Śledztwo ws. katastrofy pod Szczekocinami będzie przedłużone 

Wbrew wcześniejszym planom prokuratury, nie uda się przed wakacjami zamknąć śledztwa i skierować do sądu aktu oskarżenia ws. katastrofy kolejowej pod Szczekocinami. Głównym powodem są problemy zdrowotne podejrzanego, dyżurnego ruchu Andrzeja N. 

W marcu 2012 r. w wyniku czołowego zderzenia dwóch pociągów we wsi Chałupki niedaleko Szczekocin zginęło 16 osób, a ok. 100 odniosło obrażenia.

O wystąpieniu z wnioskiem o przedłużenie postępowania do Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach poinformował w poniedziałek rzecznik Prokuratury Okręgowej w Częstochowie Tomasz Ozimek. Prokuratorzy chcą przedłużenia śledztwa o kolejne trzy miesiące, czyli do końca września.

Prokuratorskie zarzuty usłyszało dwoje dyżurnych ruchu z posterunków kolejowych Starzyny i Sprowa – Andrzej N. i Jolanta S. Są podejrzani o nieumyślne spowodowanie katastrofy, za co grozi osiem lat więzienia.

Pod koniec poprzedniego tygodnia prokuratura wezwała podejrzanych, by przedstawić im zarzuty w ostatecznej wersji – chodzi o to, że dopiero niedawno do prokuratury zgłosiły się dwie kolejne pokrzywdzone osoby i trzeba było dopisać ich nazwiska do postanowienia o przedstawieniu zarzutów. Później podejrzani mieli zaznajomić się z aktami, co było ostatnią czynnością przed sporządzeniem aktu oskarżenia i skierowaniem go do sądu.

W prokuraturze nie stawiła się Jolanta S., która – jak wynika z informacji przekazanej prokuratorom – do końca czerwca będzie przebywać za granicą. Andrzeja N. nie udało się przesłuchać, bo jego obrońca przedstawił zaświadczenie lekarza psychiatry, z którego wynika, że w ostatnim czasie znacząco pogorszył się stan zdrowia podejrzanego.

– W tej sytuacji nie można było przeprowadzić zaplanowanych czynności. Zwrócimy się o opinię zespołu biegłych psychiatrów, którzy podczas badań ambulatoryjnych ocenią, czy Andrzej N. może uczestniczyć w czynnościach procesowych – powiedział prok. Ozimek.

Andrzej N. po katastrofie ze względu na stan zdrowia spędził kilka miesięcy w szpitalu psychiatrycznym. Według opinii zespołu biegłych psychiatrów i psychologa, którzy przez dwa miesiące obserwowali N. w Szpitalu Psychiatrycznym w Lublińcu, dyżurny w chwili katastrofy był poczytalny. Oznacza to, że może odpowiadać karnie.

Poza nieumyślnym spowodowaniem katastrofy, prokuratura zarzuca też obojgu podejrzanym poświadczenie nieprawdy w dokumentacji dotyczącej ruchu pociągów. Po wypadku mieli uzgodnić i wpisać sfałszowaną godzinę zamknięcia toru, a Andrzej N., który pełnił służbę na posterunku w Starzynach, dodatkowo napisać, że jeden z pociągów rozpruł zwrotnicę.

Do katastrofy doszło w sobotę wieczorem 3 marca 2012 r. niedaleko Zawiercia – na zjeździe z Centralnej Magistrali Kolejowej w kierunku Krakowa. Zderzyły się czołowo pociągi TLK „Brzechwa” z Przemyśla do Warszawy i Interregio „Jan Matejko” relacji Warszawa-Kraków. Pociąg Warszawa-Kraków wjechał na tor, po którym z naprzeciwka jechał pociąg Przemyśl-Warszawa.

Dyżurny ruchu ze Starzyn według prokuratury doprowadził do skierowania pociągu Warszawa-Kraków na niewłaściwy tor, co spowodowało czołowe zderzenie z drugim składem. Dyżurna ruchu z miejscowości Sprowa – według śledztwa – wydała zezwolenie na wjazd pociągu relacji Przemyśl-Warszawa na tor, po którym jechał już pociąg z Warszawy do Krakowa. Zdaniem prokuratury dyżurna nie sprawdziła, jaka jest przyczyna zajętości toru, co było jej sygnalizowane przez system kontroli ruchu.

Z kompleksowej opinii specjalistów z zakresu kolejnictwa wynika, że zawinili nie tylko dyżurni ruchu, ale też maszyniści obu pociągów, którzy zginęli w katastrofie. Z opinii biegłych wiadomo ponadto, że pociąg relacji Warszawa-Kraków na krótko przed katastrofą jechał 100 km/h. 400 metrów przed zderzeniem rozpoczął manewr hamowania, w chwili zderzenia miał prędkość 40 km/h. Skład relacji Przemyśl-Warszawa jechał 98 km/h i w ogóle nie zaczął hamować. Biegłym nie udało się ustalić dlaczego tak się stało.

PAP