Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej
W homilii podczas wczorajszej Eucharystii na Jasnej Górze ks. bp Jan Wątroba, pasterz diecezji rzeszowskiej, mówił o pochodzeniu modlitwy różańcowej. Jak powiedział jej początki sięgają XIII wieku. „Według utrwalonej tradycji zawdzięczamy ją głównie zakonowi dominikanów, może samemu św. Dominikowi, a dalsze losy Kościoła przyczyniły się do jej rozpowszechnienia i utrwalenia” – przypomniał ks. bp Jan Wątroba.
Ordynariusz diecezji rzeszowskiej mówił też o potrzebie odmawiania różańca. Jak wyjaśnił – świadczą o tym m.in. objawienia maryjne ostatnich dwóch stuleci, w La Salette, Lourdes, Gietrzwałdzie, Fatimie.
– W tych najbardziej znanych miejscach Matka Boża ukazywała się zawsze prostym niewinnym dzieciom, często z różańcem w ręku. Zawsze wzywająca do modlitwy różańcowej: odmawiajcie Różaniec – to najczęściej wypowiadane przez nią słowa. To jej odpowiedz na pytania stawiane przez dzieci, to Jej sposób ratowania zagrożonego świata, to Jej lekarstwo na dręczące nas choroby. Zatem nasza modlitwa z różańcem w ręku to nic innego jak pokorna odpowiedź na prośby naszej Niebieskiej Matki: odmawiajcie różaniec – wyjaśnił ks. bp Jan Wątroba.
Madzia Buczek, założycielka Podwórkowych kółek Różańcowych Dzieci, podczas wczorajszego regionalnego spotkania PKRD w Stargardzie Szczecińskim zwróciła uwagę na wielką moc modlitwy różańcowej.
– Jaka to ogromna siła. Tyle tysięcy ludzi. Wszyscy zjednoczeni modlą się do Boga przez wstawiennictwo Matki Najświętszej. Wierzymy, że ta modlitwa przyniesie wielkie owoce, także w życiu każdego z nas. Matka Boża dała nam różaniec, byśmy doszli do świętości – powiedziała Madzia Buczek.
Madzia Buczek zachęcała dzieci do odmawiania modlitwy różańcowej nie tylko w październiku, ale przez cały rok. Apelowała też do dzieci, aby były apostołami Maryi i modlitwy różańcowej, by zachęcały do jej odmawiania wszystkich napotkanych ludzi. WIĘCEJ
RIRM
* * *
Najświętsza Maryja Panna Różańcowa
Dzisiejsze wspomnienie zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto (nad Zatoką Koryncką) 7 października 1571 r. Sułtan turecki Selim II pragnął podbić całą Europę i zaprowadzić w niej wiarę muzułmańską. Ówczesny papież – św. Pius V, dominikanin, gorący czciciel Matki Bożej – usłyszawszy o zbliżającej się wojnie, ze łzami w oczach zaczął zanosić żarliwe modlitwy do Maryi, powierzając Jej swą troskę podczas odmawiania różańca. Nagle doznał wizji: zdawało mu się, że znalazł się na miejscu bitwy pod Lepanto. Zobaczył ogromne floty, przygotowujące się do starcia. Nad nimi ujrzał Maryję, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Nieoczekiwana zmiana wiatru uniemożliwiła manewry muzułmanom, a sprzyjała flocie chrześcijańskiej. Udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę.
Zwycięstwo było ogromne. Po zaledwie czterech godzinach walki zatopiono sześćdziesiąt galer wroga, zdobyto połowę okrętów tureckich, uwolniono dwanaście tysięcy chrześcijańskich galerników; śmierć poniosło 27 tys. Turków, kolejne 5 tys. dostało się do niewoli. Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił dzień 7 października świętem Matki Bożej Różańcowej i zezwolił na jego obchodzenie w tych kościołach, w których istniały Bractwa Różańcowe. Klemens XI, w podzięce za kolejne zwycięstwo nad Turkami odniesione pod Belgradem w 1716 r., rozszerzył to święto na cały Kościół. W roku 1883 Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo Różańca świętego – módl się za nami”, a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik.