Siostra Maria Catalina Irigoyen Echegaray z Hiszpanii wyniesiona na ołtarze
W Madrycie została wyniesiona na ołtarze siostra Maria Catalina Irigoyen Echegaray, ze zgromadzenia Służebnic Maryi. Uroczystościom beatyfikacyjnym w katedrze Almudena przewodniczył ks. abp Angelo Amato, prefekt Kongregacji ds. Świętych. Koncelebrowali biskupi z Hiszpanii i z Boliwi, liczni kapłani. We Mszy uczestniczyło ponad 600 sióstr ze Zgromadzenia Służebnic Maryi.
Maria Catalina Irigoyen Echegaray urodziła się 25 listopada 1848 r. w dobrze sytuowanej i pobożnej rodzinie w Pampelunie. Następnego dnia przyjęła chrzest w miejscowej katedrze. Była najmłodsza spośród ośmiorga rodzeństwa. Miała brata bliźniaka. W domu otrzymała staranne, chrześcijańskie wychowanie. 26 listopada 1860 r. przystąpiła do pierwszej Komunii. Eucharystia zajmie odtąd główne miejsce w jej życiu. Mając 13 lat Maria Catalina wstępuje do Stowarzyszenia Córek Maryi, a z czasem zostaje jego przewodniczącą.
María Catalina jest dziewczyną prostą, usłużną, optymistką i pełną radości. Jej życie cechują przede wszystkim dwa elementy: głęboka pobożność eucharystyczna oraz miłość do Matki Bożej. We wrażliwym sercu rodzi się troska o najbardziej potrzebujących: odwiedza chorych i samotnych, wraz z rówieśniczkami przygotowuje w domu odzież dla ubogich.
W 1878 r. swój pierwszy dom w Pampelunie otwieraja Zgromadzenie Służebnic Maryi, które założyła św. Maria Soledad Torres Acosta. Maria Catalina Irigoyen prosi o przyjęcie do zgromadzenia samą założycielkę. Siostra Maria Soledad, dowiedziawszy się, że ma ona w domu chorych krewnych, radzi jej, aby najpierw zajęła się nimi, jeśli rzeczywiście chce poświęcić się opiece nad chorymi zgodnie z charyzmatem zgromadzenia. Maria Catalina przyjmuję tę decyzję z pokorą i nadzieją. Trzy lata później (31 grudnia 1881 r.) wstępuje do Zgromadzenia Służebnic Maryi w Madrycie. Ma 33 lata. 15 lipca 1889 r. składa śluby wieczyste. Całe jej życie będzie odtąd związane ze stolicą Hiszpanii.
Siostra Maria Catalina ufała bezgranicznie Bogu. Moim jedynym ideałem jest miłować Boga nieprzerwanie aż do końca mojego istnienia”, powtarzała często. Chrystus był centrum jej życia i do Niego chciała upodobnić się jak najbardziej.
Służę tylko, aby służyć” – taka była dewiza życiowa s. Marii Cataliny. Stara się pomóc chorym, opuszczonym i rodzinom w potrzebie. Zawsze jest gotowa, radosna, cierpliwa i ofiarna. Nie zważając na ryzyko opiekuje się i odwiedza w domach chorych na cholerę, tyfus i ospę. Robiła wszystko, aby ulżyć w cierpieniu fizycznym i duchowym, dodawała otuchy i nadziei. Z tak wielką gotowością i serdecznością przychodziła na wezwania i potrzeby chorych, że wielu z nich uważali ją za kochającą matkę, a wiele rodzin prosiły o nią jako idealną pielęgniarkę”.
Po 23 latach ofiarnego posługiwania chorym, przez kolejne siedem lat zajęła się zbieraniem ofiar na rzecz dzieła.
W 1913 r. zapada na bolesną gruźlicę kości, która uniemożliwia jej jakiekolwiek działanie. Przez cały czas choroby nigdy nie utraciła spokoju ani cierpliwości. Czuję się zadowolona, że mogę naśladować Jezusa Ukrzyżowanego”, powtarzała.
Zmarła w Madrycie 10 października 1918 r. w opinii świętości. Wkrótce rozpoczęto proces beatyfikacyjny. 30 marca 1981 r. papież Jan Paweł II wydał dekret o heroiczności cnót s. Marii Cataliny Irigoyen. W 2006 r. dokonał się cud uzdrowienia za jej wstawiennictwem, który miało miejsce w Santa Cruz de la Sierra w Boliwii.
W mszy beatyfikacyjnej wzięło udział wielu biskupów z Hiszpanii, a także z Boliwii. Na uroczystość przybyło ponad 600 sióstr ze Zgromadzenia Służebnic Maryi oraz liczni wierni.
Aktualnie Służebnice Maryi pracują w 20 krajach na czterech kontynentach.
o. Marek Raczkiewicz CSsR , Madryt