Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem
Drodzy bracia i siostry,
Dzisiejsza Ewangelia mówi nam, że Apostołowie, po doświadczeniach nauczania są szczęśliwi, ale także zmęczeni. I Jezus, pełen zrozumienia, chce dać im trochę odpoczynku; dlatego też zabiera ich w odosobnione miejsce, aby wypoczęli nieco (Mk 06:31). “Wielu zauważyło to i zbiegli się tam… a nawet ich uprzedzili (w. 32) I w tym momencie Ewangelista wskazuje nam na obraz Jezusa, obraz intensywny, jednostkowy, “fotografując”, można tak powiedzieć, Jego oczy, ujmując uczucia Jego serca: “Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum i zdjęła Go litość nad nimi; byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać.” (w. 34).
Rozważmy trzy czasowniki tego sugestywnego fotogramu: “zobaczyć, współczuć, nauczać”. Możemy nazwać je czasownikami Pasterza.
Pierwszy i drugi zawsze są związane z postawą Jezusa: rzeczywistoście, Jego spojrzenie, nie jest spojrzeniem socjologa lub fotoreportera, ponieważ On zawsze patrzy “oczami serca”. Te dwa czasowniki, “zobaczyć i współczuć”, wskazują na Jezusa jako Dobrego Pasterza. Nawet jego współczucie, nie jest tylko ludzkim uczuciem; jest to współczucie Mesjasza, w którym czułość Boga stała się Ciałem. I z tego współczucia rodzi się w Jezusie pragnienie, aby nakarmić tłum chlebem Swojego Słowa.
Poprosiłem Pana, aby Duch Jezusa, Dobrego Pasterza, prowadził mnie w czasie podróży apostolskiej jaką w minionych dniach odbyłem do Ameryki Łacińskiej, odwiedzając Ekwador, Boliwię i Paragwaj. Z całego serca dziękuję Bogu za ten dar. I jeszcze raz wyrażam moją wdzięczność władzom tych państw za ich gościnność i współpracę. Bardzo serdecznie dziękuję moim braciom biskupom, kapłanom, osobom konsekrowanym i wszystkim mieszkańcom za ciepło, którego doświadczyłem. Wraz z tymi braćmi i siostrami wielbiłem Boga za cuda jakich dokonał w ludzie Bożmym, pielgrzymującym na tych ziemich, za wiarę, jaka ożywiała i ożywia ich życie i ich kulturę. I wielbiliśmy Go również za piękno natury jakim ubogacił te kraje. Kontynent Ameryki Łacińskiej ma wielki potencjał ludzki i duchowy, strzeże głęboko zakorzenionych wartości chrześcijańskich, ale doświadcza również poważnych problemów społecznych i ekonomicznych. Aby przyczynić się do ich rozwiązania, Kościół jest zaangażowany i mobilizuje duchowe oraz moralne siły swojej wspólnoty, wspołpracując z wszystkimi zdrowymi sektorami społeczeństwa. W obliczu wielkich wyzwań jakie stoją przed Ewangelizacją, zachęciłem by zwrócić się do Chrystusa Pana, prosząc o łaskę, która zbawia, i która daje siłę do zaangażowania się w chrześcijańskie świadectwo, głoszenia Słowa Bożego, aby wyraźna religijność tych ludów zawsze mogła być wiernym świadectwem Ewangelii.
Matczynemu wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny, którą cała Ameryka Łacińska czci w wizerunku swojej Patronki, Matki Bożej z Guadalupe, zawierzam owoce tej niezapomnianej podróży apostolskiej.
po modlitwie Anioł Pański
Drodzy bracia i siostry,
Wszystkich Was serdecznie pozdrawiam, Rzymian i Pielgrzymów!
W szczególności pozdrawiam młodzież z diecezji Pampeluna i Tudela z Hiszpanii.
Pozdrawiam Siostry Najświętszej Rodziny z Nazaretu, które zgromadziły się w Rzymie na Kapitule Generalnej; Orkiestrę Offanengo-Casalbuttano; chóry z Vigo Cavedine z Trydentu; młodych wolontariuszy z klasztoru Arco di Trento, młodzież z Meana Sardo i osoby biorące udział w wakacjach zorganozowanych przez INPS (Krajowy Instytut Ubezpieczeń Społecznych) z Pomezi, pozdrawiam młodzież z Akcji Katolickiej z Mellaredo i Rivale ( z Padwy).
Życzę wszystkim dobrej niedzieli. Proszę was, nie zapomnajcie o modlitwie za mnie. Dobrego obiadu i do widzenia!
Tłumaczenie: Radio Maryja