Kapłaństwo służbą drugiemu człowiekowi
Wielki Czwartek to dzień szczególny, w którym dziękujemy za dar ustanowienia Eucharystii oraz Kapłaństwa. Kapłaństwo jest powołaniem, drogą życia; jest sposobem na życie, ale przede wszystkim sakrament ten wiąże się ze służbą drugiemu człowiekowi.
Jestem w kapłaństwie szczęśliwy
Wielki Czwartek – dzień ustanowienia Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa –rodzi wiele refleksji. Trudno o wszystkich opowiedzieć. To tajemnica, dlaczego Bóg wybrał akurat mnie, było przecież tylu zdolniejszych, bardziej pobożnych, może ładniej się modlących. Pan Bóg nie ma względu na osoby, wybiera tak jak Mu się podoba. Kiedy patrzymy na apostołów przychodzi refleksja, że to też byli różni ludzie. Przeglądając ich życiorysy dostrzegamy różne historie z ich życia, ale jednak Pan Jezus wybrał ich, zaufał właśnie im. A oni, na ile Mu zaufali, na tyle byli szczęśliwi.
Wielki Czwartek to pamiątka Ostatniej Wieczerzy, ale także pierwsza Eucharystia sprawowana w Wieczerniku; którą przeszło 40 lat temu jako młody kapłan również sprawowałem. Każda Eucharystia niesie w sobie tajemnicę, trudno ją wyjaśnić. Zawsze towarzyszą myśli, czy aby godnie sprawowałem tę Eucharystię, czy do końca, czy Bóg ją przyjmie. Stojąc przy ołtarzu trzeba zaufać Panu Bogu i Jego cierpliwości, Jego miłości i miłosierdziu (czytaj więcej)
ks. Roman Kaczorowski
* * *
Na każde słowo i czyn patrzy Ten, który mnie powołał
W pierwszym rzędzie mam być człowiekiem, który jest księdzem, a dopiero w dalszej kolejność rektorem, który decyduje o wychowaniu dzieci. Na każde słowo i czyn patrzy Ten, który mnie powołał. Patrzy na to, co zostało mi powierzone. Mam świadomość, że patrzy na każde słowo, które wypowiadam i na każdą decyzję, którą podejmuję. Decyduję o 1400 katechetach, którzy podlegają mi jako dyrektorowi Wydziału Katechetycznego oraz o 1000 dzieciach, które mam w szkołach, których jestem dyrektorem.
Szkoła, lekcje mają swój tryb. Ja jako ksiądz, rektor mam za zadanie pomagać tym dzieciom, łączyć ich życie sakramentalne z codzienną pracą, jaka jest w szkole.
ks. Krzysztof Wilk, dyrektor Wydziału Katechetycznego
* * *
Kapłaństwo jest piękne
Liturgia Wielkiego Czwartku jest dla mnie wielkim przeżyciem. Jest to dzień, w którym odnawiam swoje święcenia kapłańskie, swoje przyrzeczenia. Potwierdzam to, że tą drogą, którą wybrałem – chcę kroczyć dalej. Podczas tego szczególnego dnia ustanowienia Eucharystii – dla mnie osobiście – bardzo ważny jest gest umywania nóg. Kiedy Ojciec św. podczas sprawowania liturgii czyni gest umywania nóg biednym; ten właśnie gest jest symbolem ukazującym to, czym jest kapłaństwo – czyli służbą drugiemu człowiekowi. Ksiądz pełni kapłaństwo służebne. Wydaje mi się, że to jest właśnie najważniejsze w posłudze kapłańskiej. Czasami o tym zapominamy, bo skupiamy się na kulcie, na czystości przepowiadania. Ważne jest, żeby o tym nie zapomnieć, bo może być tak, że jest kult, jednak ten kontakt z ludźmi jest słaby. Ważne są również sakramenty, przez które działamy.
Dla mnie kapłaństwo jest sposobem na życie. Jest moim powołaniem. Realizuję je na wszystkie możliwe sposoby; udzielam się w rożnego rodzaju duszpasterstwach, pełnię wszystkie obowiązki kapłańskie, tj. posługa w konfesjonale, Msza św., Kręgi Biblijne. Kapłaństwo jest piękne i to jest najważniejsze. Jest trudne, ale jest piękne. Gdybym miał wybierać ponownie, to również wybrałbym tę drogę.
ks. Rafał Starzak, doktorant KUL
RIRM