Pół wieku od śmierci ks. abp. Baziaka
Dziś mija 50 lat od śmierci ks. abp. Eugeniusza Baziaka, metropolity lwowskiego i krakowskiego, wielkiego pasterza.
– Pięćdziesiąta rocznica śmierci śp. ks. abp. Eugeniusza Baziaka przypada w roku jubileuszowym 600-lecia przeniesienia stolicy biskupiej z Halicza do Lwowa – zaznacza ks. dr Jacek Waligóra z diecezji lwowskiej.
Ksiądz arcybiskup Baziak urodził się 8 marca 1890 r. w Tarnopolu. Do Seminarium Duchownego we Lwowie wstąpił w roku 1908. Święcenia kapłańskie przyjął 14 lipca 1912 roku. 15 września 1933 r. został mianowany biskupem pomocniczym lwowskim. Jednocześnie ks. abp Bolesław Twardowski mianował go rektorem seminarium duchownego. W związku z pogarszającym się stanem zdrowia ks. abp. Twardowskiego w 1944 r. został mianowany koadiutorem z prawem następstwa. W dniu śmierci arcybiskupa, 22 listopada 1944 r., przejął rządy w archidiecezji. Jak podkreśla ks. Jacek Waligóra, objęcie przez niego urzędu czujnie śledziła władza sowiecka. „Nowi wyzwoliciele” powoli, ale z determinacją rozpoczęli likwidację struktur kościelnych. Ksiądz arcybiskup Baziak w 1946 r. został przez władze wygnany ze Lwowa. W sierpniu 1946 r. zamieszkał w Lubaczowie. Była to część archidiecezji lwowskiej, która pozostała w nowych granicach Polski. 23 marca 1951 r. został koadiutorem ks. kard. Adama Sapiehy. Po jego śmierci stał się administratorem archidiecezji krakowskiej. W grudniu 1952 r. aresztowano go i osadzono w krakowskim więzieniu. Zwolniony, otrzymał zakaz przebywania na terenie archidiecezji krakowskiej. Dopiero w 1956 r. mógł do niej powrócić. Ksiądz arcybiskup Baziak wybrał młodego kapłana Karola Wojtyłę na krakowskiego biskupa pomocniczego, a wypowiedziane wówczas przez niego w odniesieniu do biskupa nominata słowa „Habemus papam” okazały się prorocze. 28 września 1958 r. udzielił trzydziestoośmioletniemu ks. Karolowi Wojtyle sakry biskupiej. W 1962 r. ks. abp Baziak został mianowany metropolitą krakowskim oraz administratorem apostolskim archidiecezji we Lwowie. Zmarł nagle 15 czerwca tego samego roku, miesiąc przed złotym jubileuszem kapłaństwa. Uroczystościom pogrzebowym w katedrze wawelskiej przewodniczył ks. bp Karol Wojtyła.