Audycja dla Małżonków i Rodziców: Nieczystość to wolność czy zniewolenie?


Pobierz

NIECZYSTOŚĆ TO WOLNOŚĆ CZY ZNIEWOLENIE?

Czym jest grzech nieczystości?

Zazwyczaj grzech nieczystości kojarzy nam się z erotyką i życiem seksualnym. Jeśli jednak przede wszystkim w tej perspektywie spojrzymy na grzech nieczystości bardzo spłycimy i zubożymy temat i nie dojdziemy do odpowiedzi czym w swej istocie jest grzech nieczystości?

Aby odpowiedzieć na pytanie o grzech nieczystości najpierw musimy uświadomić sobie, że grzechy  główne- a jednym z nich jest nieczystości, przez Ewagriusza z Pontu i innych mistrzów duchowych nazywane były duchami. Myślę, że w przypadku grzechu nieczystości określenie duch ( albo raczej demon) nieczystości naprowadza nas na właściwą odpowiedź.

I druga sprawa, aby wiedzieć, czym jest nieczystość musimy odwołać się do błogosławieństwa, które wypowiedział Jezus; „ Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.” To błogosławieństwo na zasadzie antytezy chyba najlepiej odpowie na pytanie, czym jest grzech, demona nieczystości. Czym jest czyste serce? To serce, które Boga stawia na pierwszym miejscu, przez miłość i oddanie poznaje Boga i Jego Miłość. Poznaje i wie, że Bóg Miłość stał się dla nas ofiarą. Złożył w wielkim cierpieniu ofiarę życia z nas i dla nas. Stał się całkowitym darem dla nas, których kocha bezwarunkowe. Człowiek o czystym sercu kochając Boga, jednocześnie kocha siebie i drugiego człowieka. Miłość ta sprawia, że człowiek czystego serca, ani Boga, ani siebie, ani drugiego człowieka nie uczyni przedmiotem, z którego czerpać będzie przyjemność i zaspokojenie swoich pragnień. Człowiek czystego serca nie myli przyjemności z miłością.

Czym  więc jest grzech nieczystości? Jest traktowaniem Boga, siebie i innych jako narzędzia, przedmiotu, który ma mi dostarczyć przyjemność i zaspokoić głody emocjonalne i zmysłowe, jakże często sztucznie rozbudzane.

Grzech, demon nieczystości rozrasta się przede wszystkim na ludzkich nie okiełznanych i nie podporządkowanych wartościom wyższym; emocjach, zmysłach i rodzących się w nich pożądaniach.

Jak demon nieczystości przejawia się w odniesieniu do Boga?

W traktowaniu Pana Boga i życia duchowego, jako przestrzeni, która ma mi zapewnić dobre samopoczucie, miłe doznania i zaspokoić moje potrzeby. Jest coś nieczystego, coś co jest ewidentnym brakiem miłość choćby wtedy, gdy człowiek przestaje się modlić  kiedy Bóg pozbawia człowieka odczuwania Bożej obecności i na modlitwie pojawia się oschłość, niesmak, trudności w  relacji z Bogiem. Wielu wtedy pozostawia modlitwę a przez to odchodzi od Boga. Podobnie dzieje się wtedy, gdy myślimy, że Bóg nam błogosławi tylko wtedy, gdy spełnia nasze prośby. W tym nie ma miłości, a Bóg traktowany jest  przedmiotowo.

A w odniesieniu do siebie samego? Czy człowiek może grzeszyć nieczystością w relacji do siebie?

