Orędzie Wielkanocne Ojca Świętego Benedykta XVI oraz błogosławieństwo „Ubi et Orbi”

„In resurrectione tua, Christe, caeli et terra laetentur”

(Niebo i ziemia radują się z Twojego zmartwychwstania, Chryste)

Drodzy bracia i siostry Rzymu i całego świata!

Poranek Wielkanocny przyniósł nam orędzie starożytne i ciągle nowe: Chrystus zmartwychwstał! Echo tego wydarzenia, które wyszło z Jerozolimy dwadzieścia wieków temu, nadal rozbrzmiewa w Kościele, który nosi w sercu żarliwą wiarę Maryi, Matki Jezusa, wiarę Magdaleny i innych niewiast, które jako pierwsze zobaczyły pusty grób, wiarę Piotra i innych Apostołów. Aż do dzisiaj – także w naszej epoce supernowoczesnych środków komunikacji – wiara chrześcijan opiera się na tym orędziu, na świadectwie tych sióstr i braci, którzy zobaczyli jako pierwsi kamień odsunięty i pusty grób, potem tajemniczych zwiastunów, którzy zapewniali, że ukrzyżowany Jezus powstał z martwych, a w końcu Jego samego, Mistrza i Pana, żywego i pozwalającego się dotykać, który ukazał się Marii Magdalenie, dwóm uczniom w Emaus, w końcu wszystkim jedenastu zebranym w Wieczerniku (por. Mk 16, 9-14).

 

 

 

 

 

Zmartwychwstanie Chrystusa nie jest owocem spekulacji, jakiegoś doświadczenia mistycznego: jest wydarzeniem, które z pewnością przekracza historię, ale które dokonuje się w dokładnie określonym momencie historii i pozostawia w niej niezatarty ślad. Światło, które oślepiło straże postawione, aby strzec grobu Jezusa, przeniknęło granice czasu i przestrzeni. Jest to światło inne, Boskie, które rozproszyło ciemności śmierci i przyniosło światu blask Boga, blask Prawdy i Dobra. Jak promienie słońca na wiosnę powodują kiełkowanie i rozwijanie się pączków na gałęziach drzew, tak promieniowanie, które wychodzi od Zmartwychwstania Chrystusa, nadaje siłę i znaczenie wszelkiej ludzkiej nadziei, każdemu oczekiwaniu, pragnieniu, planowi. Dlatego raduje się dziś cały wszechświat, mający udział w wiośnie ludzkości, która staje się wyrazicielem milczącego hymnu chwały całego stworzenia. Alleluja paschalne, które rozbrzmiewa w pielgrzymującym w świecie Kościele, wyraża milczącą radość wszechświata, a przede wszystkim tęsknotę każdej duszy ludzkiej szczerze otwartej na Boga, co więcej, wdzięcznej za Jego nieskończoną dobroć, piękno i prawdę.

„Ze Zmartwychwstania Twojego, Chryste, radują się niebo i ziemia”. Na to zaproszenie do uwielbienia, które wznosi się dziś z serca Kościoła, Niebiosa odpowiadają w pełni: zastępy aniołów, świętych i błogosławionych jednoczą się jednomyślnie z naszą radością. W Niebie wszystko jest pokojem i radością. Tak niestety nie jest na ziemi! Tu, na tym świecie, alleluja paschalne ciągle kontrastuje z lamentami i krzykami, które pochodzą z tylu bolesnych sytuacji: biedy, głodu, chorób, wojen, przemocy. Jednakże właśnie dlatego Chrystus umarł i zmartwychwstał! Umarł także z powodu naszych dzisiejszych grzechów i zmartwychwstał także dla odkupienia naszej współczesnej historii. Dlatego to moje orędzie wielkanocne pragnie dotrzeć do wszystkich, a jako przesłanie profetyczne, zwłaszcza do tych narodów i wspólnot, które przeżywają teraz godzinę swojej męki, aby Chrystus Zmartwychwstały otworzył dla nich drogę wolności, sprawiedliwości i pokoju.

Oby mogła radować się ziemia, która jako pierwsza została ogarnięta światłem Zmartwychwstałego Pana. Blask Chrystusa niechaj dotrze także do ludów Bliskiego Wschodu, aby światło pokoju i ludzkiej godności zwyciężyło ciemności podziału, nienawiści i przemocy. W Libii niechaj dyplomacja i dialog zajmą miejsce broni i niech w obecnej sytuacji konfliktu umożliwi się dostęp do pomocy humanitarnej tym, którzy ucierpieli wskutek walk. W krajach Afryki Północnej i na Bliskim Wschodzie wszyscy mieszkańcy – zwłaszcza młodzież – niech angażują się w promowanie dobra wspólnego i budowanie społeczeństwa, w którym zniknie ubóstwo, a każdy wybór polityczny niech się okaże inspirowany szacunkiem dla ludzkiej osoby. Niechaj do wszystkich uchodźców i wygnańców, którzy pochodzą z różnych krajów afrykańskich i zostali zmuszeni, by pozostawić najdroższe im osoby, dotrze solidarność wszystkich; niechaj ludzie dobrej woli zostaną oświeceni, by otworzyć swoje serca na ich przyjęcie, aby w solidarny i wszechstronny sposób można było wyjść naprzeciw palącym potrzebom wielu braci. Niechaj do wszystkich, którzy poświęcają się w wielkodusznym trudzie i ofiarują przykładne świadectwo w tym kierunku, dotrze nasze docenienie i pocieszenie.

Oby doszło do zgodnego współżycia między ludami Wybrzeża Kości Słoniowej, gdzie pilnie należy podjąć drogę pojednania i przebaczenia, aby uleczyć głębokie rany spowodowane ostatnimi przypadkami przemocy. Oby znalazła pocieszenie i nadzieję ziemia japońska, która walczy z dramatycznymi skutkami niedawnego trzęsienia ziemi, i kraje, które w ostatnich miesiącach doświadczone zostały klęskami żywiołowymi, które są powodem bólu i trwogi.

Niech radują się niebo i ziemia z powodu świadectwa wszystkich, którzy cierpią przeciwności, a nawet prześladowania ze względu na wiarę w Jezusa Chrystusa. Wieść o zwycięstwie Zmartwychwstania niech napełni ich odwagą i ufnością.

Drodzy bracia i siostry! Chrystus Zmartwychwstały idzie przed nami ku nowym niebiosom i nowej ziemi, gdzie wreszcie wszyscy będziemy żyć jako jedna rodzina, dzieci tego samego Ojca. On jest z nami aż do skończenia świata. Idźmy za Nim w tym świecie poranionym, wyśpiewując Alleluja! W naszym sercu są radość i cierpienie, na naszych twarzach uśmiech i łzy, ale Chrystus zmartwychwstał, On żyje i idzie z nami. Dlatego śpiewamy i idziemy ze wzrokiem skierowanym do Nieba, wierni naszemu zaangażowaniu na tym świecie.

Życzę wszystkim błogosławionych Świąt Wielkanocnych.

 

Tłumaczenie: Radio Maryja