Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI

Drodzy bracia i siostry!

Podczas dzisiejszej niedzieli zaczęliśmy lekturę szóstego rozdziału Ewangelii według św. Jana. Rozdział rozpoczyna się sceną rozmnożenia chleba, którą następnie Jezus wyjaśnia w synagodze w Kafarnaum, wskazując na siebie samego jako chleb, który daje życie. Gesty uczynione przez Jezusa są podobne do tych z Ostatniej Wieczerzy: „Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym” – tak mówi Ewangelia (J 6,11). Nacisk położony na temat o „chlebie”, który zostaje rozdany (podzielony), i o dziękczynieniu (w.11; po grecku: echaristesas) odwołuje do Eucharystii, Ofiary Chrystusa za zbawienie świata.

Ewangelista zauważa, że zbliżało się święto Paschy (por. w.4). Cała uwaga skierowana jest na Krzyż, dar z miłości, i na Eucharystię, która uwiecznia ten dar. Chrystus staje się chlebem życia dla ludzi. Św. Augustyn tłumaczy w ten sposób: „Któż, jak nie Chrystus jest chlebem z nieba? Lecz aby człowiek mógł spożywać chleb aniołów, Pan zastępów anielskich stał się człowiekiem. Gdyby nim się nie stał, nie mielibyśmy Jego ciała; a nie mając właśnie ciała z Niego, nie spożywalibyśmy chleba ołtarza” (Sermone 130,2). Eucharystia jest nieustannym wielkim spotykaniem się człowieka z Bogiem, w czasie którego Chrystus Pan staje się naszym pokarmem, daje siebie samego, aby nas przemienić w Niego samego. W scenie rozmnożenia chleba zaznaczona jest również obecność pewnego chłopca, który wobec problemu nakarmienia tylu ludzi oddaje do wspólnego użytku to niewiele, które posiada: pięć chlebów i dwie ryby (por. J 6,8). Cud nie dokonuje się z niczego, lecz zaczyna się wpierw od skromnego podzielenia tego, co ten skromny chłopiec miał przy sobie. Jezus nie prosi nas o to, czego nie mamy, ale pokazuje nam, że jeśli każdy ofiaruje to niewiele, które ma, zawsze na nowo może dokonać się cud: Bóg potrafi zwielokrotnić (pomnożyć) nasz mały gest miłości i uczynić nas uczestnikami Jego daru. Tłum jest poruszony cudem: widzi w Jezusie nowego Mojżesza godnego władzy, a w nowej mannie – zapewnienie przyszłości, jednak zatrzymuje się on na wymiarze materialnym tego, co zostało spożyte, a Pan „wiedząc, że mieli przyjść i porwać Go, aby obwołać Go królem, sam usunął się znów na górę” (J 6,15). Jezus nie jest królem ziemskim, który rządzi, ale jest królem, który służy, który pochyla się nad człowiekiem, aby zaspokoić nie tylko jego głód fizyczny, ale przede wszystkim głębszy głód, głód kierunku życia, sensu, prawdy, głód Boga.

Drodzy bracia i siostry, prośmy Pana, by pomógł nam odkryć na nowo ważność karmienia się nie tylko chlebem, lecz także prawdą, miłością, Chrystusem, Ciałem Chrystusa poprzez wierne i w pełni świadome uczestnictwo w Eucharystii, abyśmy byli coraz bardziej wewnętrznie zjednoczeni z Nim. W rzeczywistości „to nie pokarm eucharystyczny przemienia się w nas, ale my w sposób tajemniczy jesteśmy w niego przemienieni. Chrystus karmi nas jednocząc ze sobą; przyciąga nas do siebie” (Adhortacja apostolska Sacramentum caritatis, 70). Jednocześnie pragniemy się modlić, aby nigdy nikomu nie zabrakło chleba koniecznego do godnego życia i aby zostały pokonane wszelkie nierówności, nie przy użyciu środków przemocy, lecz poprzez dzielenie się i miłość.Powierzmy się Dziewicy Maryi wzywając Jej macierzyńskiego wstawiennictwa za nami i naszymi bliskimi.

 

Po modlitwie „Anioł Pański”:

Drodzy bracia i siostry! W dalszym ciągu z niepokojem śledzę tragiczne i mnożące się sytuacje przemocy w Syrii, których smutnym pokłosiem są zabici i ranni – także wśród cywilów – oraz przeogromna liczba uciekinierów w Syrii i uchodźców w krajach sąsiednich. Dlatego proszę o zagwarantowanie koniecznej pomocy humanitarnej i o solidarne wsparcie. Ponawiając zapewnienie o mojej bliskości z cierpiącą ludnością i o modlitewnej pamięci, jeszcze raz kieruję naglący apel, ażeby położyć kres wszelkiej przemocy i rozlewowi krwi. Proszę Boga o mądrość serca szczególnie dla tych, na których ciąży największą odpowiedzialność, by nie szczędzono wysiłków w dążeniu do pokoju – także ze strony wspólnoty międzynarodowej – poprzez dialog i pojednanie w celu odpowiedniego politycznego rozwiązania konfliktu. Moje myśli zwracają się również ku drogiemu narodowi irackiemu dotkniętemu w ostatnich dniach wieloma poważnymi zamachami, w wyniku których wielu ludzi poniosło śmierć lub zostało rannych. Niech ten wielki kraj odnajdzie drogę stabilizacji, pojednania i pokoju.