O tak! I niestety często grzech nieczystości, ten demon nieczystości niszczy nas, a my o tym nie wiemy. Aby to zrozumieć, musimy przypomnieć sobie, że grzechy zawsze chodzą parami, albo gromadami. Grzech przywołuje grzech. Partnerem numer jeden grzechu nieczystości jest nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu. Jednym słowem obżarstwo w różnych płaszczyznach; w przestrzeni jedzenia, picia, poszukiwania zaspokojenia zmysłowego, emocjonalnego…Nadmiar i brak opanowania to przyjaciele demona nieczystości. Prowadzą do postawienia przyjemności na pierwszym miejscu. Lubują się towarzystwem lenistwa i gnuśności. Ale to prowadzi człowieka do doznania wewnętrznej pustki, a że pustka duchowa jest ze swej natury dla człowieka nie do zniesienia, człowiek zaczyna swoje własne ciało, zmysły, emocje i całą sferę doznań traktować jak przedmiot który ma dostarczyć przyjemności. Przyjemności przez jedzenie, picie, życie seksualne. To prosta droga do uzależnień, bo pamiętajmy człowiek nie uzależnia się od substancji tylko od przyjemności.

Co w relacji z innymi ludźmi?

Dzieje się podobnie. Mechanizm jest zasadniczo ten sam. Człowiek dotknięty demonem nieczystości nie patrzy na drugiego człowieka jako na osobą godną miłości, której pragnie dać siebie w darze, którą pragnie kochać i jest gotów w imię tej miłości rezygnować z siebie, z własnej przyjemności, ale widzie drugą osobę, jako przedmiot, rzecz, która istnieje po to, by dostarczyć przyjemności, a gdy spełni swoje zadanie, może odejść. Nieczystość uprzedmiotawia człowieka.

Na czym bazuje demon nieczystości?

Przede wszystkim na emocjach i zmysłach. I nie dzieje się tak, że człowiek jest kuszony czymś wielkim. Nie! Zawsze zaczyna się do czegoś malutkiego. Tak małego, jak jedna chwilka, jedno spojrzenie, jeden dotyk, jeden łyk. Ale ten jeden wystarcza by obudzić w emocjach i zmysłach smak, a co za nim idzie głód doznań. Dlatego właśnie stara, dobra chrześcijańska asceza uczy, aby trzymać na wodzy wzrok, smak, powonienie, dotyk, aby nie dać się rozkrzyczeć w sobie emocjom i potrzebom. Ciężkie grzechy nieczystości nigdy nie zaczynają się od rzeczy wielkich. Uzależnienie od seksu, pornografii i inne grzechy nieczyste mają początek w jednym spojrzeniu, w jednym dotyku, w jednej sekundzie…

Dlaczego dzieje się tak, że coś co dzieje się w ludzkim ciele, w zmysłach i emocjach ma wpływ na ludzkiego ducha i relację z Bogiem?

Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boże  jest istotą duchowo zmysłową. Nie można w człowieku oddzielić tych dwóch sfer. I dlatego duch wpływa na ciało, a ciało na ducha. Od czasów grzechu pierworodnego, który wprowadził w świat stworzony przez Boga rozłam, brak jedności, miejscem duchowej walki i zmagania człowieka stał się człowiek sam dla siebie. Każdy z nas , jeśli chce żyć z Bogiem musi prowadzić walkę duchową. Walka duchowa polega przede wszystkim na tym, aby ciało z jego zmysłami i doznaniami, podporządkować duchowi, czyli temu, co nosimy w sobie z Boga. Ta walka trwa przez całe życie a jej wynik zależy od tego, czy człowiek będzie karmił bardziej swego ducha czy bardziej nakarmi swoje ciało z jego zmysłami i pożądaniami. Każdy człowiek- zwłaszcza we współczesnym świecie, który przesycony jest nadmiarem posiadania, nadmiarem doznań i erotyki musi w sobie taką walkę prowadzić. Jeśli nie będziemy każdego dnia podejmować tej walki duchowej polegniemy! Tu nie ma mocnych! Czystość serca, albo życie w grzechu nieczystości to wybór, którego dokonujemy każdego dnia. I trzeba tu pamiętać jeszcze o jednym coś jest albo czyste, albo brudne. Oczywiście stopień zabrudzenia może być różny. Ale nawet jeśli coś jest trochę brudne, już nie jest czyste.  Trochę, odrobinka- to najbardziej niebezpieczne słowa i postawy jeśli chodzi o grzech nieczystości.

