Felieton „Z Ojczyzny Jezusa”
Pokój i Dobro!
W Ziemi Świętej franciszkańscy zakonnicy celebrowali Trzecią Międzynarodową Kapitułę Namiotów. Uczestniczyło w niej 170 młodych braci, do 10 lat od profesji, z ponad 50 różnych krajów. Przyjechali z prowincji franciszkańskich obecnych na wszystkich kontynentach. Kapituła rozpoczęła się 1 lipca w Nazarecie, a zakończyła dzisiaj w Betlejem. Obecność o. José R. Carballo, Ministra Generalnego zakonu Braci Mniejszych oraz całego Definitorium Generalnego podkreślała doniosłość tego spotkania.
Celebracja kapituł jest dla Braci Mniejszych ważnym momentem na drodze ich konsekrowanego życia. Brat Tomasz z Celano, który napisał pierwszą biografię św. Franciszka opowiada nam, iż towarzysze i uczniowie Świętego „pragnęli się spotykać, a jeszcze bardziej pragnęli razem przebywać. Natomiast czymś ciężkim było dla nich oddzielenie od wspólnoty, gorzkim rozwód, przykrą rozłąka” (1Cel 39). Pierwsze zgromadzenie braterskie i wymiana duchowych doświadczeń miało miejsce na Zesłanie Ducha Świętego w 1212 roku. Przez pierwsze lata kapituły były odprawiane dwa razy w roku w Asyżu, następnie, ze względu na coraz liczniejszą wspólnotę, postanowiono celebrować tylko jedną kapitułę na rok. W 1221 roku, kiedy została napisana tzw. Reguła nie zatwierdzona, św. Franciszek zorganizował bardzo słynną kapitułę, w której wzięło udział około pięciu tysięcy braci. Mieszkali w namiotach, a za posłanie służyły im maty, dlatego przyjęło się nazewnictwo „kapituła namiotów”.
W ostatnim czasie franciszkanie wznowili praktykę organizowania „Kapituł Namiotów”, na których nie wybiera się przełożonych, ani nie ustanawia się żadnych praw. Są to zjazdy o charakterze duchowym, pozwalające cieszyć się wspólnym powołaniem i dzieleniem się własnymi radościami i trudnościami. „Kapituły namiotów” organizuje się głównie w ramach prowincji ale również dla wybranych grup zakonników. Kapituła dla młodych braci jest organizowana już po raz trzeci. Pierwsza Międzynarodowa Kapituła Namiotów obyła się w 1995 roku w Santiago de Compostella w Hiszpanii a druga w 2001 roku w Canindé w Brazylii.
Na trzecią Kapitułę Namiotów wybrano Ziemię Świętą. Rozpoczęła się ona w Nazarecie sugestywną procesją z lampionami i modlitwą różańcową w Grocie Zwiastowania. Witając młodych braci w domu Maryi, który jest domem każdego chrześcijanina, o. Pierbattista Pizzaballa, Kustosz Ziemi Świętej, zaprosił każdego, aby nie czynił Nazaretu jedynie miejscem pobożności, lecz by przyjął służebny profil Maryi oraz wzór cichości Świętej Rodziny. Celem tych rekolekcji w drodze jest odnowienie wypowiedzianego Bogu „tak”, na wzór Maryji: „niech się stanie według Słowa twego”, a jeszcze bardziej za przykładem Jezusa, który stał się „posłuszny aż do śmierci krzyżowej”.
W swoim wystąpieniu Minister generalny przedstawił przesłanie listu: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”, który napisał do młodych braci z okazji trzeciej Kapituły Namiotów. Przypomniał w nim, że każdy zakonnik jest nieustannie w drodze do pełnej realizacji swojego powołania. Z naciskiem podkreślił wartość życia codziennego. Mówił: „Bóg jest obecny w codzienności. Szukajcie Boga w liturgii dni powszednich. Szukajcie Go w kurzu, w ścierkach do robienia porządków i w pocie waszej codzienności. Wobec kryzysu wiary najważniejszym wyzwaniem – powiedział – jest bronienie się przed dyktaturą relatywizmu oraz realizowanie autentycznego projektu życia, to znaczy takiego, który przewiduje czas dla Pana, czas dla innych i czas dla siebie samych”.
