Maroko: polscy archeolodzy współodkrywcami wojskowej wieży z czasów rzymskich

W mieście Volubilis, w Maroku polsko-marokański zespół archeologów odkrył wojskową wieżę obserwacyjną z czasów imperium rzymskiego.

„To ważne dla badań dotyczących systemu rzymskich umocnień wznoszonych na krańcach imperium” – powiedział Maciej Czapski, archeolog z Uniwersytetu Warszawskiego.

Podobne wojskowe wieże obserwacyjne odkryto wcześniej w trakcie badań wykopaliskowych w Szkocji, w Niemczech, w Rumunii, ale nigdy na terenie Maroka.

Od lat 40. I wieku n.e. Maroko było częścią imperium rzymskiego, ale ponieważ geograficznie było odizolowane, również z naukowego punktu widzenia najmniej wiadomo o tym regionie, dlatego archeolodzy traktują go jako niszę.

„Na podstawie zdjęć satelitarnych wytypowaliśmy kilka stanowisk, które mają wspólna cechę: owalny plan z wpisanym prostokątem albo kwadratem. Wybraliśmy to konkretne stanowisko, bo leży najbardziej na południe. Jest też kilka krótkich opisów tego miejsca w publikacjach francuskich, które dawały wskazówkę, że to mogło być miejsce związane z obecnością rzymskiego wojska” – relacjonuje Maciej Czapski, członek polsko-marokańskiej grupy badawczej.

Naukowiec dodaje, że częścią przygotowań do prac wykopaliskowych były dziesiątki godzin spędzonych w bibliotekach w Rimini i Londynie. Wysiłek włożony w zapoznanie się z opublikowanymi już materiałami w połączeniu z analizą zdjęć satelitarnych nie dawał jednak gwarancji sukcesu.

„Mieliśmy szczęście, że zaczęliśmy kopać w dobrym miejscu, bo 500 – 600 m przesunięcia punktu wyjściowego skutkowałoby trafieniem w pustkę. Nasze odkrycie to istotny wkład wiedzy w ogólny stan badań nad rzymskim limesem – systemem rzymskich umocnień granicznych, wznoszonych na krańcach imperium, szczególnie narażonych na najazdy – powiedział Maciej Czapski.

Poproszony o dokładny opis tego, co udało się odkryć, badacz mówi o fundamentach i fragmentach murów zachowanych do wysokości ok. 80 cm. Zachował się też fragment wewnętrznej klatki schodowej oraz fragment bruku od strony południowej, który okalał budynek. Nie zachował się natomiast zewnętrzny mur. W bardzo złym stanie są fragmenty dachówki.

Naukowcy natrafili również na fragmenty uzbrojenia i akcesoriów rzymskich legionistów.

„Znaleźliśmy fragmenty oszczepów wojskowych, gwoździ nabijanych na rzymskie sandały, w których chodzili legioniści, fragmenty ozdób, charakterystycznych dla rzymskich pasów wojskowych” – wymienia archeolog z Uniwersytetu Warszawskiego.

Naukowcy szukają odpowiedzi na pytanie, w jakim okresie na terenie Maroka funkcjonował rzymski system obrony.

„Do tej pory dysponowaliśmy bardzo szerokim datowaniem – wiedzieliśmy, że między I a III wiekiem naszej ery funkcjonował system obronny rzymskiej prowincji. My chcemy zawęzić chronologię i wyjaśnić, czy to był jeden system, czy w różnych okresach funkcjonowały różne systemy. Mamy hipotezę, że odkryty przez nas system funkcjonował w czasach panowania Antoninusa Piusa. Mamy trochę znalezisk wojskowych datowanych na ten okres – ok. II wieku naszej ery” – mówi członek polsko-marokańskiej grupy badawczej.

Jak dodaje, „dużo wiadomo na temat sytuacji wojskowej i politycznej tego regionu. Wiemy, że toczono walki, ale nie znamy szczegółów, jak to się odbywało, czy to były one bardzo ciężkie, i w jakim zakresie. Wiemy, że w niektórych przypadkach skończyło się podpisaniem porozumień na skutek działań dyplomatycznych. Jednak nie znamy szczegółów”.

Główna uwaga polsko-marokańskiego zespołu skupia się na ustaleniu, w jaki sposób Rzymianie utrzymywali zdobyte terytoria, i jaką drogą przebiegały kontakty z ludnością miejscową.

„Zajmujemy się relacjami na linii administracja – ludność lokalna. Wiemy, że te relacje były dość burzliwe, bo potwierdzają to świadectwa epigraficzne. Chcemy się dowiedzieć, jak Rzymianie kontrolowali przepływ ludności i dóbr – czyli, jak kontrolowali strefę pogranicza” – mówi Maciej Czapski.

Kierownikiem zespołu badawczego po stronie polskiej jest dr Radosław Karasiewicz-Szczypiorski z Uniwersytetu Warszawskiego, a po stronie marokańskiej prof. Aomar Akerraz z Narodowego Instytutu Archeologii i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego (INSAP) w Rabacie. Zespół liczy 10 osób.

W najbliższym czasie naukowcy planują dokończenie dokumentacji i publikację raportu. W przyszłym roku, po zakończeniu ramadanu rozpoczną prace terenowe na innym stanowisku badawczym. Zespół ma nadzieję odkryć kolejne wieże, co pomogłoby „domknąć koncepcję rzymskiego systemu obrony”.

„W przyszłym roku, na przełomie kwietnia i maja, będziemy kopać na innym stanowisku. Odkrycie kolejnej wieży powinno pójść łatwiej. Wiemy, gdzie kopać, i czego się spodziewać” – mówi z satysfakcją archeolog Maciej Czapski.

PAP