W poszanowaniu dla człowieka – Dzień Dziecka Utraconego

Poszanowanie dla ciała dziecka utraconego wynika z naszego wewnętrznego przekonania, że jest to człowiek – powiedział prof. i lekarz Bogdan Chazan.

Obchodzony dziś dzień dziecka utraconego, jest m.in. okazją do tego by przypomnieć, że człowiekiem jest się od momentu poczęcia, a nie urodzenia. Jest to szczególnie ważne w czasie toczącej się dyskusji na temat tzw. aborcji i pojawiających się w tym kontekście głosów odmawiających człowieczeństwa dzieciom w łonach matek.

– Dziecko, które jest zabite przed urodzeniem w wyniku aborcji, jest też dzieckiem utraconym, tylko w tym przypadku jest utracone w wyniku działań lekarskich, medycznych, natomiast w przypadku dziecka utraconego, którego dzień obchodzimy dzisiaj, mówimy o dziecku, które rodzi się martwe z innych, naturalnych przyczyn – z powodu choroby, czy wad genetycznych. Natomiast jedno i drugie łączy się ze sobą – zarówno poszanowanie dla ciała dziecka utraconego, urodzonego martwym, jak i poszanowanie dla dziecka, które ma być zabite w wyniku aborcji i to wszystko wynika z naszego wewnętrznego przekonania, że jest to człowiek – powiedział profesor.

Prof. Bogdan Chazan podkreśla, że śmierć dziecka przed urodzeniem lub tuż po nim, to sytuacja którą w sposób szczególny przeżywają rodzice, ale też personel szpitala.

– Cała rodzina zawsze się cieszy, kiedy rodzi się dziecko. Natomiast kiedy dziecko jest stracone, kiedy rodzi się martwe, albo krótko po porodzie umiera, to ta sytuacja stanowi podwójne obciążenie dla wszystkich – dla rodziny i dla nas. Wszyscy są przygotowani na spotkanie z dzieckiem, tymczasem dochodzi do nieszczęścia. Dlatego jest rzeczą bardzo ważną, aby w szpitalach położniczych tak zorganizować warunki i tak zorganizować opiekę nad matką, która roni dziecko, lub rodzi martwe, aby odbywało się to z poszanowaniem godności jej i godności dziecka – zaznaczył lekarz.

RIRM