Po medytacji w Nazarecie, na temat Ewangelii jako reguły franciszkańskiego życia, młodzi bracia spędzili cały dzień nad Jeziorem Galilejskim, gdzie rozważali tajemnicę powołania. Nawiedzając sanktuaria, które stanowią prawdziwą „geografię zbawienia” zostały podkreślone dwa fundamentalne aspekty życia konsekrowanego. Pierwszy to realizowanie, za przykładem św. Piotra, powołania do miłości, naśladując Chrystusa świadomi swoich błędów i słabości. Drugi to bycie we współczesnym świecie wcieleniem błogosławieństw ewangelicznych.
Kolejnym etapem programu trzeciej Międzynarodowej Kapituły Namiotów była Góra Tabor. Kard. Carlo Maria Martini, emerytowany arcybiskup Mediolanu, z charakterystyczną sobie prostotą i głębią poprowadził Lectio Divina na podstawie fragmentu ewangelii o Przemienieniu Pana Jezusa. Kard. Martini przestrzegł przed błędem jaki można popełnić wobec tajemnicy Taboru, zatrzymując się jedynie na kontemplacji cudownej wizji, a zapominając, iż Przemienienie Pańskie daje siłę do odmiany własnego życia i historii świata. „Przesłanie Taboru – dodał kard. Martini – jest zaproszeniem do ustanowienia priorytetów w perspektywie Królestwa Bożego, do wyzbycia się lęku przed objawieniem Boga w historii własnego życia, do przejścia od bojaźni do synowskiego słuchania głosu Boga i posłuszeństwa Jezusowi Chrystusowi. Słowo Boże – podkreślił – zostało nam objawione po to, aby było praktykowane”.
Z Galilei, miejsca Wcielenia Syna Bożego i jego działalności ewangelizacyjnej, grupa młodych braci przybyła do Jerozolimy. Był piątek, dzień pamiątki śmierci Pana Jezusa. Pielgrzymi zatrzymali się najpierw w Getsemani, w sanktuarium Konania, gdzie została odprawiona wspólna Eucharystia. Następnie procesyjnie przeszli ulicami Starego Miasta do bazyliki Bożego Grobu. W progu najważniejszej dla chrześcijan świątyni młodych braci, których prowadził sam Minister Generalny, powitał o. Kustosz cytatem z Listu sługi Bożego Jana Pawła II o pielgrzymowaniu do miejsc związanych z historią zbawienia: „Opatrzność zechciała, aby obok naszych braci z Kościołów Wschodnich reprezentowali tam chrześcijaństwo zachodnie przede wszystkim synowie Franciszka z Asyżu – świętego ubóstwa, łagodności i pokoju – wyrażając w sposób prawdziwie ewangeliczny potrzebę strzeżenia miejsc, z których wyrastają nasze duchowe korzenie” (n. 4). Następnie powiedział: „Dzisiaj podobnie jak starożytni pielgrzymi weszliście do bazyliki śpiewając dziękczynne Te Deum i zostaliście pokropieni wodą święconą. Czujcie się ogniwem długiego łańcucha pątników, ludzi Bożych poszukujących dróg ewangelii i pozwalających się znaleźć Panu Bogu. Młodzi bracia, pielgrzymi z czterech stron świata – dodał o. Kustosz – jesteście zaproszeni, by odpowiedzieć w waszym sercu na wezwanie, jakie ta Ziemia, uczyniona świętą krokami Pana, stawia każdemu z was. Teraz ruszajcie: wasze pielgrzymowanie zaczyna się tutaj. Wiara w zmartwychwstanie czyni bowiem wszystko nowe, odnawia każdy aspekt życia, przemienia każdą naszą słabość i umacnia naszą ułomną wiarę”.
Trzecia Międzynarodowa Kapituła Namiotów wybrała Betlejem na ostatni dzień programu. Tutaj, gdzie narodził się Syn Boży, bracia na zakończenie trwających tydzień spotkań i refleksji odnowili profesję zakonną i otrzymali z rąk Ministra Generalnego, egzemplarz reguły zakonnej, jako znak powrotu do „łaski początków”, która jest myślą przewodnią, przypadającego za dwa lata, jubileuszu 800 lecia powstania zakonu. Minister Generalny wezwał wszystkich do naśladowania przykładu św. Franciszka, który mawiał: „Bracia, zacznijmy służyć Panu Bogu, ponieważ dotychczas prawie niceśmy nie postąpili, albo bardzo niewiele” (1Cel 103).
Pozdrawiam całą rodziną Radia Maryja, przeżywającą pod hasłem „przypatrzcie się powołaniu naszemu” XV pielgrzymkę na Jasną Górę. Naszej Matce i Królowej polećmy młodych franciszkańskich braci oraz każde ludzkie powołanie. Życząc opieki Bożej, żegnam się z Wami na czas wakacyjnej przerwy.
jk