Czytania biblijne dzisiejszej niedzieli Trójcy Przenajświętszej pomagają nam wejść w misterium tożsamości Boga. Drugie czytanie ukazuje nam słowa życzeń, jakie św. Paweł kieruje do wspólnoty w Koryncie: ”Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i udzielanie się Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi” (2 Kor 13,13). To błogosławieństwo Apostoła jest owocem jego osobistego doświadczenia miłości Boga, tej miłości, którą objawił mu Chrystus Zmartwychwstały, a która przemieniła jego życie i popchnęła go do głoszenia Ewangelii poganom. Począwszy od tego jego osobistego doświadczenia łaski, św. Paweł może zachęcać chrześcijan tymi słowy: „Radujcie się, dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie się na duchu, …pokój zachowujcie” (w. 11). Wspólnota chrześcijańska, pomimo wszystkich swoich ludzkich ograniczeń może stać się odbiciem Trójcy, Jej dobroci i piękna. Ale to – jak zaświadcza sam św. Paweł – dokonuje się przez doświadczenie Bożego miłosierdzia, Jego przebaczenia. Tego też doświadczają Hebrajczycy podczas exodusu. Kiedy naród złamał przymierze, Bóg ukazał się Mojżeszowi w chmurze, aby odnowić przymierze, wypowiadając swoje imię i jego znaczenie. Tak mówi: „Pan, Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność” (Wj. 34,6). Imię to oznacza, że Bóg nie jest daleki i zamknięty w samym sobie, ale jest Życiem, które pragnie być podarowane; jest otwarty, jest Miłością, która wybawia człowieka z niewierności. Bóg jest miłosierny, litościwy i bogaty w łaskę, gdyż ofiaruje się nam, aby przykryć nasze ograniczenia i braki, aby nam przebaczyć nasze błędy i aby na nowo wprowadzić nas na drogę sprawiedliwości i prawdy.

Dziś, we Włoszech oraz w innych krajach obchodzone jest Wniebowstąpienie Jezusa, które miało miejsce czterdzieści dni po świcie Paschy. Czytanie z Ewangelii (por. Mt 28,16-20), podsumowujące Ewangelię św. Mateusza, ukazuje nam chwilę definitywnego pożegnania Zmartwychwstałego ze swoimi uczniami. Scena ta rozgrywa się w Galilei, gdzie Jezus powołał ich, aby poszli za Nim i do utworzenia zalążka swojej nowej wspólnoty. Teraz uczniowie ci przeszli przez „ogień” męki i zmartwychwstania; na widok Zmartwychwstałego Pana oddali Mu pokłon, ale niektórzy nadal mieli wątpliwości. Tej przestraszonej wspólnocie Jezus daje ogromne zadanie ewangelizowania świata. Konkretyzuje to zadanie nakazując, by nauczali i chrzcili w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego (por w. 19).

Nieustannie docierają do nas dramatyczne doniesienia o sytuacji w Wenezueli i o zaostrzeniu starć z wieloma zabitymi, rannymi i uwięzionymi. Łącząc się w bólu z rodzinami ofiar, które zapewniam o modlitwach za zmarłych, kieruję stosowny apel do rządu i wszystkich części składowych społeczeństwa wenezuelskiego o unikanie wszelkich dalszych form przemocy, o przestrzeganie praw człowieka i poszukiwanie wynegocjowanych rozwiązań poważnego kryzysu humanitarnego, społecznego, politycznego i gospodarczego, który nęka mieszkańców. Powierzmy Najświętszej Maryi Pannie intencje pokoju, pojednania i demokracji w tym umiłowanym kraju. Módlmy się także za wszystkie kraje przeżywające wielkie trudności. Myślę szczególnie w tych dniach o Republice Macedonii.