Ewangelia na niedzielę: O co Jezus zapyta mnie na końcu życia?

Jezus ukazał się znowu nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: ”Idę łowić ryby”. Odpowiedzieli mu: ”Idziemy i my z tobą”. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: ”Dzieci, czy nie macie nic do jedzenia?”. Odpowiedzieli Mu: ”Nie”. On rzekł do nich: ”Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie”. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: ”To jest Pan!”. Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę, był bowiem prawie nagi, i rzucił się w morze. Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko, tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: ”Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili”. Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: ”Chodźcie, posilcie się!”. Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: ”Kto Ty jesteś?”, bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im, podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?” Odpowiedział Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś baranki moje”. I powtórnie powiedział do niego: „Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?” Odparł Mu: „Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego: „Paś owce moje”. Powiedział mu po raz trzeci: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?” Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: „Czy kochasz Mnie?” I rzekł do Niego: „Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham”. Rzekł do niego Jezus: „Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz”. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: „Pójdź za Mną!”

J 21,1-19

 

Żaden upadek w moim życiu, nawet najczarniejsza noc, nie pozbawi mnie zdolności kochania. Zawsze mogę zacząć od początku. Takie przesłanie zostawia w swoim komentarzu na niedzielę 1 maja ks. Krzysztof Wons, dyrektor Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie.

Idę łowić

Gdy uczniowie na polecenie Zmartwychwstałego wracają do Galilei, Piotr jakby nie wiedział co robić. Poszedł łowić ryby, a z nim inni. Przez całą noc nic nie złowili. Nie chodzi jedynie o noc spędzoną na bezrybiu i o puste sieci. Chodzi o głęboką, ciemną noc, którą przeżywa każdy z powodu nieobecności Jezusa. Aby symboliczna sieć wypełniła się rybami, nie wystarczy powiedzieć „idę łowić”.  Raczej sprawdzają się słowa Mistrza: „Beze Mnie nic nie możecie uczynić”.

Chodźcie, posilcie się!

Dzieci, czy macie co na posiłek? Jednym słowem „dzieci”, Jezus odsłania jakby chłopięcą bezradność apostołów. Siedmiu mężczyzn nie ma nic do jedzenia!  Pewnie zdziwili się, że On czeka na nich z posiłkiem. Jaki to niezwykły moment – posiłek. Bóg chce, abyśmy gromadzili się przy stole, Zwłaszcza w ważnych chwilach, w niedziele. Nawet zbawienie jest przedstawiane w Biblii jako wspólne ucztowanie przy stole.

Panie, Ty wszystko wiesz…

Może się wydawać, że Jezus trzy razy pyta o to samo, a Piotr trzy razy tak samo odpowiada. Tak nie jest. W greckim oryginale są dwa różne słowa na określenie miłości. Jezus pyta o miłość ofiarną agapao, Piotr mówi o miłości fileo opartej na głębokich, ale tylko przyjacielskich relacjach. Różnica poziomów jest ogromna. Jezus za każdym razem schodzi jakby „stopień niżej” w kierunku Piotra.

Na końcu już nie pyta „Czy miłujesz Mnie więcej” ani „Czy miłujesz Mnie”, tylko po prostu „Czy kochasz Mnie?”. Piotr zasmucił się, że nie jest w tej chwili zdolny odpowiedzieć miłością całkowitą, lecz tylko przyjacielską, odpowiada szczerze: „Kocham Cię”.

Na końcu ziemskiego życia Jezus będzie patrzył na moje sieci i szukał w nich tylko jednego – miłości.

Zapyta mnie tylko o to jedno: czy kochałem.

Centrum Formacji Duchowej, Salwatorianie – Kraków