Dzień, który połączył dwóch błogosławionych. 28 maja – 50 lat temu ks. Jerzy Popiełuszko przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. kard. Stefana Wyszyńskiego

28 maja 2022 roku przeżywamy ważne wydarzenia w historii Kościoła katolickiego i całego narodu polskiego. W tym dniu po raz pierwszy liturgicznie wspominamy bł. ks. kard. Stefana Wyszyńskiego. Dokładnie dziś mija również 50 lat odkąd bł. ks. Jerzy Popiełuszko przyjął święcenia kapłańskie z rąk Prymasa Tysiąclecia.

Święcenia kapłańskie ks. Jerzego Popiełuszki i jego kolegów rocznikowych odbyły się 28 maja 1972 r. w katedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Więź duchowa między przyszłymi błogosławionymi – ks. kard. Stefanem Wyszyńskim i ks. Jerzym Popiełuszką – nie ograniczyła się jedynie do relacji biskup-kapłan. Wiemy, że postawa Prymasa Tysiąclecia inspirowała przyszłego męczennika. Te inspiracje można streścić w trzech punktach.

1. Tożsamość

Zarówno ks. kard. Stefan Wyszyński, jak i ks. Jerzy Popiełuszko wiedzieli, że są chrześcijanami i Polakami. Nie było to jedynie czysto deklaratywne przekonanie, ale autentyczne przeświadczenie, które rzutowało na wszelkie ich wybory i działania. Obaj byli głęboko przywiązani do tradycji narodowych i wartości patriotycznych. Trzeba pamiętać, że młody Alfons, a później Jerzy Popiełuszko wzrastał w atmosferze ważnych wydarzeń i rocznic narodowych, które w swoim duszpasterskim programie realizował Prymas Tysiąclecia, pomimo licznych trudności ze strony władzy komunistycznej. Mówi się, że planując swoją drogę kapłańską, Jerzy Popiełuszko chciał studiować właśnie w seminarium znajdującym się na terenie archidiecezji zarządzanej przez ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, który go inspirował. Ks. Jerzy Popiełuszko w swoich kazaniach często bezpośrednio odnosił się do nauczania Prymasa Polski.

2. Wolność

Niezachwiane przekonanie co do swojej tożsamości chrześcijańskiej i polskiej sprawiało, że pomimo najróżniejszych trudności ks. kard. Stefan Wyszyński i ks. Jerzy Popiełuszko byli ludźmi całkowicie wolnymi. Ta wolność wypływała z ich wnętrza, wypełnionego Bogiem. Można było ich zniewolić zewnętrznie, ale nigdy wewnętrznie. Często przywołuje się motto życiowe młodego kapłana zaczerpnięte od św. Pawła: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj!” (Rz 12,21). Jakże to bliskie postawie ks. kard. Stefana Wyszyńskiego, który – przeżywając najtrudniejsze chwile w czasie internowania – napisał: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. Niektórzy twierdzą, że gdyby nie Prymas Tysiąclecia, prawdopodobnie ks. Jerzy  Popiełuszko nie zdobyłby się na postawę, która zaprowadziła go do męczeństwa.

3. Człowiek

Wolność wewnętrzna wypływająca z niezmąconej tożsamości sprawiała, że ks. kard. Stefan Wyszyński i ks. Jerzy Popiełuszko we właściwy sposób budowali swoje relacje z innymi. Nawet w swoich prześladowcach dostrzegali obraz Boga; potępiali zło, ale nigdy nie potępiali człowieka. Znane są liczne działania najpierw księdza, a potem biskupa i kardynała Stefana Wyszyńskiego, który poświęcał bardzo wiele uwagi sytuacji ludzi biednych, robotników, tych, którzy narażeni byli na szykany i indoktrynację ze strony władzy. Ks. kard. Stefan Wyszyński, będąc chrześcijaninem i Polakiem, z przekonaniem przypominał o tym swoim rodakom.

Postawa Prymasa znów pięknie współgra z życiem ks. Jerzego Popiełuszki, który poświęcił swoje życie dla robotników, będąc kapelanem „Solidarności”.

28 maja jest zatem datą symboliczną i okazją do wspominania dwóch wybitnych Polaków.

Family News Service/radiomaryja.pl