I jeszcze jedno. Święci toczyli walkę duchową. W Dzienniczku św. S. Faustyny Kowalskiej znajdujemy jej wyznanie; „Zaczynam dzień walką i kończę dzień walką.” Obyśmy tak mogli powiedzieć o sobie!

Jakie konkretnie grzechy nieczystości przedstawia nam nuka Kościoła?

Katechizm Kościoła Katolickiego, który zawiera wykładnie nauki katolickiej o grzechu nieczystości  wymienia następujące grzechy przeciw czystości;

  • ( 2351)Rozwiązłość jest nieuporządkowanym pożądaniem lub nieumiarkowanym korzystaniem z przyjemności cielesnych. Przyjemność seksualna jest moralnie nieuporządkowana, gdy szuka się jej dla niej samej w oderwaniu od nastawienia na prokreację i zjednoczenie.
  • ( 2352)  Przez masturbacjęnależy rozumieć dobrowolne pobudzanie narządów płciowych w celu uzyskania przyjemności cielesnej. „Zarówno Urząd Nauczycielski Kościoła wraz z niezmienną tradycją, jak i zmysł moralny chrześcijan stanowczo stwierdzają, że masturbacja jest aktem wewnętrznie i poważnie nieuporządkowanym”. „Bez względu na świadomy i dobrowolny motyw użycie narządów płciowych poza prawidłowym współżyciem małżeńskim w sposób istotny sprzeciwia się ich celowości”. Poszukuje się w niej przyjemności płciowej poza „relacją płciową, wymaganą przez porządek moralny, która urzeczywistnia <<w kontekście prawdziwej miłości pełny sens wzajemnego oddawania się sobie i przekazywania życia ludzkiego>>” .
    W celu sformułowania wyważonej oceny odpowiedzialności moralnej konkretnych osób i ukierunkowania działań duszpasterskich należy wziąć pod uwagę niedojrzałość uczuciową, nabyte nawyki, stany lękowe lub inne czynniki psychiczne czy społeczne, które  mogą zmniejszyć, a nawet zredukować do minimum winę moralną.
  • ( 2353 ) Nierządjest zjednoczeniem cielesnym między wolnym mężczyzną i wolną kobietą poza małżeństwem. Jest on w poważnej sprzeczności z godnością osoby ludzkiej i jej płciowości w sposób naturalny podporządkowanej dobru małżonków, jak również przekazywaniu życia i wychowaniu dzieci. Poza tym nierząd jest poważnym wykroczeniem, gdy powoduje deprawację młodzieży.
  • (2354 ) Pornografiapolega na wyrwaniu aktów płciowych, rzeczywistych lub symulowanych, z intymności partnerów, aby w sposób zamierzony pokazywać je innym. Znieważa ona czystość, ponieważ stanowi wynaturzenie aktu małżeńskiego, wzajemnego intymnego daru małżonków. Narusza poważnie godność tych, którzy jej się oddają (aktorzy, sprzedawcy, publiczność), ponieważ jedni stają się dla drugich przedmiotem prymitywnej przyjemności i niedozwolonego zarobku. Przenosi ona ich wszystkich w świat iluzoryczny. Pornografia jest ciężką winą. Władze cywilne powinny zabronić wytwarzania i rozpowszechniania materiałów pornograficznych.
