Rocznica śmierci ks. prof. Janusza Nagórnego
W auli im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II odbyło się wczoraj sympozjum pt. „Ksiądz Profesor Janusz Nagórny – teolog moralista (1950-2006)”, zorganizowane przez Instytut Teologii Moralnej KUL w pierwszą rocznicę śmierci wybitnego naukowca, kaznodziei, wielkiego przyjaciela środowiska Radia Maryja. W formie wykładu i komunikatów profesorowie będący uczniami ks. Nagórnego zaprezentowali dorobek naukowy tego wielkiego teologa moralisty oraz kontynuację jego dzieła w ramach 6 katedr Instytutu Teologii Moralnej.
– Dziękujemy dzisiaj Bogu za jego osobę, za jego posługę kapłańską i uniwersytecką – mówił ks. bp Wacław Depo, ordynariusz diecezji zamojsko-lubaczowskiej, który przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej w intencji śp. ks. Nagórnego. – Jego twarz i otwartość spojrzenia, którym siebie i nas przeprowadzał przez tajemnice wiary i teologii, musi dzisiaj przebijać się wśród billboardów przedwyborczych, na których z każdego wolnego skrawka patrzą na nas konkretni kandydaci obiecujący nadzieję dla Polski, dla wszystkich i dla każdego – stwierdził w homilii. W tym kontekście ks. bp Depo podkreślił szczególną aktualność refleksji ks. Nagórnego na temat Ojczyzny, wartości życia i konieczności jego obrony zawartych w książce „Bądźmy ludem życia”.
Otwierając sympozjum, ks. prof. Mirosław Kalinowski, prorektor KUL, podkreślił wielkość i „niegasnącą aktualność” dorobku ks. prof. Nagórnego. – Jego spuścizna naukowa świadczy, że był wielkim profesorem – powiedział ks. prof. Kalinowski. – Niewątpliwie ks. prof. Nagórny należy do tej bardzo nielicznej, prestiżowej grupy naszych profesorów, którym studenci nadali tytuł „mistrza”. Ten tytuł niósł na swych barkach poprzez zaangażowanie w życie uniwersytetu, w działalność naukową w skali całego kraju i niewątpliwe promieniowanie swoją wiedzą również na środowiska dalsze. Mistrz i – można powiedzieć – wszystko jasne – zrekapitulował ksiądz prorektor.
Jednym z wątków poruszonych w wykładzie o. prof. Andrzeja Derdziuka pt. „Osoba ks. prof. dr. hab. Janusza Nagórnego na tle odnowy teologii moralnej” było konsekwentne zaangażowanie się ks. Nagórnego w aktualną problematykę społeczną. – Prezentował krytyczne podejście do wielu zachowań społecznych, potrafił zdecydowanie wytknąć wady i wykroczenia, ale nigdy nie zaniedbał ponoszenia na duchu i dodawania nadziei. Nie dziwi zatem, że niektórzy biografowie porównywali go do Piotra Skargi, na którego wzór przemawiał do rządzących, parlamentarzystów i prostego ludu – mówił o. prof. Derdziuk. – Mimo oskarżeń i ironii, że taki profesor zadaje się z „moherami”, ks. Janusz nie wycofywał się z okazywania solidarności z ludźmi, którzy potrzebowali nie tyle inteligenckiej postawy pogardy, ile życzliwego wskazania dróg wyjścia z matni niesprawiedliwych struktur. Zawsze, na ambonie i przy katedrze uniwersyteckiej, przy mikrofonach Radia Maryja i podczas posiedzeń Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopni Naukowych ks. Janusz był sobą – podkreślił o. Derdziuk.