Słowo Papieża Franciszka wygłoszone do przedstawicieli Drogi Neokatechumenalnej
Pobierz Pobierz
Drodzy Bracia i Siostry,
Dziękuję Panu za radość waszej wiary i żar Waszego świadectwa chrześcijańskiego. Pozdrawiam Was serdecznie, począwszy od Międzynarodowej Ekipy odpowiedzialnej za Drogę Neokatechumenalną wraz z kapłanami, po seminarzystów i katechistów. Serdeczne pozdrowienie kieruję do dzieci tak licznie tu obecnych. Moje szczególne pozdrowienia przekazuję rodzinom, które udadzą się w różne strony świata, aby głosić Ewangelię i dawać o niej świadectwo. Kościół jest Wam wdzięczny za waszą wielkoduszność. Dziękuję za wszystko, co czynicie w Kościele i w świecie. To właśnie w imieniu Kościoła – naszej matki pragnąłbym zaproponować Wam kilka prostych rad. Pierwsza to, abyście dołożyli maksimum starań w budowaniu i zachowaniu komunii wewnątrz Kościołów lokalnych, do których się udajecie z posługą. Droga Neokatechumenalna ma swój własny charyzmat, własną dynamikę; dar, który jak wszystkie dary Ducha Świętego, posiada głęboki wymiar eklezjalny. Znaczy to trwać w postawie słuchania życia Kościołów-wspólnot lokalnych, do których Was posyłają Wasi przełożeni, aby docenić wartości i znosić z cierpliwością ich słabości, jeśli to konieczne. Po to, aby iść razem jako jedna owczarnia pod przewodnictwem pasterzy Kościołów lokalnych. Komunia jest czyś zasadniczym. Niekiedy czymś korzystniejszym będzie zrezygnowanie z realizacji w szczegółach tego wszystkiego, czego wymaga od was Droga, aby zapewnić jedność między braćmi, którzy tworzą jedną wspólnotę kościelną,. zawsze. Jej częścią powinniście czuć się zawsze.
Inne rada: dokądkolwiek się udacie, dobrze Wam zrobi świadomość, że Duch Święty zawsze dociera przed Wami. Pan zawsze nas uprzedza! Nawet w najodleglejszych miejscach, nawet w różnych kulturach, Bóg wszędzie czyni zasiew ziaren swego Słowa. Stąd pochodzi potrzeba zwrócenia szczególnej uwagi na kontekst kulturowy, do którego Wy – rodziny udacie się z posługą. Często chodzi o środowisko całkowicie odmienne od tego, z którego pochodzicie. Wielu z Was podejmie trud nauczenia się języka lokalnego, często bardzo trudnego. To wysiłek godzien podziwu. Jeszcze ważniejszym będzie Wasz trud “nauczenia się” kultur, które napotkacie; rozpoznawszy potrzebę Ewangelii, która jest obecna wszędzie, jak też to działanie, którego Duch Święty dokonał w życiu i historii każdego narodu.
I w końcu, zachęcam Was, abyście troszczyli się z miłością o siebie nawzajem, a w sposób szczególny o najsłabszych. Droga Neokatechumenalna, będąc drogą odkrywania własnego Chrztu, jest drogą wymagającą,.Na niej brat i siostra mogą napotkać nieprzewidywalne trudności. W tych przypadkach okazywanie cierpliwości i miłosierdzia ze strony wspólnoty jest znakiem dojrzałości w wierze. Wolność żadnej osoby nie powinna być gwałcona. Należy uszanować także ewentualny wybór kogoś, kto postanowi szukać innych form życia chrześcijańskiego, poza Drogą Neokatechumenalną; takich, które pomogą mu wzrastać w odpowiedzi na powołanie Pana.
Drogie Rodziny, Drodzy Bracia i Siostry, zachęcam Was, byście zanosili wszędzie, także do środowisk bardzo zdechrystianizowanych /zlaicyzowanych, zwłaszcza na peryferie egzystencjalne, Ewangelię Jezusa Chrystusa. Ewangelizujcie z miłością. Zanoście wszystkim miłość Boga. Mówcie wszystkim, których spotkacie na drogach Waszej misji, że Bóg kocha człowieka takim, jakim jest. Kocha go także z jego ograniczeniami, z jego błędami i z jego grzechami. Bądźcie zwiastunami i świadkami nieskończonej dobroci i niewyczerpalnego miłosierdzia Ojca.
Zwierzam Was Maryi Dziewicy, by inspirowała i wspierała zawsze Wasz apostolat. W szkole tej czułej Matki bądźcie gorliwymi i radosnymi misjonarzami.
tłumaczenie: Radio Maryja