  • ( 2355 ) Prostytucjanarusza godność osoby, która oddaje się prostytucji, stając się przedmiotem przyjemności cielesnej kogoś drugiego. Ten, kto płaci, grzeszy ciężko przeciw sobie samemu; niszczy czystość, do której zobowiązuje go chrzest, i znieważa swoje ciało, świątynię Ducha Świętego. Prostytucja stanowi plagę społeczną. Dotyka na ogół kobiety, lecz także mężczyzn, dzieci i młodzież (w dwóch ostatnich przypadkach grzech jest jednocześnie zgorszeniem). Oddawanie się prostytucji jest zawsze grzechem ciężkim, jednak nędza, szantaż i presja społeczna mogą zmniejszyć odpowiedzialność za winę.
  • (2356)  Gwałtoznacza wtargnięcie przemocą w intymność płciową osoby. Jest naruszeniem sprawiedliwości i miłości. Rani on głęboko prawo każdego człowieka do szacunku, wolności oraz integralności fizycznej i moralnej. Wyrządza poważną krzywdę ofierze i może wywrzeć piętno na całym jej życiu. Jest zawsze czynem wewnętrznie złym. Jeszcze poważniejszy jest gwałt popełniony przez rodziców (por. kazirodztwo) lub wychowawców na dzieciach, które są im powierzone.
  • ( 2357)  Homoseksualizm oznacza relacje między mężczyznami lub kobietami odczuwającymi pociąg płciowy, wyłączny lub dominujący, do osób tej samej płci. Przybierał on bardzo zróżnicowane formy na przestrzeni wieków i w różnych kulturach. Jego psychiczna geneza pozostaje w dużej części nie wyjaśniona. Tradycja, opierając się na Piśmie świętym, przedstawiającym homoseksualizm jako poważne zepsucie , zawsze głosiła, że „akty homoseksualizmu z samej swojej wewnętrznej natury są nieuporządkowane”  . Są one sprzeczne z prawem naturalnym; wykluczają z aktu płciowego dar życia. Nie wynikają z prawdziwej komplementarności uczuciowej i płciowej. W żadnym wypadku nie będą mogły zostać zaaprobowane.
  • ( 2358) Pewna liczba mężczyzn i kobiet przejawia głęboko osadzone skłonności homoseksualne.  Skłonność taka, obiektywnie nieuporządkowana, dla większości z nich stanowi ona trudne doświadczenie. Powinno się traktować  te osoby z szacunkiem, współczuciem i delikatnością. Powinno się unikać wobec nich jakichkolwiek oznak niesłusznej dyskryminacji. Osoby te są wezwane do wypełniania woli Bożej w swoim życiu i – jeśli są chrześcijanami – do złączenia z ofiarą krzyża Pana trudności, jakie mogą napotykać z powodu swojej kondycji.
  • ( 2359)  Osoby homoseksualne są wezwane do czystości. Dzięki cnotom panowania nad sobą, które uczą wolności wewnętrznej, niekiedy dzięki wsparciu bezinteresownej przyjaźni, przez modlitwę i łaskę sakramentalną, mogą i powinny przybliżać się one – stopniowo i zdecydowanie – do doskonałości chrześcijańskiej.
  • Oczywiście grzechem przeciw cnocie czystości ( a także przeciw ślubom czystości czy celibatowi) są wszelkie grzechy nieczyste osób zakonnych lub kapłanów. Złożony ślub lub przyjęte świecenia zwiększają ciężar winy.