Za rok, właśnie o tym czasie, odbywać się będzie XXVIII Światowy Dzień Młodzieży w Rio de Janeiro w Brazylii. Będzie to cenna okazja dla wielu młodych, by doświadczyć radości i piękna przynależności do Kościoła i życia wiarą. Z nadzieją spoglądam na to wydarzenie i pragnę zachęcić oraz podziękować organizatorom, szczególnie Archidiecezji Rio de Janeiro, osobom odpowiedzialnym za staranne przygotowanie przyjęcia młodych z całego świata, którzy wezmą udział w tym ważnym kościelnym spotkaniu.

Z zatroskaniem śledzę wiadomości dotyczące zakładów ILVA w Tarencie i pragnę wyrazić moją bliskość z robotnikami oraz ich rodzinami, którzy z niepokojem przeżywają te trudne chwile. Zapewniając o mojej modlitwie i wsparciu ze strony Kościoła, wzywam wszystkich odpowiedzialnych i zachęcam instytucje krajowe oraz lokalne do podjęcia wszelkich wysiłków, by znaleźć sprawiedliwe rozwiązanie tego problemu, by zabezpieczone było zarówno prawo do zdrowia, prawo do pracy, szczególnie w tym okresie kryzysu gospodarczego.

Po francusku:
Drodzy pielgrzymi języka francuskiego i pielgrzymi przybyli z Martyniki. W niedzielnej liturgii rozpoczynamy dzisiaj czytanie szóstego rozdziału Ewangelii św. Jana, który relacjonuje rozmnożenie chlebów i przywołuje słowa dotyczące chleba życia. Tłumy, które idą za Chrystusem, są głodne. Jezus dokonuje rozmnożenia chleba, uczniowie go rozdzielają. Zachęcam was również do dzielenia się Dobrą Nowiną o Jezusie Chrystusie. Nie bójcie się mówić o Nim w waszym otoczeniu. Tych, którzy szukają Boga, jest wielu. Zaspokójcie ich głód na tyle, na ile jest to możliwe. Udanych wakacji i niech Bóg was błogosławi przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny.

Po angielsku:
Pozdrawiam wszystkich pielgrzymów języka angielskiego obecnych na dzisiejszej modlitwie „Anioł Pański”. W dzisiejszej Ewangelii Jezus w cudowny sposób daje pokarm tłumom, zostawiając znak niezmierzonej Bożej Opatrzności w Eucharystii. Umocnieni Ofiarą Eucharystyczną pracujmy zawsze dla duchowego umocnienia naszych bliźnich, nie zapominając o ubogich i potrzebujących. Niech Bóg błogosławi was i waszych bliskich!

Po niemiecku:
Z serca pozdrawiam wszystkich pielgrzymów niemieckojęzycznych. Poprzez cud rozmnożenia chleba w Ewangelii dzisiejszej niedzieli Chrystus pokazuje nam, iż Jego miłość jest większa niż ludzkie zatroskanie i plany. Chrystus pragnie również naszego zaangażowania. Wszystko, co czynimy z ufnością, On błogosławi i czyni owocnym. W jedności z Nim, w której chcemy nieustannie wzrastać, stajemy się świadkami i współpracownikami Jego dobroci. Niech Pan dopełnia wszelkie dobro, które podejmujemy.

Po hiszpańsku:
Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów języka hiszpańskiego, którzy uczestniczą w tej maryjnej modlitwie, a szczególnie chciałbym pozdrowić tych wszystkich, którzy w tych dniach cieszą się czasem zasłużonego odpoczynku, ale i tych, którzy doświadczają trudnych chwil i są poddawani próbom. Zachęcam wszystkich do przyjęcia Słowa Bożego, które Kościół ofiaruje nam w dzisiejszej liturgii. Rozważajmy je z sercem pokornym i szczerze wcielajmy je w życie. Niech Maryja, Najświętsza Dziewica, zawsze okazuje nam swoją matczyną miłość. Dobrej niedzieli.

Po włosku na zakończenie:
Życzę Wam szczęśliwej niedzieli. Dzisiaj w Kościele usłyszeliśmy Ewangelię o rozmnożeniu chleba, która jest znakiem dobroci Boga względem nas i znakiem dobroci stworzenia, znakiem wzajemnej dobroci między ludźmi. Sprawmy, aby to światło dobroci Bożej i naszej rozbłysło także dzisiaj w nas i między nami; w ten sposób rzeczywiście będzie to dla nas szczęśliwa niedziela, szczęśliwy tydzień.

drukuj