Świat potrzebuje waszego świadectwa wiary

Przemówienie Ojca Świętego Benedykta XVI w Grocie św. Pawła w Rabacie
na Malcie, 17 kwietnia 2010 r.

Drogi arcybiskupie Cremona,
Szanowni Państwo,
Drodzy Bracia i Siostry!
Moja pielgrzymka na Maltę rozpoczęła się chwilą cichej modlitwy w Grocie św.
Pawła, który jako pierwszy przyniósł wiarę na te wyspy. Przybyłem śladem
tych niezliczonych pielgrzymów, którzy w ciągu wieków modlili się w tym świętym
miejscu, powierzając siebie, swoje rodziny i pomyślność tego narodu
wstawiennictwu Apostoła Narodów. Cieszę się, że jestem wreszcie pośród
was i pozdrawiam was wszystkich z wielką miłością w Panu!
Rozbicie się statku wiozącego św. Pawła i jego trzymiesięczny pobyt na
Malcie na trwałe zapisało się w historii waszego kraju. Jego słowa
skierowane do towarzyszy przed przybyciem na Maltę są zapisane dla nas w
Dziejach Apostolskich i stały się szczególnym tematem waszych przygotowań do
mojej wizyty. Te słowa – "Jehtieg iżda li naslu fi gżira"
("Musimy przecież dopłynąć do jakiejś wyspy", Dz 27, 26) – w ich
oryginalnym kontekście są wezwaniem do odwagi w obliczu nieznanego i do
niezawodnego zaufania niezgłębionej Opatrzności Bożej.
Rozbitkowie zostali serdecznie przyjęci przez Maltańczyków idących za przykładem
św. Publiusza. W Bożym planie św. Paweł stał się w ten sposób waszym
ojcem w wierze chrześcijańskiej. Dzięki jego obecności pośród was
Ewangelia Jezusa Chrystusa głęboko zakorzeniła się i zaowocowała nie tylko
w życiu jednostek, rodzin i wspólnot, ale także w kształtowaniu tożsamości
narodowej Malty oraz jej tętniącej życiem i wyróżniającej się kultury.
Apostolskie trudy Pawła zrodziły też bogate plony w pokoleniach kaznodziejów,
którzy poszli w jego ślady, a szczególnie w bardzo wielu kapłanach i
zakonnikach, którzy naśladowali jego zapał misyjny, pozostawiając Maltę,
aby nieść Ewangelię do odległych brzegów. Cieszę się, że mam okazję
spotkać tak wielu z nich dzisiaj w tym kościele św. Pawła i dodać im odwagi
w ich wymagającym, a często heroicznym powołaniu. Drodzy misjonarze, dziękuję
wam wszystkim w imieniu całego Kościoła za wasze świadectwo zmartwychwstałemu
Panu i za wasze życie spędzone w służbie innym. Wasza obecność i działalność
w tak wielu krajach świata przynosi zaszczyt waszej ojczyźnie i świadczy o
ewangelicznym porywie, głęboko osadzonym w Kościele na Malcie. Prośmy Pana,
aby pobudził wiele innych kobiet i mężczyzn do kontynuowania szlachetnej
misji głoszenia Ewangelii i pracy na rzecz nadejścia królestwa Chrystusowego
w każdym kraju i narodzie!
Przybycie św. Pawła na Maltę nie było planowane. Jak wiemy, podróżował do
Rzymu, gdy rozpętała się gwałtowna burza i jego statek osiadł na mieliźnie
na tej wyspie. Marynarze mogą nakreślić trasę podróży, ale Bóg w swojej mądrości
i opatrzności sam wyznacza kurs. Wiedział o tym dobrze Paweł, który w
dramatycznych okolicznościach spotkał zmartwychwstałego Pana na drodze do
Damaszku. Bieg jego życia nagle uległ zmianie. Odtąd dla niego życiem stał
się Chrystus (por. Flp 1, 21). Każda jego myśl i działanie były skierowane
na głoszenie tajemnicy krzyża i jego orędzia o jednającej miłości Bożej.
To samo słowo, słowo Ewangelii, ma nadal moc wdarcia się w nasze życie i
zmieniania jego biegu. Dziś ta sama Ewangelia, którą głosił Paweł, nadal
wzywa mieszkańców tych wysp do nawrócenia, nowego życia i nadziei na przyszłość.
Stając pośród was jako Następca Apostoła Piotra, zachęcam was do usłyszenia
na nowo Słowa Boga, jak czynili to wasi przodkowie. Niech stanowi ono wyzwanie
dla waszego sposobu myślenia i przeżywania waszego życia.
Z tego świętego miejsca, skąd przepowiadanie apostolskie rozprzestrzeniło się
po raz pierwszy na te wyspy, wzywam każdego z was do podjęcia pasjonującego
wyzwania nowej ewangelizacji. Przeżywajcie swą wiarę coraz pełniej wraz z członkami
waszych rodzin, z przyjaciółmi, w waszym sąsiedztwie, w miejscu pracy i w całym
maltańskim społeczeństwie. W szczególny sposób wzywam rodziców,
nauczycieli i katechetów, aby o swoim żywym spotkaniu ze zmartwychwstałym
Jezusem mówili innym, zwłaszcza młodym ludziom, którzy są przyszłością
Malty. "Wiara umacnia się, gdy jest przekazywana!" (por. "Redemptoris
missio", 2). Wiedzcie, że wasza wiara zapewnia spotkanie z Bogiem, który
w swej wszechmocy dotyka serca człowieka. W ten sposób wprowadzicie młodych w
piękno i bogactwo wiary katolickiej oraz dacie im zdrową katechezę, zachęcając
ich do coraz bardziej aktywnego uczestnictwa w życiu sakramentalnym Kościoła.
Świat potrzebuje tego świadectwa! Czyż w obliczu tak wielu zagrożeń dla świętości
ludzkiego życia, godności małżeństwa i rodziny nie należy naszym współczesnym
stale przypominać o wielkości naszej godności jako dzieci Bożych i najwznioślejszym
powołaniu, które otrzymaliśmy w Chrystusie? Czyż społeczeństwo nie musi
sobie na nowo przyswoić i bronić tych podstawowych prawd moralnych, które
pozostają fundamentem autentycznej wolności i prawdziwego postępu?
Właśnie teraz, gdy stałem przed tą Grotą, rozważałem wielki dar duchowy
(por. Rz 1, 11), jakim Paweł obdarzył Maltę, i modliłem się, abyście
utrzymali nieskazitelne dziedzictwo, jakie pozostawił wam wielki Apostoł.
Niech Pan utwierdzi was i wasze rodziny w wierze, która działa przez miłość
(por. Ga 5, 6) i uczyni was radosnymi świadkami nadziei, która nigdy nie
zawodzi (por. Rz 5, 5). Chrystus zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!
Alleluja!

Tekst za KAI