Babiogórski Park Narodowy policzył, że ssaków jeleniowatych jest coraz więcej

Babiogórski Park Narodowy przeprowadził coroczną akcję liczenia ssaków jeleniowatych metodą tzw. pędzeń próbnych. Z danych wynika, że jest ich coraz więcej.

Jak wyjaśnił Konrad Gonciarczyk, zastępca dyrektora Babiogórskiego Parku Narodowego, zwierzęta nie są liczone na obszarze całego parku, tylko metodycznie – liczy się je na stałych powierzchniach stanowiących 10 procent całego badanego terenu. Tereny te reprezentują główne typy siedliskowe lasów babiogórskich. Następnie liczba jest mnożona przez współczynnik, co daje wynik dotyczący całego obszaru parku liczącego 3 tysiące 400 hektarów. Podczas akcji na wyznaczonym terenie zaobserwowano 49 jeleni, 5 saren i 13 dzików.

„Ilość zwierzyny odnosimy do pojemności danego siedliska, które stanowi powierzchnię reprezentatywną dla skali całego obszaru parku. Są to buczyny, bory świerkowe, które w parku stanowią miejsca skrajne. W różnych siedliskach jest różna dostępność pokarmowa. Wynik takiego liczenia to dla nas ważna informacja, według której przeliczamy populację jeleniowatych na powierzchnię całego parku. W ten sposób obliczamy faktyczną liczbę zwierząt bytującą na obszarze całego Parku Narodowego. Jeżeli na 1 tysiąc hektarów lasów wynik jest powyżej założonej wielkości, tzw. pojemności środowiskowej dla danego miejsca, to mówimy o przegęszczeniu. Z danych pozyskanych podczas ostatniego rachowania wynika, że mamy właśnie do czynienia z przegęszczeniem jeleniowatych, co dodatkowo przejawia się w tym, iż mamy dość duże zniszczenia drzewostanów młodych, tzw. młodników, poprzez zgryzanie, spałowanie itp.” – wyjaśnił Konrad Gonciarczyk.

Zaznaczył on, że w wynikach jest mowa o rejonie bytowania danych gatunków, bo zwierzyna nie zna fizycznych granic i przemieszcza się swobodnie po całych Beskidach, a także dalej.

„Metoda liczenia jeleniowatych metodą pędzeń próbnych polega na policzeniu zwierząt na określonych powierzchniach. Następnie zwierzęta są pędzone przez naganiaczy – osoby wypędzające zwierzęta z powierzchni od strony jednego z boków powierzchni. Obserwatorzy – osoby stające na stanowiskach na pozostałych trzech bokach – liczą wszystkie zwierzęta opuszczające wyznaczony teren z określeniem płci i wieku i zapisują dane na karcie obserwacji” – wyjaśnił przyrodnik.

Przeprowadzona w ubiegłym tygodniu akcja liczenia zwierząt dotyczyła tylko ssaków jeleniowatych, ale pracownicy parku i tak odnotowują wszystkie zaobserwowane zwierzęta, które stanowią uzupełnienie bazy obserwacji. Babiogórski Park Narodowy prowadzi wiele różnych akcji dotyczących liczenia zwierząt, także dedykowanych różnym gatunkom.

Babiogórski Park Narodowy, wspólnie ze słowacką Chronioną Krainą Rejonu Górna Orawa, Nadleśnictwem Sucha i Nadleśnictwem Nowy Targ, przeprowadza akcję liczenia dużych drapieżników – wilka, rysia i niedźwiedzia.

„Dwa lata temu zaobserwowaliśmy gawrę w rezerwacie ścisłym od strony południowej szczytu Babiej Góry. Jeżeli chodzi o rysia, to obserwujemy jednego lub dwa osobniki przechodnio, bo te zwierzęta potrzebują do bytowania ogromnego areału. Na terenie parku stwierdzono występowanie jednej grupy rodzinnej wilków, której areał bytowania jest po południowych i północnych stokach Babiej Góry” – wyjaśnił Konrad Gonciarczyk.

W tegoroczną akcję liczenia zwierząt na Babiej Górze było zaangażowanych ponad sto osób, w tym szkoły średnie z Bielska-Białej, których uczniowie przyjechali na Babią Górę w ramach zajęć przyrodniczych. Byli to członkowie Szkolnego Koła Polskiego Towarzystwa Turystycznego (PTT) przy Zespole Szkół Elektronicznych, Elektrycznych i Mechanicznych, Szkolnego Koła PTT „Pionowy Świat” im. Wandy Rutkiewicz przy VIII Liceum Ogólnokształcącym, Zespole Szkół Medycznych i Ogólnokształcących. Udział w akcji wzięli także członkowie Oddziału PTT w Bielsku Białej, wolontariusze ze Studenckiego Koła Przyrodniczego przy Uniwersytecie Jagiellońskim i wolontariusze Zurich Insurance Company Ltd. Kraków.

Babiogórski Park Narodowy powstał 1954 roku, a jego obszar obejmuje rozległy szczyt i okolice najwyższej góry Beskidów – Babiej Góry. W 1977 roku teren ten uznany został przez UNESCO za światowy rezerwat biosfery.

PAP