„Z Ojczyzny Jezusa”

Pokój i Dobro!

28.10.2007

W ostatnim czasie do sanktuariów Ziemi Świętej przybywa coraz więcej pielgrzymów z różnych stron świata. Wśród odwiedzających ojczyznę Jezusa liczni są także pielgrzymi przybywający z Polski. Niektóre z naszych grup miały w minionym tygodniu nieco specyficzny program. W niedzielę pielgrzymi odwiedzili dodatkowo Konsulat Generalny RP w Tel Awiwie, by wziąć udział w wyborach parlamentarnych. W czwartek natomiast uczestniczyli w corocznej pielgrzymce nad rzekę Jordan, którą organizują franciszkanie w ostatni czwartek października.

W tym roku, tradycyjna pielgrzymka do miejsca chrztu Pana Jezusa i na Górę Kuszenia w Jerychu zbiegła się z uroczystością Najśw. Maryi Panny, Królowej Palestyny i całej Ziemi Świętej. Jest to patronalne święto diecezji jerozolimskiej, która obrała Maryję, córkę tej ziemi, na swoją główną Patronkę i Królową. Centralne uroczystości odpustowe odbyły się w niedzielę w sanktuarium w Deir Rafat, leżącym mniej więcej w połowie drogi z Jerozolimy do Tel Awiwu. Tego uroczego miejsca nie odwiedzają prawie żadne grupy pielgrzymkowe, dlatego w dzisiejszym felietonie postaram się przybliżyć historię tego sanktuarium, zwłaszcza iż obchodzi ono w tym roku okrągły jubileusz 80 lecia fundacji.

Sanktuarium Matki Bożej Królowej Palestyny położone jest 35 km na zachód od Jerozolimy, przy dolinie Soreq, w pobliżu miasta Beit Shemesh. W sąsiedztwie znajdują się kibuc Zora, który wspomina Biblia jako miejsce urodzin Samsona, miejscowość Latroun z klasztorem Trapistów oraz Beit Jimal, gdzie księża salezjanie opiekują się sanktuarium św. Szczepana. W okolicy jest też Abu Gosh, biblijne Kiriat Yearim, uznawane w okresie krzyżowców za jedną z lokalizacji ewangelicznego Emaus.

Historia sanktuarium rozpoczęła się 80 lat temu. W 1927 roku łaciński Patriarcha Jerozolimy Luigi Barlassina ustanowił święto Matki Bożej, Królowej Palestyny i tym samym dał początek kultowi maryjnemu w Deir Rafat. Głównym celem ustanowienia tego święta było ożywienie w świadomości chrześcijan mieszkających w Ziemi Świętej znaczenia Maryi, Dziewicy z Nazaretu i powierzenia Jej kościoła lokalnego przeżywającego trudne czasy zmian politycznych oraz społecznych jakie miały miejsce po 1917 roku. Data liturgicznego święta została ustalona na 25 października, ale uroczystość odpustowa w sanktuarium, ze względu na umożliwienie jak najliczniejszego udziału parafian z całego terytorium, od początku była odprawiana w ostatnią niedzielę października. Stolica Apostolska zatwierdziła to święto w 1933 roku, motywując go potrzebą „błagalnej modlitwy o szczególną opiekę Najświętszej Maryi Panny dla tego kraju, który był jej ziemską ojczyzną”.

Patriarcha Barlassina nie tylko ustanowił liturgiczne wspomnienie lecz również wybudował sanktuarium pod wezwaniem „Matki Bożej Pani i Królowej Palestyny”. Architekt, o. Mauritius Gisler, benedyktyn z Góry Syjon w Jerozolimie, wykonał projekt kościoła oraz nadzorował budowę. Nowy kościół został wkomponowany centralnie w kompleks budowli przeznaczonych na klasztor dla sióstr, sierociniec, a także szkołę. Na frontonie kościoła został umieszczony łaciński napis dedykacyjny „Reginae Palestinae”, czyli Królowej Palestyny. Pielgrzymów i odwiedzających to sanktuarium z daleka wita górująca na szczycie świątyni figura Matki Bożej z gestem wyciągniętej ręki, symbolizującej zatroskanie i błogosławieństwo ofiarowane swojej ojczystej ziemi.

