Pożegnanie płk. Jana Kudły, żołnierza armii gen. Andersa i gen. Maczka
W Zielonej Górze odbył się w środę pogrzeb płk. Jana Kudły – żołnierza armii gen. Andersa i gen. Maczka, jednego z dowódców tajnej organizacji antykomunistycznej „Wolność i Niezawisłość”.
W ostatniej drodze towarzyszyła mu rodzina, przedstawiciele organizacji kombatanckich, władz miasta i regionu, służb mundurowych i wojska. Msza święta w intencji zmarłego odbyła się w koście pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.
W pogrzebie z ceremoniałem wojskowym wzięli udział m.in. wojewoda lubuski Władysław Dajczak, dowódca 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej gen. bryg. Stanisław Czosnek i dowódca skierowanej do Polski 3. Pancernej Brygadowej Grupy Bojowej armii USA płk Christopher R. Norrie.
– Chcę, jako przedstawiciel rządu pani premier Beaty Szydło w województwie lubuskim złożyć hołd panu pułkownikowi za jego życie, które jest dla nas wzorem patriotyzmu, za szlachetną postawę służby ojczyźnie. Żegnamy wielkiego człowieka. Panie pułkowniku, pozostanie pan w pamięci Lubuszan na zawsze – mówił wojewoda Dajczak.
Płk Kudła zmarł w minioną niedzielę. Zgodnie z informacjami Archiwum Historii urodził się 10 czerwca 1926 r. w Polskiej Woli (dawne polskie woj. tarnopolskie).
Po wybuchu II wojny światowej znalazł się w strefie okupowanej przez Rosjan. W lutym 1940 roku z rodzicami został deportowany do ZSRR.
Pod koniec 1941 roku opuścił rodzinę i jako ochotnik zgłosił się do formującego się Wojska Polskiego w Tockoje, gdzie został przyjęty do Szkoły Junaków przy 7. Dywizji Piechoty. Z tą jednostką w kwietniu 1942 opuścił ZSRR.
W Persji na własną prośbę został przeniesiony do jednostki rozpoznawczej 8. Dywizji Piechoty, a następnie po pobycie w Iraku i Palestynie w lipcu 1942 r. trafił do jednostki eskortującej drogą morską jeńców wojennych z Afryki do Kanady.
Jesienią 1942 r. dotarł do Glasgow w Wielkiej Brytanii. Początkowo służył w 1. Polskiej Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej, a od października 1943 w 1. Dywizji Pancernej. Po desancie aliantów w Normandii od końca sierpnia 1944 r. do końca wojny służył w 10. Brygadzie Kawalerii. Kudła uczestniczył w walkach we Francji, Belgii, Holandii i w Niemczech.
W lipcu 1945 r. nawiązał kontakt z oficerem służb specjalnych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i podjął szkolenie przygotowujące do konspiracji w Polsce. W listopadzie 1946 r. został mianowany dowódcą organizacji „Wolność i Niezawisłość” w rejonie Wielkopolska, a w 1948 r. rozpoczął działalność w organizacji konspiracyjnej Polska Tajna Organizacja Wojskowa.
W 1951 r. płk Kudła został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa i skazany na 15 lat więzienia. Na mocy amnestii został zwolniony w grudniu 1956 r. Od sierpnia 1980 r. na krótko był zaangażowany w działalność związkową w Solidarności.
Po 1989 r. płk Kudła działał w licznych organizacjach kombatanckich. Wielokrotnie był odznaczany. Pełnił funkcję prezesa Obszaru Zachodniego Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego Zrzeszenie WiN. Mieszkał w Zielonej Górze.
Jan Kudła spoczął na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Wrocławskiej w Zielonej Górze.
PAP/RIRM