Ewangelia na niedzielę: Czy pamiętam o moim bilecie do nieba?
Jezus powiedział do faryzeuszów: ”Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”. Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać”. Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają”. Tamten odrzekł: „Nie, ojcze Abrahamie, lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą”.
Łk 16,19-31
* * *
Życie daje okazje do czynienia dobra. Jeśli je stracimy, możemy znaleźć się w takich tarapatach jak bogacz. Gdy prosi o interwencję na rzecz swoich braci, nie został wysłuchany. Jest za późno. Właśnie kwestia mądrego życia jest jedną z głównych do przemodlenia w związku Ewangelią tej niedzieli – wskazuje o. Innocenzo Gargano w komentarzu do Ewangelii na niedzielę 25 września.
1. Umarł żebrak, umarł także bogacz
Bogacza i Łazarza widzimy w kontrastujących sytuacjach. Bogacz dzień w dzień się bawi, Łazarz nie ma co jeść. Bogacz mieszka w pałacu, Łazarz nie ma domu. Bogacz ma przyjaciół, z Łazarzem są tylko psy. Ich historie nie mają nic wspólnego, poza jednym – obaj umarli. Na jedną chwilę łączy ich śmierć i zaraz znów się rozchodzą – Łazarz trafia na łono Abrahama, bogacz do otchłani.
Czy jestem świadomy, że śmierć niczego nie zmienia poza tym, że prawda wychodzi na jaw?
2. Za życia otrzymałeś już swoje dobra
Czy bycie bogatym i szczęśliwym na ziemi wyklucza szczęście w niebie? Absolutnie nie. Bóg takich reguł nie ustanawia. Żebrak był dla bogacza darem – jego „biletem do nieba”. Bogactwo i kariera mogą być tylko zasłoną dymną, by nie ukazać prawdy o sercu pozbawionym miłosierdzia. Jak można przez całe życie nie zauważyć biedaka, który leży u bram domu?
Czy nie przechodzę obojętnie obok innych, zapatrzony tylko we własne spawy?
3. Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!
Bogacz nie ma imienia. Imię posiada Łazarz. Po hebrajsku znaczy ono „Bóg pomaga”. Przypowieść nie jest próbą pocieszenia biednych. To nie ubóstwo jest chwalone, lecz człowiek mający wewnętrzne bogactwo. Także ludzie bogaci mogą otworzyć się na dobra duchowe. Nikt z nas nie wie, ile czasu mu zostało po „tej stronie” życia i kiedy przejdzie na „tamtą stronę”. Wykorzystujmy dobrze czas, który został nam dany.
Słuchajmy Słowa Bożego, nie czekając na głosy z zaświatów.
Centrum Formacji Duchowej, Salwatorianie – Kraków
