Prezydent RP nadał pośmiertnie Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Januszowi Kamockiemu

Prezydent RP Andrzej Duda nadał pośmiertnie m.in. za wybitne zasługi w walce o niepodległy byt Państwa Polskiego, za działalność na rzecz transformacji ustrojowej Państwa, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Januszowi Kamockiemu – poinformowano na stronie prezydenta.

Janusz Kamocki ps. Mamut – żołnierz Armii Krajowej, działacz opozycji demokratycznej w PRL oraz muzealnik i podróżnik, zmarł 22 października w wieku 94 lat.

„Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda nadał: za wybitne zasługi w walce o niepodległy byt Państwa Polskiego, za działalność na rzecz transformacji ustrojowej Państwa, za pielęgnowanie pamięci o najnowszej historii Polski, za osiągnięcia w pracy naukowej, Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski pośmiertnie Januszowi Kamockiemu, weteranowi walk o niepodległość, żołnierzowi Armii Krajowej, Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, członkowi Kapituły Orderu Krzyża Niepodległości” – czytamy na stronie prezydenta.

Order przekazał na ręce najbliższej rodziny płk Mariusz Fryc – zastępca dyrektora Departamentu Zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnym Biura Bezpieczeństwa Narodowego podczas czwartkowych uroczystości pogrzebowych, które odbyły się Kościele św. Józefa w Sandomierzu.

Janusz Kamocki urodził się 2 sierpnia 1927 r. w Warszawie. Dzieciństwo spędził w rodzinnym majątku Podgaje pod Sandomierzem. Naukę rozpoczął w szkole powszechnej w Dwikozach, a następnie uczęszczał do Szkoły Ćwiczeń w Sandomierzu. Kiedy Janusz Kamocki był uczniem Gimnazjum, wybuchła II wojna światowa. Nie przerwał nauki, ale kontynuował ją na tajnych kompletach.

W czasie wojny zaangażował się w działalność konspiracyjną. W listopadzie 1942 r. związał się z Narodową Organizacją Wojskową, gdzie działał pod pseudonimem „Orcio”. W lutym 1943 r. wstąpił natomiast do Armii Krajowej, gdzie działał pod pseudonimem „Mamut”.

Po wojnie kontynuował działalność konspiracyjną w Narodowym Zjednoczeniu Wojskowym, a w sandomierskich szkołach organizował konspiracyjną organizację młodzieżową.

W 1946 r. Janusz Kamocki zdał maturę w sandomierskim liceum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Następnie rozpoczął studia etnograficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studia dyplomatyczne w Szkole Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa UJ.

W 1964 r. uzyskał doktorat nauk humanistycznych na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu pod kierunkiem prof. Józefa Burszty.

Pracę naukową i zawodową związał z Muzeum Etnograficznym im. Seweryna Udzieli w Krakowie, gdzie kierował działem etnografii pozaeuropejskiej. Prowadził badania etnograficzne na terenie Polski, jak i za granicą, m.in. w Indonezji, na Jawie i Bali oraz w Indiach, Singapurze czy Nepalu.

Głównymi obszarami badawczymi Janusza Kamockiego były kostiumologia ludowa, obrzędowość, demonologia oraz badania nad zasięgiem grup etnograficznych. Interesował się również sytuacją Polonii.

Janusz Kamocki jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych oraz wielu książek.

Na emeryturze kontynuował swoją pracę naukową na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytecie Polskim w Wilnie, oraz na Wyższej Szkole Humanistyczno-Przyrodniczej w Sandomierzu i Uniwersytecie Śląskim.

Janusz Kamocki był członkiem Komisji Etnograficznej PAN, Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego i Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego. Należał do Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Został odznaczony przez Rząd na Uchodźstwie Krzyżem Armii Krajowej oraz Złotym Krzyżem Zasługi za działalność niepodległościową, Krzyżem Kompanii Wrześniowej, a ponadto został wielokrotnie nagrodzony odznaczeniami kombatanckimi. Został również odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości.

PAP