Mjr Sikorski „Bocian” spoczął na warszawskim Cmentarzu Bródnowskim
Mjr Wacław Józef Sikorski ps. Bocian, konspirator Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, więzień polityczny reżimu komunistycznego, spoczął w czwartek na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie – podał Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Mjr Wacław Józef Sikorski ps. Bocian urodził się 9 lutego 1925 roku w Warszawie na Pelcowiźnie. Jak opowiadał w Archiwum Historii Mówionej, pochodził z rodziny kolejarzy. W 1939 roku rozpoczął naukę w gimnazjum, a następnie uczęszczał do Szkoły Wawelberga i Rotwanda. Po tym, jak zamknięto szkołę, od 1943 roku do czasu Powstania Warszawskiego pracował w Ursusie. W tym czasie, jako nastolatek, związał się za strukturami Armii Krajowej na warszawskiej Pradze Północ, nadano mu pseudonim „Bocian”.
W czasie Powstania Warszawskiego służył jako sanitariusz w VI Obwodzie AK Praga, a po upadku powstania na Pradze wraz z rodziną schronił się w Choszczówce. W październiku 1944 roku Wacław Sikorski został wcielony do 9. pułku zapasowego ludowego Wojska Polskiego – był jednym z najmłodszych poborowych. Ukończył Oficerską Szkołę Łączności w Zamościu ze specjalnością radiotelegrafisty, a w 1945 został wcielony do Wojsk Ochrony Pogranicza.
Właśnie jako pogranicznik rozpoczął współpracę ze strukturami Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Aresztowany latem 1948 roku, przeszedł śledztwo połączone z torturami i wymuszaniem zeznań, głównym zarzutem mu postawionym było szpiegostwo. W styczniu 1949 roku skazany został na karę śmierci, w celi śmierci przebywał przez trzy miesiące. Ostatecznie, w kwietniu 1949 roku, w wyniku ułaskawienia przez Bolesława Bieruta, wyrok zamieniono mu na dożywocie. Karę odbywał w Rawiczu, Sztumie oraz Wronkach. W lutym 1956 roku został zwolniony na mocy amnestii.
Po wyjściu z więzienia Sikorski był inwigilowany przez UB. Pierwszą pracę znalazł w Hucie Warszawa, potem pracował w biurze projektowym.
Wacław Sikorski był współzałożycielem Związku Więźniów Politycznych Skazanych na Karę Śmierci w Okresie Reżimu Stalinowskiego, działał na rzecz upamiętniania miejsc represji i kaźni żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego. Został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wieloma innymi odznaczeniami. Zmarł 3 października w Warszawie w wieku 93 lat.
PAP/RIRM