W Katechizmie Kościoła mamy też obszerną wypowiedź dotyczącą małżeństwa w jego istocie i grzechów związanych z przestrzenią pożycia małżeńskiego. Ponieważ jednak jest to temat niezwykle szeroki i właściwie wymaga odrębnej ( nie jednej!) audycji skupię się teraz tylko na wykroczeniach przeciw godności małżeństwa;

  • ( 2380) Cudzołóstwo. Słowo to oznacza niewierność małżeńską. Gdy dwoje partnerów, z których przynajmniej jeden jest w związku małżeńskim, nawiązuje stosunki płciowe, nawet przelotne, popełniają oni cudzołóstwo. Chrystus potępia cudzołóstwo nawet w postaci zwykłego pożądania . Szóste przykazanie i Nowy Testament bezwzględnie zakazują cudzołóstwa . Prorocy ukazują jego ciężar. Widzą w cudzołóstwie figurę grzechu bałwochwalstwa  .
  • (2381)  Cudzołóstwo jest niesprawiedliwością. Ten, kto je popełnia, nie dotrzymuje podjętych zobowiązań. Rani znak przymierza, jakim jest węzeł małżeński, narusza prawo współmałżonka i godzi w instytucję małżeństwa, nie dotrzymując umowy znajdującej się u jego podstaw. Naraża na niebezpieczeństwo dobro rodzicielstwa ludzkiego oraz dzieci, które potrzebują trwałego związku rodziców.
  • ( 2383)  Separacjamałżonków z utrzymaniem węzła małżeńskiego może być uzasadniona w pewnych przypadkach przewidzianych przez prawo kanoniczne .
  • Jeśli rozwód cywilny pozostaje jedynym możliwym sposobem zabezpieczenia pewnych słusznych praw, opieki nad dziećmi czy obrony majątku, może być tolerowany, nie stanowiąc przewinienia moralnego.
  • ( 2384) Rozwódjest poważnym wykroczeniem przeciw prawu naturalnemu. Zmierza do zerwania dobrowolnie zawartej przez małżonków umowy, by żyć razem aż do śmierci. Rozwód znieważa przymierze zbawcze, którego znakiem jest małżeństwo sakramentalne. Fakt zawarcia nowego związku, choćby był uznany przez prawo cywilne, powiększa jeszcze bardziej ciężar rozbicia; stawia bowiem współmałżonka żyjącego w nowym związku w sytuacji publicznego i trwałego cudzołóstwa:
  • Jeśli mąż, odłączywszy się od swej żony, łączy się z inną kobietą, sam jest cudzołożnikiem, ponieważ każe popełnić cudzołóstwo tej kobiecie; także kobieta, która mieszka z nim, jest cudzołożnicą, ponieważ pociągnęła do siebie męża innej kobiety .
  • (2385) Niemoralny charakter rozwodu wynika z nieporządku, jaki wprowadza on w komórkę rodzinną i w społeczeństwo. Nieporządek ten pociąga za sobą poważne szkody: dla porzuconego współmałżonka, dla dzieci, które doznały wstrząsu z powodu rozejścia się rodziców, często starających się pozyskać ich względy, oraz z uwagi na zły przykład, który czyni z niego prawdziwą plagę społeczną.
  • ( 2386)  Może zdarzyć się, że jeden ze współmałżonków jest niewinną ofiarą rozwodu orzeczonego przez prawo cywilne; nie wykracza on wówczas przeciw przepisowi moralnemu. Istnieje znaczna różnica między współmałżonkiem, który szczerze usiłował być wierny sakramentowi małżeństwa i uważa się za niesłusznie porzuconego, a tym, który wskutek poważnej winy ze swej strony niszczy ważne kanonicznie małżeństwo .
  • ( 2388)  Kazirodztwooznacza intymne relacje między krewnymi lub powinowatymi stopnia zakazującego pomiędzy nimi małżeństwa  . Św. Paweł piętnuje ten szczególnie ciężki grzech: „Słyszy się powszechnie o rozpuście między wami, i to o takiej rozpuście… że ktoś żyje z żoną swego ojca… W imię Pana naszego Jezusa… wydajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała…”  Kazirodztwo niszczy związki rodzinne i jest oznaką cofnięcia się do zwierzęcości.
  • ( 2389)  Do kazirodztwa zbliżone są nadużycia seksualne popełniane przez dorosłych na dzieciach lub młodzieży powierzonych ich opiece. Grzech ten jest jednocześnie gorszącym zamachem na integralność fizyczną i moralną młodych, którzy będą nosić jego piętno przez całe życie, oraz pogwałceniem odpowiedzialności wychowawczej.
  • ( 239 ) Wolny związekma miejsce wówczas, gdy mężczyzna i kobieta odmawiają nadania formy prawnej i publicznej współżyciu zakładającemu intymność płciową.

Określenie to jest zwodnicze: Co może oznaczać związek, w którym osoby nie podejmują zobowiązań wobec siebie i dają w ten sposób wyraz brakowi zaufania w odniesieniu do drugiej osoby, do samej siebie lub do przyszłości?

