drogi, a wąwozów i wzgórz napotkać można było niemało. O pasterzach więc staramy się pamiętać w czasie naszych przygotowań do wieczerzy i do pasterki. Pamiętamy o ich zadziwieniu i tej, charakterystycznej dla ludzi prostego i czystego serca – gotowości pośpieszenia do Dzieciątka, ofiarowania czegokolwiek, oczywiście potrzebnego dla Nowonarodzonego."

I tak jest od dwóch tysięcy lat. Nieco inny scenariusz na zewnątrz nas, inny klimat, inna geografia i inna kultura dają się zauważyć. Natomiast tak naprawdę:

„To właśnie tego wieczoru,

Od bardzo wielu wieków,

Pod dachem tkliwej kolędy

Bóg rodzi się w człowieku". 
(Emilia Wiśniewska).

To jest najważniejsze. Ten fakt pozwala dla wielu odkryć w sobie powołanie kapłańskie. Ten fakt mobilizuje duchowo kolejne pokolenia. Ten fakt każe nam dzielić się z całym światem radością. Ten fakt wycisza nasze zmęczenie. Ten fakt jest źródłem nadziei i to on zaprasza nas do dzielenia się miłością.” Nawiązał także do rozpoczętego nowego program duszpasterskiego , który nawołuje nas, abyśmy byli świadkami miłości.
Życzył, abyśmy pamiętali o tym i mówili ludziom, z którymi się spotykamy, „że się narodził Bóg”. Naprawdę się narodził! 

W dzień Narodzenia Pańskiego celebrował on również Eucharystie w drugiej katedralnej świątyni w diecezji drohiczyńskiej – konkatedrze w Sokołowie Podlaskim oraz u sióstr urszulanek z Gandino w Nurcu Stacji.
26 grudnia, w święto Św. Szczepana, przewodniczył Mszy Św. w kościele sióstr benedyktynek w Drohiczynie. Poświecił wówczas także obraz przedstawiający wizerunek Trójcy Świętej w otoczeniu świętych różnych czasów, narodowości i stanów społecznych. Został on umieszczony w prezbiterium świątyni dzięki staraniom kapelana sióstr benedyktynek ks. Jacka
Wentczuka.

W homilii ksiądz biskup, nawiązując to tego obrzędu, przypomniał, że przyjście na świat Chrystusa stało się posiewem świętych, dla których otworzył on wieczne szczęcie. Wielu z nich, tak jak Św. Szczepan musiało to szczęście osiągnąć drogami męczeństwa. Poświecona, zaś alegoria świętości przypomina, iż ta rzesza zbawionych jest ogromna. Nasze cmentarze są miejscem, gdzie spoczywają święci, a my musimy mieć także przed oczyma mieć obraz otwartego przed nami nieba. Mówił również, że w dzisiejszych czasach przyznanie się do Chrystusa także kosztuje, gdy w imię błędnie pojmowanej tolerancji, chrześcijanie pozbawiani są znaków swej tożsamości oraz bywają narażeni na fałszywe oskarżenia.

Do tematyki miłości i kapłaństwa nawiązują zaś tegoroczne, tradycyjne żłobki, które można adorować i podziwiać w katedrze, konkatedrze innych drohiczyńskich i sąsiadujących świątyniach.