Patriarcha, fundator sanktuarium, do udekorowania ścian i sufitu kościoła wybrał pierwsze słowa pozdrowienia anielskiego: „Zdrowaś Maryjo”, które miały być wypisane w różnych językach. By zrealizować ten plan, poprosił biskupów z całego świata o przysłanie oficjalnej wersji modlitwy maryjnej. Miał to być gest udziału jak najliczniejszych wspólnot kościołów lokalnych w oddaniu czci „Królowej wszystkich Narodów” i najpiękniejszej „córce Kościoła”. W odpowiedzi patriarcha otrzymał 404 wersje językowe modlitwy „Zdrowaś Maryjo”, z których wybrano 280 na dekorację wnętrza sanktuarium. W tej mozaice językowej chwalącej Maryję, nie zabrakło wezwania w języku polskim. Artysta malarz z Jerozolimy Mubarak Sa’ad wymalował fruwające anioły, które trzymają w rękach wstęgi z wypisanymi słowami pozdrowienia anielskiego: Ave Maria. Dzięki inicjatywie i funduszom członków zakonu rycerskiego Bożego Grobu wszystkie przesłane wersje językowe modlitwy „Zdrowaś Maryjo” zostały wydrukowane w pełnej formie w książce poświęconej historii sanktuarium w Deir Rafat.

W prezbiterium kościoła, po lewej stronie głównego ołtarza, wisi oryginalny obraz olejny, o wymiarach 4 m x 3,50m, przedstawiający Królową Palestyny, w otoczeniu aniołów, z wyciągniętą ręką w geście błogosławieństwa udzielanego Ziemi Świętej. Dwaj aniołowie trzymają w dłoniach insygnia królewskie Dziewicy Maryi: koronę i berło. U stóp Maryi rozciąga się panorama morza Śródziemnego, zarys miasta Haify i położonej w górzystym terenie Jerozolimy. Najpiękniejszym elementem obrazu jest pogodna i pełna wdzięku twarz Matki Bożej, z której przebija troskliwe spojrzenie skierowane na ziemię, nad którą wyciąga matczyną, opiekuńczą dłoń. Obraz stał się pierwowzorem figury z brązu mającej 6 m. wysokości i ustawionej na fasadzie świątyni.

Do sanktuarium w Deir Rafat, blisko Bet Shemesh, na tegoroczną uroczystość Pani i Królowej Ziemi Świętej ściągnęły tłumy wiernych. Jak każdego roku było to wydarzenie bardzo ważne dla całej społeczności katolickiej Palestyny. W tym maryjnym sanktuarium zgromadzili się parafianie z całej Ziemi Świętej, od górnej Galilei, po Jafę, aż do Jerycha. Najliczniejsza grupa przybyła z Jerozolimy i z Betlejem, gdzie około 800 parafian otrzymało od izraelskich władz okupacyjnych specjalne pozwolenia na udział w tej uroczystości. We Mszy św. odpustowej wzięło udział kilka tysięcy wiernych, w tym liczna grupa młodzieży. Parafianom towarzyszyli księża proboszczowie, którzy przed eucharystią służyli wiernym w konfesjonałach. Głównym celebransem był kard. Walter Kasper przewodniczący Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan. Obok gościa z Watykanu koncelebrowali Patriarcha abp Michel Sabbah, abp Antonio Franco Nuncjusz Apostolski w Izraelu, biskupi Patriarchatu łacińskiego oraz liczni kapłani. Nie zabrakło też zakonników, sióstr zakonnych i pielgrzymów z Włoch, którzy postanowili uczcić Maryję, jako Matkę i Królową Ziemi Świętej oraz modlić się o pokój dla tej umęczonej ziemi. Wśród obecnych wyróżniali się swoim charakterystycznym strojem Kawalerowie i Damy Bożego Grobu. Z powodu licznego udziału wiernych cała liturgia odbyła się w pięknym październikowym słońcu, przy ołtarzu polowym, w pobliżu sanktuarium. Uroczystość Matki Bożej, Królowej Palestyny i całej Ziemi Świętej zakończyła się rozśpiewaną procesją.

Dzisiaj przy sanktuarium, którym opiekują się siostry ze zgromadzenia Nauczycielek św. Doroty – Córek Najświętszych Serc, nie ma już ani sierocińca ani szkoły. Po 1948 roku z tych terenów zostali wysiedleni wszyscy Palestyńczycy, a ich wioski zrównano z ziemią. Budynki klasztorne zostały przystosowane na dom rekolekcyjny oraz dom pielgrzyma. Pod matczynym okiem Maryi chrześcijanie z Ziemi Świętej i z różnych stron świata, szukają w tym miejscu odpoczynku dla ciała oraz pokrzepienia duchowego.

o. dr Jerzy Kraj

drukuj

Drogi Czytelniku naszego portalu,
każdego dnia – specjalnie dla Ciebie – publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła i naszej Ojczyzny. Odważnie stajemy w obronie naszej wiary i nauki Kościoła. Jednak bez Twojej pomocy kontynuacja naszej misji będzie coraz trudniejsza. Dlatego prosimy Cię o pomoc.
Od pewnego czasu istnieje możliwość przekazywania online darów serca na Radio Maryja i Tv Trwam – za pomocą kart kredytowych, debetowych i innych elektronicznych form płatniczych. Prosimy o Twoje wsparcie
Redakcja portalu radiomaryja.pl