Szokujące zaniedbanie Westerplatte! Apel do Kopacz
Widząc w jakim stanie znajduje się tak ważne dla Polaków miejsce-symbol oraz przyległy do niego teren, z całą stanowczością wypada stwierdzić, że sprawa godnego pielęgnowania pamięci o bohaterskich żołnierzach Westerplatte nie jest dla władz „tym Westerplatte”, o którym w 1987 roku mówił wielki Papież-Polak – głosi przekazany portalowi wPolityce.pl list otwarty do Ewy Kopacz.
List, alarmujący o szokującym zaniedbaniu jednego z najważniejszych dla Polaków miejsc pamięci narodowej, wystosowali do premier rządu PO–PSLuczestnicy pielgrzymki rowerowej na Westerplatte z Parafii Krzyża Świętego w Łomży. Zbulwersowani tym, co zastali na miejscu, wzywają władze do rewitalizacji historycznego terenu, nad którym dziś nie powiewa nawet biało-czerwona flaga.
Czy Ewa Kopacz, która zapewne 1 września stanie w świetle jupiterów u stóp Pomnika Obrońców Wybrzeża na Westerplatte, przypomni sobie, nie tylko od święta – wraz z platformianym prezydentem Gdańska – o miejscu uświęconym krwią bohaterskich obrońców reduty?
Publikujemy w całości list do Ewy Kopacz.
Szanowna Pani Premier,
od kilku lat wyruszamy na rowerowe szlaki, by odwiedzając miejsca martyrologii narodu polskiego, miejsca zbroczone polską krwią, oddawać hołd i kultywować pamięć o wszystkich, którzy nie szczędzili życia dla Polski. W roku 2013, po pokonaniu rowerami niemal 900. km, stanęliśmy pod krzyżem w katyńskim lesie. Z naszych wypraw przywozimy symboliczną garść ziemi, którą uroczyście składamy w miejscu pamięci nieopodal kościoła Krzyża Świętego, pod głazem z napisem „Zło dobrem zwyciężaj”. Miejsce to uświęca już ziemia z Katynia, Smoleńska, Monte Cassino, Lenino…
Za cel naszej tegorocznej rowerowej wędrówki obraliśmy półwysep Westerplatte, a na jej trasie znalazł się także Grunwald, Poczta Gdańska i Europejskie Centrum Solidarności.W roku 70-lecia zakończenia najstraszniejszej z wojen chcieliśmy oddać hołd bohaterskim obrońcom Polski i polskości, którzy jako pierwsi stawiali opór hitlerowskiej nawale.
W deszczowy czwartek, 18 czerwca, po wysłuchaniu przy gmachu Poczty Polskiej, m.in. tragicznego wspomnienia o najmłodszej ofierze obrony Poczty – 11-letniej Erwinie Barzychowskiej, dotarliśmy do ruin Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte, by spędzić tam kilka godzin. Widzieliśmy setki młodych ludzi, którzy mimo chłodu i deszczu przybywali autokarami na to wyjątkowe miejsce, by „dotknąć” losów tych, którzy we wrześniu 1939 roku jako pierwsi oddali życie za Ojczyznę – za wolną Polskę. I – co przerażające – na tym rozległym terenie nie dostrzegliśmy choćby jednej polskiej flagi, choćby jednego wyraźnego symbolu Polski… Z pobliskiego portu odpływał prom pasażerski, a z jego pokładu setki osób, pewnie różnego obywatelstwa, spoglądało na miejsce, gdzie rozpoczęła się II wojna światowa. – Czy wszystkie te osoby nie powinny, w tym wyjątkowym dla całej Polski miejscu, widzieć dumnie łopoczących polskich narodowych barw?
Niestety – tam, na co dzień, polskiej flagi nie ma…
Odrębną kwestią jest stan terenu wokół Wojskowej Składnicy wraz z drogą dojazdową – ulicą majora Henryka Sucharskiego. Obszar ten jawi się jako opuszczony i zapomniany… Swym wyglądem urąga godności miejsca i godności patrona-bohatera.
Św. Jan Paweł II, zwracając się do młodzieży, powiedział niegdyś w miejscu, w którym 18 czerwca, wraz z grupą gdańszczan i łomżan, modlili się się rowerzyści:
Każdy z Was, młodzi Przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte, jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć, jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić, nie można zdezerterować (…).