Określenie „wolny związek” odnosi się do różnych sytuacji, takich jak: konkubinat, odmowa małżeństwa jako takiego, niezdolność do podjęcia trwałych i ostatecznych zobowiązań  . Wszystkie te sytuacje znieważają godność małżeństwa; niszczą samo pojęcie rodziny; osłabiają znaczenie wierności. Są one sprzeczne z prawem moralnym. Akt płciowy powinien mieć miejsce wyłącznie w małżeństwie; poza nim stanowi zawsze grzech ciężki i wyklucza z Komunii sakramentalnej.

  • ( 2391)  Wiele osób zamierzających zawrzeć małżeństwo domaga się dzisiaj swoistego prawa do próby. Bez względu na powagę tego zamiaru ci, którzy podejmują przedmałżeńskie stosunki płciowe, „nie są w stanie zabezpieczyć szczerości i wierności relacji międzyosobowej mężczyzny i kobiety, a zwłaszcza nie mogą ustrzec tego związku przed niestałością pożądania i samowoli” . Zjednoczenie cielesne jest moralnie godziwe jedynie wtedy, gdy wytworzyła się ostateczna wspólnota życia między mężczyzną i kobietą. Miłość ludzka nie toleruje „próby”. Domaga się całkowitego i ostatecznego wzajemnego daru z siebie .

Oczywiście nie został tutaj poruszony temat regulacji poczęć, in vitro i związanych z tym problemów, ale nie da się w tak krótkiej audycji powiedzieć wszystkiego.

Co robić, aby chronić się przed wpływem  grzechu nieczystości?

  • Po pierwsze trzeba szukać prawdy- prawdy o sobie i o Bogu. W tej prawdzie człowiek zawsze znajdzie spełnienie najgłębszych pragnień; pragnienia miłości, przynależności, własnej wartości i sensu życia;
  • Istotne jest poznawanie własnej tożsamości, czyli poznanie siebie i swojej wartości jako kobiety i jako mężczyzny. Przydatna jest to dobra wiedza Biblijna i psychologiczna. Warto też poznawać różnice w naturze kobiety i mężczyzny, aby wzajemnie się lepiej rozumieć i lepiej sobie służyć w miłości;
  • Mądra troska i świadomy wybór środowiska w jakim żyję. Dobry wybór przyjaciół, znajomych, ludzi z którymi utrzymuje się kontakty. Zwrócenie uwagi na tematy prowadzonych rozmów, żartów, wartości którymi kierują się ludzie, z którymi się przyjaźnię,  których wprowadzam do swojej radości. Ważne są środowiska „czystego życia”. Tu spełnia się zasada; Kto z kim przestaje, takim się staje.
  • Ważne jest poszukiwanie świadectw ludzi, którym albo udaje się żyć w czystości, albo pokonali demona nieczystości.;
  • Ucinanie pokus związanych z nadmiarem, dążeniem do przyjemności, do grzechów nieczystych w samym zalążku. Z pokusą się nie dyskutuje, pokusę się oddala. Rezygnacja z oglądania, słuchania i czytania tego, co nie konieczne. Mądre wybory z myślą o tym, że staję się tym, na co patrzę;
  • Unikać okazji do grzechu, pracować nad czystością serca; : „Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, […], cudzołóstwa, […], wyuzdanie, […]. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym”(Mk 7, 21-23).
  • Podejmować konkretne wyrzeczenia i ascezę, ( szczególnie asceza wzroku) czyli takie życie w którym panuję duchem  nad ciałem. Wolność wewnętrzna. Konkretny post.
  • Częsta i regularna spowiedź święta. Życie modlitwy i życie sakramentalne;
  • Uświadamiać sobie ciężar i konsekwencje grzechów nieczystych. Matka Boża w Fatimie mówiła, że najwięcej dusz idzie teraz do piekła przez grzechy nieczyste. A Pan Jezus ukazując się św. S. Faustynie w chwili biczowania powiedział, że ta straszna kaźń biczowania, którą przyjął, była karą za grzechy nieczyste.
  • Otwarcie na duchowość Maryjną i zawierzenie siebie Maryi.

