Gest i słowo

Wszystkie wasze sprawy niech się dokonują w miłości! – pisał z Efezu w Liście do Koryntian św. Paweł, Apostoł Narodów. Przez cztery dni Benedykt XV pielgrzymujący po ziemi tureckiej gestem i słowem pokazał, że gdy właśnie z miłością, szacunkiem i pokorą, ze szczerością i otwartością staje się wobec drugiego człowieka, to prędzej czy później nawet jego dłonie mocno zaciśnięte w pięści zaczynają się otwierać.
Nagłaśniane przez media protesty grup muzułmańskich mieszkańców Turcji, pewne wypowiedzi i agresywne publikacje przed papieską podróżą powodowały pewien niepokój o jej przebieg. Ojciec Święty dokonał jednak w tych dniach rzeczy wielkich. Swoją postawą, wyczuciem, delikatnością, rozłożeniem akcentów i problematyki podejmowanej w poszczególnych dniach wizyty sprawił, że przemówił niemal do wszystkich. Oddając szacunek i okazując życzliwość wyznawcom islamu, jakby wbrew opinii, że to „religia terrorystów”, wezwał ich do wspólnego działania na rzecz obrony życia ludzkiego, godności każdego człowieka i pokoju. Wspierając aspiracje prounijne muzułmańskiej Turcji, z terenu tego państwa zaapelował jednocześnie do chrześcijan różnych wyznań o wspólne odzyskiwanie zeświecczonych narodów Europy dla Chrystusa. Katolikom przypomniał, że misja Kościoła nie polega na obronie władzy czy na zdobywaniu bogactw, ale na dzieleniu się Życiem Chrystusa. Wskazał, że mają być zawsze otwarci na Ducha Chrystusa i tym samym na tych, którzy pragną sprawiedliwości, pokoju, godności, szacunku dla samych siebie i dla swych braci.
Trzeba mocno podkreślić jeszcze jedną rzecz. Kierowane do mieszkańców Turcji, ale nie tylko, papieskie słowa o postawie dialogu, o pokoju, jedności i wolności mają wspólny mianownik, jest nim Chrystus – najcenniejsze dobro człowieka. Pomijanie tego w relacjach, komentarzach, ocenach tej pielgrzymki byłoby pozbawianiem papieskiej podróży jej najważniejszego, apostolskiego wymiaru.