Małopolskie: Finał etapu remontu sanktuarium Matki Boskiej Zbójeckiej

Dobiegła końca renowacja elewacji XVIII-w. kościoła i wieży w sanktuarium Matki Bożej Zbójeckiej w Inwałdzie. Ks. Szymon Tracz, odpowiadający w diecezji bielsko-żywieckiej za konserwacje sztuki sakralnej, podał, że kontynuowane są prace przy cokołach i fundamentach.

„Zakończono kolejny etap prac budowlano-konserwatorskich przy późnobarokowym kościele Narodzenia NMP. Poddano im elewacje świątyni oraz wieży. (…) Przywrócono im dawną – bardzo modną w drugiej połowie XVIII w. – bladołososiową kolorystykę ścian z laserunkami. Doskonale współgra ona z białymi podziałami ramowymi” – powiedział ks. Szymon Tracz.

Duchowny wskazał, że zakończony etap – drugi już – objął m.in. usunięcie zawilgoconych starych tynków cementowych i położenie nowych, wapiennych, wykonanych w oparciu o XVIII-w. recepturę.

„Uzupełniono też elementy sztukatorskie w obrębie gzymsów, opasek okołookiennych oraz ramowych podziałów elewacji bocznych. Detale architektoniczne okuto blachą ołowianą, tak jak zrobione to było pierwotnie” – powiedział.

Ks. Szymon Tracz dodał, że przeprowadzono także konserwację stolarki okiennej oraz kamiennego herbu fundatora kościoła: Franciszka Czerny-Szwarzenberga, który umieszczony jest nad wejściem do świątyni.

„Nowym blaskiem zajaśniały złocone tarcze zegara na wieży kościoła oraz zdobiące je stiukowe zwisy kampanul i dekoracyjne wazy flankujące jego fasadę” – zaznaczył.

Ks. Szymon Tracz poinformował, że w dalszej kolejności będą prowadzone prace w partii cokołowej świątyni oraz związane z izolacją fundamentów i ich odwodnieniu.

„Po ich zakończeniu będzie można rozpocząć konserwację urokliwego wnętrza kościoła” – podkreślił.

Prace wykonano z funduszy własnych parafii oraz dotacji marszałka województwa małopolskiego.

Wcześniej, w pierwszym etapie, wymienione zostało poszycie dachowe i przeprowadzona konserwacja wieżyczki na sygnaturkę (wieżyczka z dzwonem – PAP).

Późnobarokowa świątynia pw. Narodzenia NMP, wzniesiona w miejscu dawnego drewnianego kościoła w latach 1747-1750, stanowi jedną z wizytówek diecezji.

„Świątynię wyróżniają doskonałe późnobarokowe proporcje, a jej bryła jest bardzo harmonijnie skomponowana” – powiedział duchowny. Dodał, że w wyremontowanej wieżyczce zachował się dzwon z 1724 r., przeniesiony z pierwotnej, drewnianej świątyni.

Drewniany kościół parafialny istniał w Inwałdzie już w pierwszej połowie XIV w. W połowie XVIII w. powstała murowana świątynia. Jej fundatorem był kasztelan wojnicki Franciszek Szwarzenberg-Czerny. W Inwałdzie zachował się jego portret w stroju szlacheckim i z projektem kościoła w rękach.

W ołtarzu głównym inwałdzkiej świątyni znajduje się malowany temperą na desce dębowej obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Data jego powstania i nazwisko autora są nieznane. Zgodnie z legendą wizerunek miał ofiarować kościołowi herszt węgierskich zbójników Lajos na początku XVII w. Jego banda miała gdzieś zrabować obraz z wotami. Wkrótce Lajos zachorował. We śnie ukazała się sama Matka Boża, która kazała zanieść wizerunek do kościoła. Zbójnik posłuchał. Wkrótce obraz zasłynął cudami.

PAP