Widząc w jakim stanie znajduje się tak ważne dla Polaków miejsce-symbol oraz przyległy do niego teren, z całą stanowczością wypada stwierdzić, że sprawa godnego pielęgnowania pamięci o bohaterskich żołnierzach Westerplatte nie jest dla władz, dla osób odpowiedzialnych za patriotyczne wychowanie, dla Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Ministra Obrony Narodowej, a wydaje się – także dla Pani Premier, nomen omen – mieszkanki Gdańska, „tym Westerplatte”, o którym w 1987 roku mówił wielki Papież-Polak…
Za kilka tygodni, o świcie 1 września, zapewne stanie Pani u stóp Pomnika Obrońców Wybrzeża na Westerplatte, aby w świetle jupiterów i pod okiem kamer wspomnieć 76. rocznicę wybuchu II wojny światowej. Padnie wówczas, bez wątpienia, wiele słów o patriotyzmie, bohaterstwie, ofierze życia, obronie godności… Dziesiątki polskich sztandarów dumnie łopotać będzie podczas Pani wystąpienia, ale tuż po Pani wyjeździe z terenu Wojskowej Składnicy Tranzytowej… zostaną one pospiesznie ściągnięte z masztów. Na samą uroczystość zostanie Pani dowieziona wygodną limuzyną z ciemnymi szybami, dlatego, zapewne, nie będzie Pani mogła dostrzec stanu prowadzącej do Westerplatte ulicy majora Henryka Sucharskiego; nie dostrzeże Pani, że o zbliżaniu się do tak ważnego miejsca nie informują żadne tablice czy znaki; że stan przyległego terenu jest katastrofalny. Profesjonalni operatorzy kamer ukażą sam półwysep tak, że widzowie oglądający transmisję z uroczystości obchodów rocznicy wybuchu wojny będą przekonani, iż miejsce to, tak heroicznie bronione przez garstkę żołnierzy pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego, jest zadbane i pielęgnowane przez właściwe służby polskiego państwa. Będzie to jednak obraz nieprawdziwy.
Dlatego, w czasie gdy wspominamy 71. rocznicę bohaterskiego zrywu Warszawy zwracamy się do Pani Premier z apelem o niezwłoczne podjęcie skutecznych, kompleksowych i długofalowych działań gwarantujących trwałe otoczenie właściwą opieką tego, jakże ważnego dla wszystkich Polaków, miejsca.Apelujemy o włączenie do tych działań Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministra Obrony Narodowej, a za jego pośrednictwem – żołnierzy Wojska Polskiego, którzy zagwarantują godne, codzienne pielęgnowanie i prezentowanie tego miejsca, podobnie jak ma to miejsce przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Zwracamy się z prośbą i apelem, aby podległe Pani służby podjęły niezwłocznie rozmowy z prezydentem Gdańska, który chyba całkowicie zapomniał o istnieniu Westerplatte, na temat opracowania projektu rewitalizacji tego terenu i utworzenia tam ośrodka dobrej, nowoczesnej edukacji o II wojnie światowej. Pamięć o bohaterstwie obrońców z 1939 roku, których Westerplatczycy są świetlanym symbolem – jest obowiązkiem wszystkich Polaków, a więc także Pani – Premiera Rządu Rzeczypospolitej.
Oby nie spełniły się tak często cytowane słowa:
Naród nie dbający o własną historię jest skazany na jej powtórne przeżycie.
Nasz list, ze względu na wagę problemu, przesyłamy do wymienionych niżej osób oraz – traktując jako list otwarty – przedkładamy mediom i publikujemy w Internecie.
Z wyrazami należnego szacunku – rowerowi pielgrzymi:
Ks. kan. Andrzej Godlewski,proboszcz parafii Krzyża Świętego w Łomży, Adam Babiel, Tadeusz Babiel, Krzysztof Borkowski, Andrzej Gosk Piotr Gronek, Sebastian Hojdeczko, Krzysztof Kotlewski, Jarosław Kucisz Jan Kurpiewski, Stanisław Rakowicz, Mariusz Rytel, Daniel Sadowski, Zbigniew Zalewski, Marek Załęski
Otrzymują:
1) Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
2) Minister Obrony Narodowej
3) Marszałek Województwa Pomorskiego
4) Prezydent Gdańska
5) Parafia Krzyża Świętego w Łomży