Współczesne Lockerbie
Wypowiedź posła Antoniego Macierewicza, przewodniczącego parlamentarnego badającego przyczyny katastrofy smoleńskiej, na zakończenie Konferencji Smoleńskiej.
Bardzo często czuję się dumny z tego, że jestem katolikiem, ale dzisiaj szczególnie. Jesteśmy goszczeni na uczelni (UKSW) po to, aby dyskutować o prawdzie. Jednym z najważniejszych problemów, przed którym stanął zespół parlamentarny z chwilą, kiedy został powołany jest to, że mamy do czynienia z zalewem propagandy i kłamstwa w sprawie dramatu smoleńskiego. Jednocześnie nie jesteśmy świadkami rzeczywistego, solidnego, uczciwego i naukowego badania tego dramatu.
Wytyczną do działania instytucji rządowych, także rządu Federacji Rosyjskiej była wypowiedź sformułowana na jednym z posiedzeń komisji przez płk. Edmunda Klicha. Powiedział o skrzydle samolotu, że „jak walnęło, to się urwało”. To była „naukowa” wytyczna do zachowania i działania poszczególnych agend rządowych, które po dzień dzisiejszy tą metodologią się kierują. Dla nas było to niedopuszczalne.
Byliśmy świadomi, że sprawa ma także aspekty polityczne, ale przede wszystkim naukowe związane z naukami ścisłymi. Pozwalają one na rozstrzygnięcie, co naprawdę się stało. Niezmiernie istotne są aspekty prawne, które pozwalają ocenić, jakie powinny być narzędzia prawne. Aby dojść do prawdy państwo polskie powinno działać zarówno zanim doszło do katastrofy, jak i po tragedii.
Chcę podziękować uniwersytetowi, a zwłaszcza kołom doktorantów, które podjęły się zorganizowania naszego spotkania. To dobrze wróży i pokazuje, jakich naukowców kształci uniwersytet. Nie tylko zdolnych, inteligentnych – ale także posiadających cechy, które nie zawsze wiąże się z nauką, lecz są dla nauki niesłychanie przydatne – odważnych, zdeterminowanych, rozumiejących, jaka jest misja naukowca w świecie. W dzisiejszych czasach nauka prawdziwa, uczciwa to nauka potrzebująca odwagi. Tego serdecznie wszystkim życzę.
Dziękuję panu prof. Nowaczykowi, który blisko 30 miesięcy temu na moją prośbę podjął się funkcji koordynowania zespołu ekspertów technicznych. Doprowadziło to nas do momentu, w którym świat nauki międzynarodowej i polskiej nie ma już wątpliwości, że główną, zasadniczą przyczyną dramatu smoleńskiego była eksplozja samolotu nad ziemią.
To nie kończy naszych badań, lecz oznacza, że wchodzimy być może w najtrudniejszą fazę analiz, najbardziej najeżoną różnymi niebezpieczeństwami metodologicznymi i politycznymi. Nie chcę powiedzieć osobistymi, chociaż wszyscy zdajemy sobie z tego sprawę, jak narażeni są ludzie prowadzący badania. W różny sposób tego doświadczamy.
Widzieliśmy, jak prof. Obrębski już po dwunastu godzinach od wygłoszenia referatu został poddany gigantycznej presji. Jednak nie poddał się jej, nie ugiął. Przedstawił jeden z najważniejszych referatów, z jakimi mieliśmy do czynienia. Pokazał poprzez analizę małej cząstki – tak jak było nad Lockerbie, gdzie zbadanie trzycentymetrowej płaszczyzny dało odpowiedź – co naprawdę stało się z samolotem.
Wydaje się, że pan prof. Obrębski, dzięki tym, którzy na miejscu znaleźli ten fragment i zdecydowali się go przechować i mu przekazać, potrafił przedstawić, że tak powiem, fragment z Lockerbie w dzisiejszym przypadku smoleńskim. Jeszcze raz serdeczne podziękowania i zobowiązanie, że doprowadzimy pracę do końca.
Wypowiedź pos. Antoniego Macierewicza
RIRM