Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!
Ojcowie Kościoła lubili porównywać Świętych Apostołów Piotra i Pawła do dwóch kolumn, na których spoczywa widzialna konstrukcja Kościoła. Obaj opieczętowali swoją krwią świadectwo dane Chrystusowi poprzez głoszenie i posługę rodzącej się wspólnocie chrześcijan. To świadectwo przekazują czytania biblijne dzisiejszej liturgii, czytania które wskazują na powód, dla którego ich wiara wyznawana i głoszona, została następnie uwieńczona najwyższą próbą męczeństwa.
Księga Dziejów Apostolskich (por 12,1-11) opowiada o wydarzeniu uwięzienia, a następnie uwolnienia Piotra. Doświadczył on sprzeciwu wobec ewangelii już w Jerozolimie, gdzie został uwięziony przez króla Heroda „zamierzającego po Święcie Paschy wydać go ludowi” (w. 4). Jednak został on w cudowny sposób uwolniony, a tym samym mógł wypełnić do końca swoją misję ewangelizacyjną, najpierw w Ziemi Świętej, a następnie w Rzymie, oddając całą swoją energię na służbę wspólnocie chrześcijan. Także Paweł doświadczył wrogości, od której został uwolniony przez Pana. Wysłany przez Zmartwychwstałego do wielu miast zamieszkałych przez ludy pogańskie, spotkał się z mocnym oporem zarówno ze strony swoich współwyznawców, jak również władz cywilnych. Pisząc do ucznia Tymoteusza, rozmyśla o swoim życiu i drodze misyjnej, a także o prześladowaniach do znanych z powodu Ewangelii.
Te dwa „uwolnienia” Piotra i Pawła objawiają wspólną drogę dwóch Apostołów, którzy zostali wysłani przez Jezusa, aby głosić Ewangelię w trudnych, a w niektórych przypadkach nawet wrogich środowiskach. Obaj poprzez wydarzenia ich życia osobistego i Kościoła ukazują nam i mówią dzisiaj, że Pan jest zawsze przy nas, idzie z nami, nigdy nas nie opuszcza. Szczególnie w chwilach próby, Bóg wyciąga rękę, przychodzi nam z pomocą i wybawia nas od zagrożeń ze strony nieprzyjaciół. Pamiętajmy jednak, że naszym prawdziwym wrogiem jest grzech i Zło, które skłania nas do grzechu. Kiedy pojednamy się z Bogiem, zwłaszcza w sakramencie pokuty, otrzymujemy łaskę przebaczenia, zostajemy uwolnieni z więzów zła i wolni od ciężaru naszych błędów. Możemy więc kontynuować naszą drogę radosnych głosicieli i świadków Ewangelii, ukazując, że my sami jako pierwsi doświadczyliśmy miłosierdzia. Módlmy się dziś do Maryi Panny, Królowej Apostołów, przede wszystkim za Kościół tutaj w Rzymie i za to miasto, którego patronami są Piotr i Paweł. Niech oni wybłagają miastu duchową i materialną pomyślność. Niech dobroć i łaska Pana wspiera cały lud rzymski, aby żył w zgodzie i braterstwie, jaśniejąc wiarą chrześcijańską, o której z nieustraszonym zapałem świadczyli Święci Apostołowie Piotr i Paweł.
Tłumaczenie: Radio Watykańskie