Jak w świecie, który ocieka erotyką i krzyczy grzechem nieczystym chronić przed tym grzechem dzieci?

Przede wszystkim musimy cały czas pamiętać że; „Słowa uczą a przykłady pociągają”. Dzieci uczą się przez wzorce. Jeśli małżonkowie będą żyć cnotą czystości, wzajemnie się kochając i szanując, jeśli w dom rodzinnym nie będzie tego, co prowadzi do nieczystości dziecko zachowa czystość serca. Rodzice muszą uczyć dzieci tego, czym sami żyją, a więc;

  • Miłości;
  • Szacunku;
  • Daru z siebie;
  • Wyrzeczenia;
  • Modlitwy;
  • Życia sakramentalnego;
  • Codziennego rachunku sumienia;
  • Zwracania uwagi na rzeczy małe i drobne, które są bardzo ważne;
  • Życia w którym przyjemność nie stoi na pierwszym miejscu, jest obecna, ale na właściwym miejscu;
  • Wiary w obecność miłującego Boga;
  • Właściwego rozumienia i doświadczenia siebie jako osoby wartościowej i zdolnej do miłości;
  • Żywego nabożeństwo do Matki Bożej;
  • Ważne jest też mądre ograniczenie dostępu do środków medialnych i uczenie właściwego z nich korzystania;
  • Istotne jest czuwanie nad tym, żeby dzieci i młodzież miały zapewnioną odpowiednią ilość ruchu i aktywności fizycznej;
  • Ważne jest też budzenie pasji i różnych ( dobrych!) zainteresowań. To pozwala dziecku na dobre rozładowanie napięć i odczytywanie i doznanie siebie jako osoby w pełni wartościowej.

I jeszcze jedno jest ważne. Rodzic mając do dziecka prawdziwe zaufanie, powinien jednocześnie  stosować mądrą rodzicielską kontrolę i wiedzieć; z kim dziecko się przyjaźni i utrzymuje koleżeńskie relacje, co ogląda, co czyta, w jakie gry gra,  jakie strony Internetowe odwiedza. I potrzeba rozmów, rozmów i jeszcze raz rozmów z dzieckiem, tak by ono wiedziało, że ze wszystkim może przyjść do rodziców, że nie zadaje „głupich” pytań i że nie ma w relacji z rodzicami pytań, których należy się wstydzić.

A co z propagowaniem nieczystości, wychowania seksualnego, homoseksualizmu i tym, co widzimy na co dzień?

To konkretny zalew nieczystości. Coś przed czym musimy się bronić i o czym częściowo mówiliśmy już w  tych audycjach ( Audycje o Gender 9 lipca i 3 września 2013 roku dostępne na Stronie Radia Maryja w zakładce Audycje dla małżonków i rodziców). Powinniśmy mieć świadomość tego, co się dzieje i zdobywać wiedzę, ale dzisiaj zwyczajnie na starczy nam na to czasu. Dzisiaj zależy mi na tym, żebyśmy bardziej od wewnątrz, od tego co dzieje się w duszy człowieka spojrzeli na grzech nieczystości. I byśmy mieli cały czas świadomość, że nie jesteśmy sami, że Bóg w tej walce o czystość jest z nami, że wspiera nas Maryja, która zdeptała głowę Ojca  nieczystości i dlatego my,  może żyć zachowując serca czyste i wolne.

s. M. Urszula Kłusek SAC

drukuj
Tagi:

Drogi Czytelniku naszego portalu,
każdego dnia – specjalnie dla Ciebie – publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła i naszej Ojczyzny. Odważnie stajemy w obronie naszej wiary i nauki Kościoła. Jednak bez Twojej pomocy kontynuacja naszej misji będzie coraz trudniejsza. Dlatego prosimy Cię o pomoc.
Od pewnego czasu istnieje możliwość przekazywania online darów serca na Radio Maryja i Tv Trwam – za pomocą kart kredytowych, debetowych i innych elektronicznych form płatniczych. Prosimy o Twoje wsparcie
Redakcja portalu radiomaryja.pl