Uroczystości z okazji „Cudu lubelskiego” i zakończenia Tygodnia Maryjnego
W środę w Archikatedrze w Lublinie odbyły się uroczystości z okazji 64. rocznicy „Cudu lubelskiego”. Obchody upamiętniające to wydarzenie rozpoczęły się o godz. 19.00 na Placu Katedralnym. Następnie miało miejsce uroczyste wystawienie cudownego obrazu Matki Bożej, na którym 3 lipca 1949 r. pojawiły się łzy.
Transmisję z uroczystości przeprowadziło Radio Maryja i Tv Trwam.
3 lipca 1949 roku po obrazie z wizerunkiem Matki Boskiej w katedrze w Lublinie spłynęła krwawa łza. Od tamtego momentu do obrazu Matki Boskiej Płaczącej odbywały się liczne pielgrzymki wiernych. Miały miejsce także liczne uzdrowienia i nawrócenia.
W 1988 roku obraz Matki Bożej Płaczącej został ukoronowany papieskimi koronami, a sam papież Jan Paweł II, nie tylko modlił się przed nim, ale i przy różnych okazjach przywoływał wydarzenia z Lublina.
– Łzy Matki Bożej pojawiają się w jej objawieniach, którymi Ona towarzyszy Kościołowi w kolejnych epokach w jego wędrówce po drogach świata. Maryja płakała w La Salette (…) Drugi raz zapłakała w Syrakuzach. (…) W tym czasie płakał obraz Matki Bożej Częstochowskiej w Lublinie, ale to wydarzenie jest mało znane poza Polską. Te łzy należą do porządku znaków. Świadczą one o obecności Maryi w Kościele i w świecie. Matka płacze wówczas, kiedy dzieciom zagraża jakiekolwiek zło, duchowe, czy fizyczne. Łzy Maryi są zawsze uczestnictwem w płaczu Chrystusa nad Jerozolimą, czy też na drodze krzyżowej, czy wreszcie przy grobie Łazarza – powiedział Ojciec św. Jan Paweł II podczas Przemówienia w Syrakuzach, 6 listopada 1994 r.
Mszy Świętej przewodniczył i kazanie wygłosił ks. abp Zygmunt Zimowski. Na uroczystość przybyła także młodzież uczestnicząca w Sercańskich Dniach Młodzieży, która przyszła w pieszej pielgrzymce z Pliszczyna.
„Cud lubelski” miał miejsce około godziny 16.00, gdy przed obrazem modlili się wierni. Pod prawym okiem Maryi ukazała się łza. Siostra Barbara Sadowska, która pierwsza zauważyła zmiany na twarzy Matki Bożej wezwała kościelnego. Gdy wieść rozeszła się po całym mieście do katedry zaczęły napływać tłumy. Nerwowo zareagowały na to ówczesne władze, które były wrogo nastawione do Kościoła. Lublin został odcięty od świata. Zakazano sprzedaży biletów i wysyłania, oraz odbierania poczty. Urządzano łapanki i procesy pokazowe, aby nastraszyć mieszkańców.
RIRM