Przemówienie Prezesa Polskiej Rady Ekumenicznej Abp. Jeremiasza,Warszawa, Kościół św. Trójcy
Błogosławiony, który przychodzi do naszego Pana Jezusa Chrystusa!
Wasza Świątobliwość,
W imieniu Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej serdecznie witam
Waszą Świątobliwość w tej gościnnej luterańskiej świątyni.
Członkami Rady są Kościoły wywodzące się z tradycji Reformacji, z nurtu starokatolickiego
i Kościół Prawosławny. Są to Kościół Ewangelicko-Augsburski, Kościół Ewangelicko-Reformowany,
Kościół Ewangelicko-Metodystyczny, Kościół Chrześcijan Baptystów, Kościół Polskokatolicki,
Kościół Starokatolicki Mariawitów i Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny.
Powstanie Polskiej Rady Ekumenicznej było wynikiem wielu inicjatyw ekumenicznych
w latach 20. i 30. XX wieku. Jej pierwszy kształt organizacyjny nakreślono
jeszcze podczas drugiej wojny światowej w 1944 roku.
Wierni Kościołów członkowskich Rady cieszą się, że w programie pierwszej wizyty
Waszej Świątobliwości w naszym kraju jest miejsce na to ekumeniczne nabożeństwo
Słowa Bożego.
Jest ono kontynuacją tradycji ekumenicznej, której początkiem była pierwsza
wizyta Poprzednika Waszej Świątobliwości Papieża Jana Pawła II w Polsce. A
przed 15 laty gościliśmy Go tu, w tej świątyni i z uwagą wsłuchiwaliśmy się
w Jego słowa, które dla sprawy jedności chrześcijan w Polsce były niezwykle
ważne i przyniosły obfity plon. Jan Paweł II powiedział wówczas, że tolerancja
to za mało. Musimy przejść do następnego etapu, do etapu wzajemnego szacunku
i wspólnego działania.
Obecna pielgrzymka Waszej Świątobliwości do Polski jest wielkim wydarzeniem
zarówno w życiu Kościoła Rzymskokatolickiego, jak i innych Kościołów chrześcijańskich
w Polsce. Jest ważnym wydarzeniem dla wyznawców innych religii, jest także
wielkim wydarzeniem politycznym.
W Polsce dialog ekumeniczny Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej
z siostrzanym Kościołem Rzymskokatolickim nabrał szczególnej intensywności
po II Soborze Watykańskim. Od tego czasu rozpoczęły się niezliczone kontakty
na różnych płaszczyznach i w różnych miejscach.
Jako rzecz oczywistą przyjmujemy teraz współpracę teologów i uczelni teologicznych.
Starannie i pieczołowicie przygotowujemy i w duchu modlitewnym obchodzimy Ekumeniczny
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Podpisaliśmy wspólną deklarację o wzajemnym
uznaniu chrztu świętego. Polskie Towarzystwo Biblijne zorganizowało ekumeniczny
zespół tłumaczy Pisma Świętego. Wydany został wspólny nowy przekład ksiąg Nowego
Testamentu. Kontynuowane są prace nad nowym, również wspólnym przekładem ksiąg
Starego Testamentu. W wielu miejscach rozwija się wspaniale praca ekumeniczna
na płaszczyźnie parafialnej.
Do problemów trudnych i wymagających szczególnej troski należy sprawa małżeństw
o różnej przynależności konfesyjnej. Dlatego cierpliwie i z wielką nadzieją
oczekujemy wyników rozpoczętej wspólnej pracy nad ekumeniczną instrukcją dotyczącą
małżeństw osób należących do różnych Kościołów. Praca ta jest prowadzona pod
auspicjami Wspólnej Komisji złożonej z przedstawicieli Konferencji Episkopatu
Kościoła Rzymskokatolickiego i Kościołów członkowskich Rady. Korzystamy w tej
pracy przede wszystkim z doświadczeń Kościołów we Włoszech i Austrii.
Kościoły członkowskie Rady są również członkami Konferencji Kościołów Europejskich,
Światowej Rady Kościołów i światowych związków wyznaniowych.
IX Zgromadzenie Ogólne Światowej Rady Kościołów, które odbyło się w lutym
tego roku w Porto Alegre w Brazylii na terenie Katolickiego Uniwersytetu z
udziałem licznej delegacji Kościoła Rzymskokatolickiego stanowi ważny etap
również w rozwoju współpracy Kościołów członkowskich ŚRK z Kościołem Rzymskokatolickim.
Rodzi to nadzieję na kontynuację i rozszerzenie tej współpracy w przyszłości.
Potwierdzeniem tej nadziei jest Encyklika Waszej Świątobliwości
"Deus caritas est". Wielu chrześcijan nazwało ją spontanicznie encykliką
miłości. Wierzymy, że przyczyni się ona do intensyfikacji wspólnych działań
na rzecz ochrony godności
człowieka, sprawiedliwości społecznej, budowania wzajemnego zaufania. W dążeniu
do świata pokoju i sprawiedliwości łączymy się z wszystkimi ludźmi dobrej wiary,
wierzącymi i niewierzącymi.
W Ewangelii Jana czytamy Jego słowa: "Nowe przykazanie daję
wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy
wzajemnie miłowali.
Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie" (Jn.13,34-35).
Ludzkość może pokonać wszystko, co grozi jej zagładą, jeśli stworzy kulturę
miłości.
Na płaszczyźnie teologicznej przejawem tej kultury jest dialog, którego przedmiotem
są rzeczywiste różnice i problemy. Dlatego cieszymy się, że jest kontynuowany
dialog Kościoła Rzymskokatolickiego ze Światową Federacją Luterańską i z innymi
Kościołami.
Szczególne nadzieje łączymy ze wznowieniem dialogu prawosławno-katolickiego.
Tematy tego dialogu, w tym przede wszystkim rola Biskupa Rzymu w Kościele,
dają nadzieję, że mimo wszystko na drodze ku jedności wszystkich wyznających
wiarę w Jezusa Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela zostały dokonane ogromne
postępy.
Wierzymy, że Duch Święty będzie nas prowadził na tej drodze.
W pierwszym dniu pielgrzymki Waszej Świątobliwości do naszego
kraju wyrażamy nadzieję, że Wasza Świątobliwość pozna jeszcze lepiej nasz kraj,
jego osiągnięcia
i troski. Wierzymy też, że spotkanie z bogobojnym narodem Polski, bez względu
na przynależność kościelną, będzie wielkim wydarzeniem wzmacniającym wiarę
nas wszystkich, ożywiającą i inspirującą w trudach głoszenia Ewangelii, w pracy
na rzecz jedności Kościoła i w budowaniu kultury miłości. Bo przecież miłość
"nie raduje się z niesprawiedliwości, ale raduje się z prawdy; wszystko zakrywa,
wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi. Miłość nigdy
nie ustaje…" (1Kor.13, 6-8).
//ter
//www.b16.pl//