Ewangelia na niedzielę: Jak tracić, aby zyskiwać?

Jezus powiedział do apostołów: Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody.

Mt 10,37-42

 

Jezus każe nam zweryfikować nasz wybór i zbadać, na ile pozostajemy Mu wierni w sytuacjach, gdy pojawiają się przeciwności. Przestrzega przed pozorami i wzywa do ufności totalnej. O tym, dlaczego każda chwila życia „stracona” dla Boga jest rzeczywistym zyskiem pisze w komentarzu ks. Krzysztof Wons, dyrektor Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na niedzielę 2 lipca.

1. Kto idzie za Mną

Jezus nie zwraca się do nas jak do tych, którzy są przed decyzją: Jeśli kto chce pójść za Mną… Mówi do nas jak do tych, którzy już podjęli decyzję kroczenia za Nim: Kto idzie za Mną, a nie bierze swego krzyża…  Mamy zweryfikować nasz wybór. Zbadać, na ile pozostajemy Mu wierni w sytuacjach, gdy pojawiają się przeciwności.

Jakie uczucia budzą się we mnie, gdy słucham radykalnych słów Jezusa?

2. Kto nie bierze swego krzyża

Ewangelista Mateusz wiedział, że najbardziej powszechnym i zarazem najmniej widocznym niebezpieczeństwem nie jest otwarte zerwanie z Jezusem, ale pozorne kroczenie za Nim – zewnętrzne trwanie a „wewnętrzne” odchodzenie od życia Ewangelią.

Czy chcę żyć całą Ewangelią, niezależnie od środowiska i sytuacji, w jakiej się znajduję?

3. Nie utraci swojej nagrody

Ewangelia wymienia trzy kategorie wiernych uczniów: Prorok – to uczeń, który we wspólnocie zajmuje odpowiedzialne miejsce. Uczeń sprawiedliwy – może oznaczać każdego, który idzie drogą wiernego pełnienia woli Bożej. Uczeń „najmniejszy” – to ten, który nie bierze na drogę ani torby, ani dwóch sukien, „nie troszczy się zbytnio” i całym sercem ufa Bogu. To trzy dziecięce postawy wierzącego, który całkowicie powierzył się Ojcu i jest godny nagrody.

Każda chwila życia „stracona” dla Boga jest dla mnie rzeczywistym zyskiem!

Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie