Jeden z obiektów Muzeum na Majdanku wyłączony ze zwiedzania z powodu remontu

Jeden z najważniejszych historycznych obiektów byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego na Majdanku – barak łaźni męskiej i przylegające do niego komory gazowe – został wyłączony ze zwiedzania z powodu rozpoczynających się tam prac remontowych i konserwatorskich.

„Barak łaźni męskiej i przylegający do niego bunkier komór gazowych będą wyłączone ze zwiedzania do lata 2020 roku”- poinformowała rzeczniczka Państwowego Muzeum na Majdanku Agnieszka Kowalczyk-Nowak.

Prace remontowe i konserwatorskie tego obiektu obejmują m.in. zdemontowanie ścian, pokrycia dachowego i innych drewnianych elementów konstrukcyjnych baraku, które zostaną oczyszczone, zdezynfekowane, a następnie zaimpregnowane środkami grzybobójczymi i ogniochronnymi.

„Po przeprowadzeniu tych zabiegów barak zostanie zmontowany z tych elementów ponownie. Pracom konserwatorskim poddane zostaną także tynki, ściany ceglane oraz elementy metalowe. W budynku wzmocnione zostaną fundamenty i wykonana będzie izolacja przeciwwilgociowa” – dodała Agnieszka Kowalczyk-Nowak.

W czasie prac konserwatorskich cały obiekt będzie osłonięty specjalnym namiotem. Koszt realizacji tych prac to prawie 4,9 mln zł.

Barak łaźni męskiej i przylegające do niego komory gazowe to jedne z najważniejszych historycznych pomieszczeń na terenie byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego na Majdanku. Pierwotnie były to odrębne budynki, później zostały połączone przybudówką.

Barak łaźni męskiej służył do kąpieli więźniów od wiosny 1942 r. Przed wejściem do pomieszczenia z natryskami znajdowała się rozbieralnia, w której strzyżono mężczyzn. W łaźni zamontowano też betonowe kadzie do dezynfekcji więźniów. Sąsiadujące z nią pomieszczenie wykorzystywano do dezynfekcji odzieży przy użyciu cyklonu B. Służyło ono również do wydawania więźniom ubrań obozowych, tzw. pasiaków lub odpowiednio oznakowanych starych ubrań cywilnych.

Przylegające obecnie do baraku łaźni męskiej komory gazowe powstały pod koniec lata 1942 r. Urządzono je w murowanym budynku, nazywanym bunkrem. W komorach tych uśmiercano więźniów; stosowano do tego tlenek węgla i cyklon B. Eksterminacja w komorach gazowych Majdanka trwała tu do września 1943 r.

Niemiecki obóz koncentracyjny na Majdanku istniał od października 1941 r. do lipca 1944 r. Spośród prawdopodobnie 150 tys. osób, które przeszły przez Majdanek, na skutek głodu, chorób, pracy ponad siły, a także w egzekucjach i komorach gazowych życie straciło tu około 80 tys. osób. 60 tys. z nich to byli Żydzi przywożeni do obozu z całej Europy. Na Majdanek trafiali też więźniowie polityczni, kryminalni, świadkowie Jehowy, homoseksualiści, jeńcy wojenni, ludzie ujęci podczas łapanek, wysiedleń i pacyfikacji.

PAP/RIRM