Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI
Drodzy bracia i siostry!
Dzisiejsza niedziela wyznacza drugi etap Adwentu. Ten czas roku liturgicznego uwypukla dwie postaci, które odegrały główną rolę w przygotowaniu historycznego przyjścia Pana Jezusa: Dziewicę Maryję i Jana Chrzciciela. Właśnie na tym ostatnim skupia się dzisiejszy tekst Ewangelii św. Marka. Opisuje on bowiem osobowość i misję prekursora Chrystusa (por. Mk 1, 2-8). Począwszy od aspektu zewnętrznego, Jan zostaje ukazany jako postać bardzo ascetyczna: odziany w sierść wielbłądzią, żywi się szarańczą i miodem leśnym, jakie znajduje na Pustyni Judzkiej.
Pewnego razu sam Jezus przeciwstawił go tym, którzy „są w domach królewskich” i „którzy miękkie szaty noszą”. Styl życia Jana Chrzciciela powinien odnosić się do wszystkich chrześcijan, by wybrali oni skromność jako styl życia, szczególnie w okresie przygotowywania się do świąt Bożego Narodzenia, gdy Chrystus – jak powiedziałby św. Paweł – „będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić” (2 Kor 8, 9).
Jeśli zaś chodzi o misję Jana Chrzciciela, to była ona nadzwyczajnym wezwaniem do nawrócenia się. Jego chrzest „jest połączony z płomiennym nawoływaniem do nowego sposobu myślenia i życia. Wiąże się przede wszystkim z głoszeniem sądu Bożego” (Jezus z Nazaretu, s. 27) i bliskiego nadejścia Mesjasza, określanego jako tego, który jest „mocniejszy ode mnie” i który „chrzcić was będzie Duchem Świętym”. Apel Jana Chrzciciela jest czymś więcej i czymś głębszym niż tylko wołaniem o skromny styl życia. On wzywa do wewnętrznej przemiany, zaczynającej się od uznania i wyznania własnego grzechu. Podczas przygotowywania się do Bożego Narodzenia ważne jest, abyśmy weszli w siebie i szczerze zweryfikowali nasze życie. Pozwólmy się oświecić promieniem światła pochodzącego z Betlejem, światłem Tego, który jest „Największy”, a który stał się małym; „Najmocniejszy” stał się słabym.
Wszyscy czterej ewangeliści opisują przepowiadanie Jana Chrzciciela, odnosząc się do fragmentu proroka Izajasza: „Głos się rozlega: Drogę dla Pana przygotujcie na pustyni. Wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu” (Iz 40, 3). Marek włącza również cytat innego proroka, Malachiasza, który mówi: „Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją” (Mk 1, 2; por. Mal 3, 1). We wszystkich powyższych odniesieniach do tekstów Starego Testamentu „jest mowa o zbawczym wkroczeniu Boga, który wychodzi ze swego ukrycia po to, by sądzić i zbawiać. Jemu należy otwierać drzwi i przygotowywać drogę” (Jezus z Nazaretu, s. 27).
W czasie, kiedy to podążamy naszą adwentową drogą, by przygotować w naszym sercu i w naszym życiu przyjście Emmanuela, Boga z nami, powierzajmy matczynemu wstawiennictwu Maryi, Dziewicy oczekującej, naszą drogę na spotkanie z Panem, który nadchodzi. Dziękuję.
Po polsku:
Słowa pozdrowienia kieruję do Polaków. W drugą niedzielę Adwentu liturgia Kościoła wzywa nas:
"Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego" (Mk 1,3). Jak słuchacze św. Jana Chrzciciela, oczekując na przyjście Pana, uznajmy własny grzech, obudźmy w sobie pragnienie nawrócenia i otwierajmy serca na obecność Boga w naszym życiu. Niech wspiera nas Jego łaska i błogosławieństwo.
Po niemiecku:
Z radością pozdrawiam wszystkich pielgrzymów niemieckojęzycznych. Adwent jest czasem oczekiwania i nawrócenia. Oczekiwać na przyjście Pana nie oznacza bezczynności, lecz skierowanie od nowa życia na Boga. Przygotujcie drogę Panu, napomina nas Jan Chrzciciel w Ewangelii. Pozwólmy rzeczywiście wejść Panu w nasze życie, by w ten sposób pomagać Bogu przyjść na ten świat, aby już teraz były widoczne nowe niebo i nowa ziemia, w których mieszka sprawiedliwość. Pan niech wam towarzyszy na waszych drogach.
Tłumaczenie: Radio Maryja