Niepokonani polegli w finale
Piąte w historii mistrzostwa świata zorganizowała Szwajcaria. Tytuł zdobyli piłkarze RFN, którzy w finale wygrali z Węgrami 3:2. Po raz pierwszy wszyscy gracze mieli numery na koszulkach, a najlepsze zespoły nagrodzono medalami.
Turniej w Szwajcarii pozostaje do dziś rekordowym pod względem średniej bramek, a dodatkowo pamiętany jest z powodu sensacyjnego zwycięstwa RFN nad „złotą jedenastką” węgierską, uchodzącą za murowanego faworyta. Była to bardzo widowiskowa impreza – w 26 meczach strzelono aż 140 goli, co daje przeciętną 5,38 na mecz. To rekord trudny do poprawienia.
Wśród 16 uczestników znalazł się przedstawiciel kontynentu afrykańskiego – Egipt. Grały też Japonia i Korea Południowa.
Węgry, mistrz olimpijski z 1952 roku, przystępowały do turnieju niepokonane od maja 1950 roku (27 wygranych i cztery remisy w 31 meczach). Drużyna z Puskasem, Bozsikiem, Kocsisem i Hidegkutim rozpoczęła udział w MŚ od zwycięstwa 9:0 nad Koreą Płd. Potem pokonała Niemców 8:3. W ćwierćfinale zwyciężyła Brazylię 4:2 w meczu, który przeszedł do historii pod nazwą „Bitwa pod Bernem” (trzech piłkarzy wykluczonych z gry), zakończonej w szatni wymianą ciosów między zawodnikami, trenerami i działaczami.
Dwa inne zespoły z Europy były sprawcami niespodzianek. Szwajcaria zwyciężyła Włochy, przyczyniając się do ich wyeliminowania, choć potem sama odpadła z turnieju za sprawą Austrii (5:7). Drugą niespodzianką była postawa drużyny RFN, która konsekwentnie zmierzała do finału i do drugiego starcia z węgierskimi „czarodziejami” piłki.
Finałowy mecz na stadionie Wankdorf zapowiadał się jako kolejny pokaz kunsztu Madziarów. Zaczęli doskonale, szybko obejmując prowadzenie 2:0. Jednak w ciągu 10 minut Niemcy zdołali wyrównać, a następnie po strzale Helmuta Rahna zdobyli zwycięską bramkę.
Wysiłki grającego po kontuzji na własną prośbę Puskasa zdały się na nic. W niedzielę 4 lipca poszła w świat sensacyjna wiadomość – niepokonani zostali zwyciężeni. Niemcy po raz pierwszy cieszyli się z triumfu w MŚ. Później ten sukces powtórzyli jeszcze dwukrotnie.
Mecz otwarcia:
16.06.1954, Szwajcaria, Lozanna: Jugosławia – Francja 1:0 (1:0)
Mecze o trzecie miejsce:
Szwajcaria 1954 – w Zurychu:
Austria – Urugwaj 3:1 (1:1)
Spotkanie finałowe:
Szwajcaria 1954 – w Bernie:
Niemcy – Węgry 3:2 (2:2)
Bramki: dla Niemiec – Rahn 18, 84, Morlock 11; dla Węgier – Puskas 6, Czibor 9. Sędzia: Ling (Anglia). Widzów: 64 tys.
Niemcy: Turek – Posipal, Kohlmeyer – Eckel, Liebrich, Mai – Rahn, Morlock, Ottmar Walter, Fritz Walter, Schaefer
Węgry: Grosics – Buzanszky, Lantos – Bozsik, Lorant, Zakarias – Czibor, Kocsis, Hidegkuti, Puskas, Mihaly Toth
PAP/Sport/RIRM