Sąd nad prawdą

Według krzywdzicieli, „mowa nienawiści” to mówienie prawdy o tym, że
oni kogoś skrzywdzili.

5 marca 2010 r. sąd II instancji w Katowicach wydał wyrok w sprawie
Alicji Tysiąc, która uznała siebie za pokrzywdzoną publikacjami na jej temat
zamieszczonymi w „Gościu Niedzielnym”. Sędzia Ewa Tkocz wydała wyrok korzystny
dla powódki i nakazała, by na łamach „Gościa Niedzielnego” ukazały się
przeprosiny ze strony wydawcy tego tygodnika. W ustnym uzasadnieniu wyroku pani
sędzia stwierdziła, że „chrześcijaństwo jest religią miłości i taki też powinien
być język, jakim powinni posługiwać się autorzy katolickiego tygodnika”. Tego
typu uzasadnienie urąga standardom państwa prawa, gdyż żaden sąd cywilny nie ma
prawa wydawać wyroku w oparciu o coś innego niż prawo stanowione przez to
państwo.

Niezależnie od niezgodnego z prawem uzasadnienia wyroku, pani sędzia
posłużyła się wybiórczą, a w konsekwencji zafałszowaną interpretacją
chrześcijaństwa. Otóż chrześcijaństwo jest nie tylko religią miłości, ale też
religią prawdy i mądrości, gdyż nie istnieje miłość niemądra ani miłość, która
kłamie lub która milczy w obliczu zła czy krzywdy. Jezus, który najbardziej
kochał człowieka, w najbardziej też stanowczy sposób nazywał zło po imieniu, a
ludzi, którzy publicznie czynili zło, publicznie – prosto w oczy i przy tłumach
ludzi – upominał i wzywał do nawrócenia: „Biada wam, przewodnicy ślepi” (Mt 23,
16). „Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie” (Łk 13, 3).
Fundamentem chrześcijaństwa i warunkiem miłości jest Jezusowa zasada: „Poznacie
prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8, 32).
Sąd w Katowicach wpisuje się w nową
strategię walki z wolnością słowa i z nazywaniem zła po imieniu. Owa strategia
to szantażowanie tych, którzy mówią niewygodną dla kogoś prawdę, twierdzeniem,
że używają oni „mowy nienawiści”. Przewrotność polega na tym, że w Unii
Europejskiej sądy nie wydają wyroków skazujących na ludzi, którzy rzeczywiście
posługują się mową nienawiści. Sądy ulegają cynicznej poprawności politycznej,
która chroni osoby o poglądach lewicowych czy ateistycznych. Dla przykładu, mową
nienawiści posługują się na co dzień niektóre feministki. Z nienawiścią
wypowiadają się nie tylko o Kościele katolickim, ale także o kobietach, które
publicznie mówią o tym, że są szczęśliwymi żonami i matkami. Mową nienawiści
posługują się niektórzy aktywiści gejowscy czy niektórzy ateiści w odniesieniu
do osób mających odwagę głośno mówić o oczywistych faktach, na przykład o tym,
że homoseksualiści tworzą pary bezpłodne czy że systemy ateistyczne okazały się
najbardziej zbrodnicze w dziejach ludzkości, i to nie w zamierzchłej
przeszłości, ale w XX wieku.
Wyrok sądu w Katowicach jest jawnie
niesprawiedliwy także z tego powodu, że Alicja Tysiąc formułowała swoje
oskarżenia w odniesieniu do „Gościa Niedzielnego” na twierdzeniu, że jest osobą
prywatną, a o poglądach i zachowaniach osób prywatnych media nie powinny
informować. Tymczasem powódka zakpiła z sądu I i II instancji, gdyż swoim
zachowaniem już po ogłoszeniu wyroku w I instancji jeszcze tego samego dnia
zorganizowała konferencję prasową, co nie jest typowe dla osób prywatnych. Dzień
później spotkała się z przewodniczącym SLD, i to na terenie Sejmu. Potwierdziła
w ten sposób, że chce funkcjonować i funkcjonuje jako osoba publiczna. A o
poglądach czy zachowaniach osób publicznych każdy obywatel – a tym bardziej
dziennikarz – ma prawo mówić publicznie.
Okazuje się, że sąd II instancji –
podobnie jak wcześniej sąd I instancji – „nie widzi” powyższych faktów i wydaje
wyrok nie w oparciu o prawo, lecz w imię cynicznej poprawności politycznej. Od
dwóch tysięcy lat ludzie przewrotni próbują zastraszać chrześcijan po to, by
uniemożliwić im głoszenie Ewangelii i by zamknąć im usta w obliczu zabijania
niewinnych dzieci czy w obliczu innych form brutalnego zła. Na wielu chrześcijan
ludzie przewrotni wydali wyrok śmierci. Można zabić człowieka, który głosi
prawdę, ale prawda pozostanie prawdą i będą ją głosić kolejni uczniowie Jezusa.
Nikt z ludzi nie jest w stanie zabić prawdy, gdyż nikt z nas nie jest w stanie
zmienić ani unicestwić rzeczywistości. A rzeczywistość krzyczy: człowiekowi nie
wolno zabijać człowieka!

Ks. dr Marek Dziewiecki