Spróbuj pomyśleć: ” Duża medycyna, medycyna prewencyjna, im bardziej zaniedbana, tym bardziej głośno daje o sobie znać”

Pobierz Pobierz

Szczęść Boże!

Duża medycyna, medycyna prewencyjna, im bardziej zaniedbana, tym bardziej głośno daje o sobie znać. Jej znaczenia nie doceniają zwykle niedopieczeni politycy, którym się wydaje, że przez okres sprawowania władzy nie potkną się o skutki własnej arogancji i ignorancji. Ludzie narażeni na agresję tych polityków muszą się bronić, wykorzystując twarde fakty. Oto one.

W latach 2000 – 2006 stwierdzono w Polsce 32 941 chorób zawodowych. Ponad połowa z nich dotyczyła pracowników zaliczonych do dwóch sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności PKD – Przetwórstwo Przemysłowe i Edukacja. W Przetwórstwie Przemysłowym stwierdzono 8 598 chorób zawodowych, w Edukacji 8 229 chorób zawodowych, co stanowi odpowiednio 26 i 25% wszystkich chorób zawodowych stwierdzonych w latach 2000 -2006.

Spośród 3 129 wszystkich chorób zawodowych stwierdzonych w roku 2006 na pierwszym miejscu znalazły się przewlekłe choroby narządu głosu spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym – 762 przypadki. Miejsce drugie zajęły pylice płuc – 667 przypadków. Współczynnik chorób zawodowych stwierdzonych na 100 000 zatrudnionych w roku 2006 ogółem wynosił 32,8. Ten sam współczynnik był najwyższy dla grupy przewlekłe choroby narządu głosu spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym – 8 przypadków na 100 000 zatrudnionych i grupy pylice płuc – 7 przypadków na 100 000 zatrudnionych.

Jak wynika z materiału pod nazwą STAN SANITARNY KRAJU 2007 opublikowanego przez Główny Inspektorat Sanitarny w wyniku przeprowadzonych w 2007 roku postępowań wyjaśniających, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej wydały 3 293 decyzje o stwierdzeniu choroby zawodowej oraz 3 875 decyzji o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. Uwzględniając postępowanie odwoławcze, w wyniku uprawomocnienia się decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej w 2007 roku stwierdzono 3 276 chorób zawodowych. Liczba stwierdzonych chorób zawodowych w porównaniu do roku 2006 r. uległa zwiększeniu o 147 przypadków. Wśród stwierdzonych w 2007 r. chorób zawodowych dominowały przede wszystkim: przewlekłe choroby narządu głosu, spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat – 796 przypadków (w 2006 r. – po korekcie 760) i pylice płuc – 700 przypadków (w 2006 r. – 667).

Postępowanie administracyjne w sprawie występowania chorób zawodowych prowadzi Państwowa Inspekcja Sanitarna, realizując zadania dotyczące nadzoru nad warunkami pracy. W toku postępowania właściwy państwowy inspektor sanitarny wydaje imienną decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej, bądź o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej. Do celów ustalenia orzeczenia w sprawie rozpoznania choroby zawodowej przez uprawnione placówki medyczne, pracownicy Państwowej Inspekcji Sanitarnej sporządzają oceny narażenia zawodowego u pracowników występujących o stwierdzenie choroby zawodowej, w oparciu o informacje dotyczące całkowitego przebiegu zatrudnienia w narażeniu na czynnik szkodliwy dla zdrowia, który może być przyczyną zaistnienia choroby zawodowej, bądź też w związku ze sposobem wykonywania pracy (nadmierny wysiłek głosowy, nadmierne przeciążenie układu ruchu itd.).

Szczegółowe dane dotyczące stwierdzonych chorób zawodowych opracowywane są przez Instytut Medycyny Pracy w Łodzi w ramach Centralnego Rejestru Chorób Zawodowych. Rejestr prowadzi Zakład Epidemiologii Środowiskowej Celem Rejestru jest zbieranie i przetwarzanie danych dotyczących stwierdzonych chorób zawodowych oraz analiza epidemiologiczna sytuacji w tym zakresie. Dokumentem źródłowym jest „Karta stwierdzenia choroby zawodowej”, wypełniana i przesyłana do Instytutu Medycyny Pracy przez państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych, po uprawomocnieniu się decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej.

Jak podaje Instytut Medycyny Pracy w Łodzi aktualnie w Rejestrze zgromadzonych jest ponad 298 000 przypadków chorób zawodowych.. Od 2003 roku polskie dane o chorobach zawodowych zostały włączone do statystyki europejskiej i corocznie przesyłane są do EUROSTAT-u zgodnie z obowiązującą w tym systemie metodyką opracowania danych.

Corocznie wydawane jest opracowanie „Choroby zawodowe w Polsce …” autorstwa zespołu, którym kieruje pani prof. .Neonila Szeszenia-Dąbrowska, zawierające aktualne dane o zapadalności z uwzględnieniem jednostek chorobowych, rodzaju działalności (wg Polskiej Klasyfikacji Działalności), województw, płci). W roku 2007 ukazała się też publikacja „Choroby zawodowe w Polsce – statystyka i epidemiologia”, która jest pierwszym w Polsce zwartym wydawnictwem zawierającym dane statystyczne dotyczące zapadalności na choroby zawodowe od 1971 roku, tj. od rozpoczęcia gromadzenia danych przez Instytut Medycyny Pracy w Łodzi do 2005 roku. W opracowaniu podjęto próbę określenia czynników wpływających na występowanie chorób zawodowych wraz ze wskazaniem ich wpływu na kształtowanie się zapadalności na choroby zawodowe w różnych okresach. Zamieszczono także akty prawne zawierające listy chorób zawodowych od roku 1928 do roku 2002, tj. poczynając od pierwszej od odzyskania niepodległości do listy aktualnie obowiązującej.