Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem 14.06.2020

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dzisiaj, we Włoszech i w innych krajach obchodzimy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Boże Ciało. W drugim czytaniu dzisiejszej liturgii św. Paweł budzi nasza wiarę w to misterium komunii (por. 1 Kor 10, 16-17). Podkreśla on dwa skutki wspólnego kielicha i chleba łamanego: skutek mistyczny i skutek wspólnotowy.

Najpierw Apostoł stwierdza: „Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa?” (w. 16). Słowa te wyrażają skutek mistyczny lub duchowy Eucharystii: dotyczy on zjednoczenia z Chrystusem, który w chlebie i winie ofiarowuje siebie dla zbawienia wszystkich. Jezus jest obecny w sakramencie Eucharystii, aby był naszym pokarmem, aby był przyswojony i aby stał się w nas tą odnawiającą siłą, która przywraca energię i pragnienie, by wyruszać na nowo po każdym postoju lub upadku. Wymaga to jednak naszego przyzwolenia, naszej gotowości, by pozwolić na przemianę samych siebie, naszej mentalności i działania; w przeciwnym razie celebracje eucharystyczne, w których uczestniczymy, sprowadzają się do pustych i formalnych obrzędów.

Drugim jest skutek wspólnotowy i wyraża go święty Paweł w następujących słowach: „Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało” (w. 17). Chodzi o wzajemną komunię osób uczestniczących w Eucharystii, do tego stopnia, że stają się między sobą jednym ciałem tak, jak jeden jest chleb łamany i rozdawany. Komunia w Ciele Chrystusa jest skutecznym znakiem jedności, komunii, dzielenia się. Nie można uczestniczyć w Eucharystii nie angażując się w szczere wzajemne braterstwo. Ale Pan dobrze wie, że nie wystarczają do tego jedynie nasze ludzkie siły. Wręcz przeciwnie, wie, że wśród jego uczniów zawsze będzie pokusa rywalizacji, zazdrości, uprzedzeń, podziałów… Także dlatego pozostawił nam Sakrament swojej rzeczywistej, konkretnej i trwałej obecności, abyśmy, pozostając zjednoczeni z Nim, zawsze mogli otrzymać dar braterskiej miłości. „Wytrwajcie w miłości mojej!” (J 15, 9), powiedział do swoich przyjaciół; i jest to możliwe dzięki Eucharystii.

Ten podwójny owoc Eucharystii: pierwszy, zjednoczenie z Chrystusem i drugi komunia między tymi, którzy się Nim karmią, nieustannie rodzi i odnawia wspólnotę chrześcijańską. Zatem prawdą jest, że Kościół sprawuje Eucharystię, ale bardziej fundamentalne jest to, że Eucharystia tworzy Kościół i pozwala mu być jego misją, jeszcze zanim on ją wypełni. To jest misterium komunii, Eucharystii: przyjmowanie Jezusa, aby nas przemienił od środka i przyjmowanie Jezusa, aby uczynił nas jednością, a nie podzielonymi.

Niech Najświętsza Dziewica pomoże nam zawsze przyjmować z zachwytem i wdzięcznością wielki dar, jaki dał nam Jezus, pozostawiając nam Sakrament swojego Ciała i swojej Krwi.

Po Anioł Pański:

Drodzy bracia i siostry,

Z wielkim zaniepokojeniem i cierpieniem śledzę dramatyczną sytuację w Libii. Była ona obecna w moich modlitwach w minionych dniach. Zachęcam organy międzynarodowe oraz osoby odpowiedzialne za kwestie polityczne i wojskowe do ponowienia zdecydowanych i  stanowczych poszukiwań drogi prowadzącej do położenia kresu przemocy, która przyniosła by pokój, stabilność i jedność w tym kraju. Modlę się również za tysiące migrantów, uchodźców, osób ubiegających się o azyl i przesiedleńców wewnętrznych w Libii. Sytuacja zdrowotna pogorszyła ich i tak już złe warunki życia, czyniąc ich bardziej podatnymi na formy wykorzystywania i przemocy. Tam panuje okrucieństwo. Wzywam wspólnotę międzynarodową, aby wzięła sobie do serca ich sytuację, określając drogi i dostarczając środki, które zapewnią im potrzebną ochronę, godziwe warunki i nadzieję na przyszłość. Bracia i siostry, wszyscy jesteśmy za to odpowiedzialni, nikt nie może poczuć się zwolniony od odpowiedzialności. W chwili ciszy pomódlmy się za Libię.

Dzisiaj przypada Światowy Dzień Krwiodawstwa. Jest to okazja, aby pobudzić społeczeństwa do solidarności i wrażliwości na osoby potrzebujące. Pozdrawiam obecnych tu wolontariuszy i wyrażam swoje uznanie dla tych wszystkich, którzy dokonują tego prostego, ale bardzo ważnego aktu pomocy bliźniemu.

Pozdrawiam was wszystkich, wiernych z Rzymu i pielgrzymów. Życzę wam, i wszystkim, łączącym się z nami za pośrednictwem mediów dobrej niedzieli. Proszę nie zapominajcie o mnie w modlitwie. Smacznego obiadu i do zobaczenia.

Tłumaczenie: Radio Watykańskie

drukuj