Inspirował nas Sienkiewicz

Ks. abp Ignacy Tokarczuk z Przemyśla

Przyszedłem na świat właśnie w roku odzyskania niepodległości przez Polskę, 1
lutego 1918 roku, we wsi Łubianki Wyższe niedaleko historycznego Zbaraża. Był to
czas przełomu – kończyła się I wojna światowa, ziemie polskie przemierzały armie
naszych zaborców, a linie frontów szybko się zmieniały. Trzech moich stryjów
walczyło w armii austriackiej. Dwóch z nich dostało się do rosyjskiej niewoli.
Ta historia rodzinna również wywarła na mnie jakiś wpływ.
Gdy Polska odzyskała wolność, mieszkańcy Galicji żywo włączyli się w budowanie
odzyskanej niepodległości. Na moich oczach, w czasie mojego dzieciństwa
zaczynała się epoka wolności, na którą wszyscy czekali. Duże wrażenie wywarła na
mnie solidarność Polaków w odbudowie kraju. Inspiracją do budowania podstaw
nowego państwa była nasza historia i kultura, zwłaszcza twórczość Henryka
Sienkiewicza. Jako uczeń rozczytywałem się w jego powieściach. W dodatku
chodziłem do gimnazjum jego imienia w Zbarażu. Ponadto wraz z kolegami
jeździliśmy do opisywanych przez pisarza miejsc, sprawdzając, czy przekazał ich
prawdziwe opisy. W ten sposób doświadczyliśmy, jak bardzo nasz wielki twórca
znał polską ziemię i historię. Sami też głębiej ją poznawaliśmy. Książki
Sienkiewicza wywarły duży wpływ na formowanie postawy mojej i moich kolegów.
Ważna była też działalność w harcerstwie, a potem w Związku Strzeleckim.
Pamiętam, że czytałem z zainteresowaniem "Rycerza Niepokalanej", którego
prenumerowali rodzice. Zawsze czytałem też kupowane przez ojca kalendarze, które
wtedy zawierały wiele różnych informacji, także z dziedziny gospodarki rolnej.

Początkowo niewiele było wtedy świątyń katolickich. Ale z inicjatywy świętego
ks. abp. Józefa Bilczewskiego szybko budowano nowe kościoły. Dzięki niemu
wzniesiono kilkaset świątyń, zarówno w miastach, jak i w mniejszych
miejscowościach. Ta wielka akcja odbudowy kraju wywarła duży wpływ także na
mnie, zachęcała do pracy wraz z innymi dla dobra wszystkich.