Papieskie uznanie dla Jubilata

Ojciec Święty przesłał ks. abp. Stanisławowi Wielgusowi osobisty list
z okazji obchodzonego wczoraj złotego jubileuszu jego święceń kapłańskich.

W napisanym odręcznie po łacinie piśmie Benedykt XVI złożył gratulacje z okazji
50. rocznicy święceń kapłańskich. Podkreślając zasługi ks. abp. Stanisława
Wielgusa w pracy na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, posłudze pasterskiej w
diecezji płockiej i wkład naukowy w dziedzinę filozofii, Ojciec Święty wyraził
słowa uznania za "wierność, którą okazuje Kościołowi i nauczaniu kościelnemu".
Udzielając apostolskiego błogosławieństwa, Benedykt XVI polecił łasce Bożej
następne lata pasterskiej posługi czcigodnego jubilata.

Niecodzienny list Ojca Świętego, a zwłaszcza jego odbiegająca od oficjalnych
forma była niespodzianką dla samego ks. abp. Stanisława Wielgusa, który swój
jubileusz kapłański obchodzi bardzo skromnie. W środę, 13 czerwca br., o godz.
17.00 w parafii pw. Nawrócenia św. Pawła w Bełżycach k. Lublina wraz z kolegami
kursowymi będzie koncelebrował Mszę św. dziękczynną za 50 lat kapłaństwa.
Uroczystości będzie przewodniczył ks. abp Stanisław Budzik, metropolita
lubelski. Ksiądz arcybiskup Stanisław Wielgus urodził się 23 kwietnia 1939 roku
w Wierzchowiskach. Święcenia kapłańskie, wraz z 20 innymi diakonami, przyjął 10
czerwca 1962 r. z rąk ks. bp. Piotra Kałwy, ówczesnego ordynariusza lubelskiego.

SK

 

 

***

Pół wieku kapłaństwa żarliwego



Nasz Dziennik, 2012-06-10

Wieloletni rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uczony i
duszpasterz wielkiego formatu ks. abp prof. Stanisław Wielgus, arcybiskup senior
archidiecezji warszawskiej, były ordynariusz płocki, obchodzi złoty jubileusz
kapłaństwa. Ci, którym dane było poznać go osobiście, nie mają wątpliwości, że
ten wybitny filozof mediewista i strażnik katolickiej tożsamości został
wyjątkowo hojnie obdarowany inteligencją połączoną z ogromną pracowitością,
systematycznością i dyscypliną.

Szlachetność, pokora, subtelność, wierność ideałom i szacunek dla drugiego
człowieka to liczne przymioty ducha, które ks. abp Wielgus z powodzeniem
wykorzystywał w pracy akademickiej i w służbie Kościołowi. – Mocnym rysem
kapłaństwa księdza arcybiskupa jest droga służby intelektualnej – zauważa ks.
prof. Tadeusz Guz, filozof prawa, dziekan Zamiejscowego Wydziału Nauk Prawnych i
Ekonomicznych KUL w Tomaszowie Lubelskim. – Jest to kapłaństwo zobowiązane wobec
całego obszaru rozwoju intelektualnego człowieka wierzącego i Narodu – dodaje.

Blask średniowiecza
Przedmiotem wielokierunkowych badań naukowych ks. abp. prof. Wielgusa jest
historia filozofii, teologii, prawa i szeroko pojętych nauk przyrodniczych w
starożytności i głównie w średniowieczu. Działalność badawcza, publicystyczna i
kaznodziejska zaowocowała ogromnym piśmiennictwem w postaci 16 książek i ponad
500 innych publikacji, w tym przeszło 100 stricte naukowych. Zainteresowania
naukowe ks. abp. Wielgusa są funkcją jego misji kapłańskiej. – W moim
wewnętrznym przekonaniu on ten obszar uczynił w sposób całkiem świadomy i wolny
głównym przedmiotem swoich badań ściśle naukowych nie ze względu na to, żeby
uprawiać naukę jako naukę, ale – i to jest bardzo widoczne – właśnie ze względu
na taką strukturę myśli katolickiej, która łączy w sobie dwa wymiary:
koegzystencję rozumu i łaski wiary, bez czego nie może być prawdziwego życia w
Kościele – podkreśla ks. prof. Guz. – To było bardzo mocno przepracowane i
systematycznie analizowane przez myślicieli chrześcijańskich zwłaszcza okresu
patrystycznego i średniowiecza – dodaje.

