X rocznica beatyfikacji s. Sancji

W Poznaniu w kościele pw. Świętego Rocha odbyła się dziś uroczysta Msza Święta rozpoczynająca obchody dziesiątej rocznicy beatyfikacji bł. Siostry Sancji.

Eucharystii przewodniczył ksiądz kardynał Zenon Grocholewski, prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego, z udziałem ks. abp. Stanisława Gądeckiego, metropolity poznańskiego.

Po Mszy św. poświęcono Centrum Duszpasterskie im. bł. Jana Pawła II. W centrum odbywać się będą spotkania grup duszpasterskich, m.in. duszpasterstwa akademickiego św. Rocha, wspólnot neokatechumenalnych i kręgów biblijnych. Działa już tam przedszkole i poradnia naprotechnologii, w której porady na temat tej nowoczesnej metody diagnozowania płodności i leczenia niepłodności uzyskuje wiele osób.

Uroczystościom towarzyszyła sesja „Wychowanie naszym zadaniem i powołaniem”, podczas której wykład pt. Wychowanie katolickie we współczesnym świecie na wzór bł. Siostry Sancji wygłosił kard. Zenon Grocholewski.

S. Sancja Szymkowiak urodziła się 10 lipca 1910 roku w Modzanowie, na terenie ówczesnego zaboru pruskiego. Po maturze rozpoczęła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Wkrótce zrozumiała, że od prawa bardziej odpowiada jej studiowanie języków obcych, dlatego przeniosła się na filologię romańską. Okres studiów był dla niej czasem usilnej pracy umysłowej i głębokiego życia wewnętrznego. Będąc w sanktuarium w Lourdes, podjęła decyzję o wstąpieniu do klasztoru. 27 czerwca 1936 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Serafitek przy kościele parafialnym pw. św. Rocha w Poznaniu, które odtąd już do końca pozostało jej domem. Po rocznej próbie w nowicjacie, 30 lipca 1938 roku złożyła pierwsze śluby. Fala terroru hitlerowskiego nie ominęła Zgromadzenia Sióstr Serafi tek. Siostry musiały opuścić klasztor. Siostra Sancja pracowała i bardzo dużo się modliła. Większość prac wokół domu wykonywali jeńcy francuscy i angielscy. Ponieważ s. Sancja znała język angielski, francuski i niemiecki, podjęła się roli tłumaczki między Niemcami a nimi. Szanowali ją za to bardzo i cenili jej wielką pomoc. Wkrótce poważnie zachorowała. Wówczas przełożona zaleciła jej odpoczynek. Niestety, mimo zwiększonej troski stan jej zdrowia zdecydowanie się pogarszał. Dnia 6 lipca 1942 roku złożyła śluby wieczyste w celi zakonnej. Zmarła 29 sierpnia 1942 roku.

Papież Jan Paweł II zaliczył ją do grona błogosławionych w Krakowie w 2002 roku.

RIRM