Mieszkańcy Woli
Przybysławskiej
Aftyka Józef, Aftyka Aniela, Aftyka Marianna, Aftyka Zofia, Gawron Czesław, Gawron Leonard, Kamiński
Stanisław, Kamińska Aniela, Nalewajka Jan, Nalewajka Julia z trójką dzieci, Ochmiński Józef z czteroosobową rodziną
Niedaleko lasu we wsi Wola Przybysławska
(woj. lubelskie) znajdowało się gospodarstwo rodziny Aftyków:
Józef (54 lata), jego żona Aniela (52 lata) oraz córki – Zofia (17 lat) i
Marianna (14 lat). Pomagali Żydom ukrywającym się w pobliskim lesie. Niestety ktoś
doniósł Niemcom o dwóch Żydach zmierzających w kierunku domu Aftyków.
Dnia 10 grudnia 1942 r. Niemcy
zamordowali całą rodzinę. Niektóre źródła podają, że Józef Aftyka
z rodziną zostali zamordowani, a następnie ich gospodarstwo spalono bądź
zostali rozstrzelani albo spaleni żywcem we własnym domu.
Razem z rodziną Aftyków
zginęli także dwaj Żydzi ukrywający się u nich w domu. Tego dnia w Woli
Przybysławskiej za pomoc ludności żydowskiej zginęło więcej osób: Władysław Abramek (20 lat), Czesław Gawron (20 lat), Leonard Gawron
(20 lat), Stanisław Kamiński (21 lat), Aniela Kamińska, Jan Nalewajka z żoną
Julią i trójką dzieci oraz Józef Ochmiński z
czteroosobową rodziną.
Zwłoki zamordowanych pochowano w dole
wykopanym na miejscu egzekucji. Po pewnym czasie przeniesiono je na cmentarz
parafialny w Grabowie.
Bibliografia:
1.
W.
Bartoszewski, Z. Lewinówna, Ten jest z Ojczyzny
mojej. Wspomnienia z lat 1939–1945, wyd. 3, Warszawa 2007, s. 509, 604.
2.
W.
Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców za pomoc
udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 13-14.
3. A. Poray (red.), Those Who Risked Their Lives, Chicago
2007, s. 18.
4. R. Walczak (red.), Those
Who Helped. Polish Rescuers of Jews During the Holocaust, cz. 3, Warszawa 1997, s. 50.
5.
S.
Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945,
Warszawa 1971, s. 411.
6. W. Zajączkowski, Martyrs
of Charity, Washington D.C. 1988, s. 273.
Uwagi:
§
S.
Wroński, M. Zwolak, Polacy-Żydzi 1939–1945,
Warszawa 1971, s. 411 podaje, że Aftykowie zostali
rozstrzelani; W. Bielawski, Zbrodnie na Polakach dokonane przez hitlerowców
za pomoc udzielaną Żydom, Warszawa 1981, s. 13-14 pisze, że zostali
zamordowani razem z Władysławem Abramkiem, a
następnie ich gospodarstwo spalono; W. Bartoszewski, Z. Lewinówna,
Ten jest z Ojczyzny mojej. Wspomnienia z lat 1939–1945, wyd. 3, Warszawa
2007, s. 509, 604 również pisze, że spłonęli żywcem, a W. Zajączkowski, Martyrs of Charity,
Washington D.C. 1988, s. 273 podaje, że zostali spaleni żywcem we własnym domu.