Dziekan Wydziału Filozoficznego KUL ks. prof. Stanisław Janeczek wskazuje, że
w swoich rzetelnych i gruntownych studiach historyczno-filozoficznych ks. abp
Wielgus podejmuje m.in. wątek stereotypu, który funkcjonuje od czasów renesansu,
a upowszechnił się w dobie oświecenia, tzw. mitu ciemnego średniowiecza
wykorzystywanego przez lewicowych ideologów w zwalczaniu chrześcijaństwa. –
Arcybiskup Wielgus ukazuje cały blask tej epoki, która w sposób głęboki
harmonizowała aktywność ludzkiego rozumu z głęboką religijnością, owe dwa
skrzydła, na których unosi się ludzki duch: światło rozumu, ten umiłowany stwór
Boży, i światło wiary, która jest dla nas darem łaski – podkreśla ks. prof.
Janeczek. – Jest to prawdziwie rzetelna nauka, pogłębiona, owocna, w żaden
sposób nie zideologizowana.

Świadek i sługa prawdy
Jednocześnie subtelny analityk rękopisów średniowiecznych. Był aż przez trzy
kadencje rektorem KUL, okazał się znakomitym menedżerem – wyprowadził uczelnię z
finansowej zapaści do spektakularnego rozwoju, co zaowocowało budową nowego
gmachu dydaktycznego i czterokrotnym zwiększeniem liczby studentów.

W opinii ks. prof. Janeczka, ks. abp Wielgus zarówno jako naukowiec, jak i
kapłan to prawdziwy świadek i sługa prawdy, wypełniający obowiązki przypisane
profesorowi jeszcze w czasach średniowiecza, kiedy miał on nie tylko wykładać i
brać udział w dysputach, ale też wygłaszać kazania (legere, disputare et
praedicare). – W tym wymiarze życia kapłańskiego dostrzegam w nim przede
wszystkim charyzmatycznego oratora, który mówi z jednej strony z ogromną
erudycją i silną logiką, ale z drugiej strony wkłada w to całą żarliwość swojego
serca – zaznacza ks. prof. Janeczek. – Jest świadkiem Ewangelii i jednocześnie
dostrzega w sposób bardzo głęboki ogromne zagrożenia naszej kultury, wyrosłej
przecież z tradycji chrześcijańskiej, a tak daleko od niej dziś odchodzącej. Ale
jest także głosicielem nadziei. Jeden zbiór jego kazań nosi tytuł: "Dobra jest
więcej". Jest w nim zawarta rzetelna ocena rzeczywistości, ale i budzenie
nadziei, że można powstać z grzechu i budować piękny świat oparty na sprawdzonym
fundamencie Ewangelii.

Jego Ekscelencja ks. abp Stanisław Wielgus urodził się 23 kwietnia 1939 r. w
Wierzchowiskach, niewielkiej miejscowości położonej na słynącym z licznych
powołań Roztoczu, w wielodzietnej rodzinie rolniczej. Święcenia kapłańskie
przyjął 10 czerwca 1962 r. w Lublinie z rąk ks. bp. Piotra Kałwy. Pracował jako
wikariusz w kilku parafiach. Następnie przez ponad 40 lat poświęcił się pracy
naukowej, dydaktycznej i administracyjnej na KUL, którą zakończył w ubiegłym
roku.

Jako biskup ordynariusz diecezji płockiej (1999-2007), aby podnieść poziom
wiedzy religijnej wśród wiernych, zdecydował w 2005 roku, że we wszystkich
kościołach diecezji płockiej przed każdą niedzielną Mszą św. będą czytane
kilkuminutowe katechezy mające przybliżyć wiernym prawdy zawarte w Katechizmie
Kościoła Katolickiego. Za tę inicjatywę, do której zaangażował ponad 70 autorów,
nazwaną "Katechizmem płockim" ordynariusz płocki otrzymał podziękowanie od
Papieża Benedykta XVI. Jako swoje zawołanie biskupie wybrał słowa: "Aeterne
Sapientiae et Caritati" ("Odwiecznej Mądrości i Miłości"), a w Jego herbie
biskupim znajdują się: księga i wiązka zboża.

Adam Kruczek