Pontyfikat autentycznej miłości człowieka
Wypowiedź ks. prof. Pawła Bortkiewicza TChr, etyka
Wybór Ojca św. Franciszka w pewnym sensie jest dużym zaskoczeniem wedle miary kryteriów jakim były spekulacje medialne i spekulacje socjologiczne. Natomiast wybór ten nie może być zaskoczeniem jeżeli spojrzymy na to, że Kościołem tak naprawdę kieruje Pan Bóg, kieruje Duch Święty. Te wybory są właśnie określone przez Boga.
Przyjęcie imienia Franciszek wyznacza dwumian, związany z posługą i misją św. Franciszka z Asyżu – patrona nowego Ojca św. Wiemy doskonale, że takie dwa hasła, które określały tę biografię to „Franciszku idź i odbuduj mój Kościół” oraz to bardzo głośne Franciszkowe wołanie „Miłość nie jest kochana”. Ten drugi aspekt może nie został tak bardzo uwidoczniony w pierwszych komentarzach medialnych, ale pamiętajmy, że Franciszek z Asyżu był wielkim obrońcom autentycznej miłości człowieka – tej miłości, która zarówno w jego czasach, jak i dziś jest szczególnie zagrożona. Myślę, że rzeczywiście możemy spodziewać się od Ojca św. Franciszka tej bezkompromisowej obrony najpierw kształtu miłości, a także ukonkretnienia tego kształtu w instytucji małżeństwa.
To, z czym dzisiaj mamy do czynienia to bezpardonowy atak, walka kultur, walka cywilizacji, która godzi w miłość małżeńską, w instytucję małżeństwa i w instytucję rodziny. Przykłady radykalnego neofeminizmu, przykłady ideologii gender, próby legalizacji związków partnerskich, związków homoseksualnych – wszystko to ma jeden wspólny mianownik, jakim jest walka z miłością małżeńską, z instytucją małżeństwa i rodziny. Dotychczasowe poczynania ks. kard. Bergoglio pokazują, że stoi on po prostu na straży Ewangelii, na straży Prawdy Chrystusowej dotyczącej małżeństwa. Mamy szczęście, że możemy się tej bezkompromisowości spodziewać. Zresztą inaczej być nie mogło i być nie może.
Każdy Papież, który jest wybrany przez Ducha Świętego w Kościele jest człowiekiem głębokiej wiary i jest człowiekiem wierności prawdzie Chrystusowej. Dlatego tutaj nie mogło być sensacji. Akcent na tę miłość małżeńską, instytucję małżeństwa na pewno będzie w tym pontyfikacie mocno położony, jestem tego pewien i z tego już się w jakiś sposób cieszę.
W ostatnich latach przede wszystkim mamy do czynienia z sytuacją postępującej laicyzacji, sekularyzacji w tych negatywnych jej znaczeniach. Z tą sytuacją, o której Jan Paweł II zwykł mawiać, że „człowiek żyje tak, jakby Bóg nie istniał”. To jest problem wyrugowania egzystencjalnego żywego Boga, z przestrzeni życia ludzkiego. To ma niestety też swoje przełożenie w życiu samego Kościoła, w życiu ludzi, którzy deklarują się nominalnie jako wierzący, ale nie postępują tak, jakby Bóg rzeczywiście istniał, żył i był obecny w przestrzeni życia zarówno indywidualnego, jak i publicznego. Mam tutaj na myśli chociażby sytuację w Niemczech związaną z chrześcijańską chadecją niemiecką, której przecież zarówno poprzedni Papież jak i biskupi niemieccy zarzucali, że przydomek chrześcijańska jest tylko i wyłącznie nominalnym przydomkiem w sytuacji, w której ta partia głosuje sprzecznie z nauką Kościoła. Mam tutaj na myśli niektórych polskich polityków, którzy deklarują się jako ludzie wierzący, przystępują do komunii, pokazują się publicznie w przestrzeni Kościoła, a godzą i walczą z nauką Chrystusa. To jest rzecz, którą wymieniam symptomatycznie, ale to jest problem bardzo generalny.
Drugim, bardzo istotnym problemem jest spór o człowieka. Warto tutaj przypomnieć słowa Ojca św. Jana Pawła II wypowiedziane kiedyś w Polsce, że mimo upadku systemu komunistycznego spór o człowieka trwa, a nawet w pewnym sensie się nasilił. Ten spór dotyczy dzisiaj między innymi przestrzeni ludzkiej, miłości, ludzkiej płciowości, wymiaru wspólnotowego i wymiaru społecznego. Tu dotykamy kolejnego sporu, jakim jest spór o małżeństwo. Słowa Ojca św. Jana Pawła II, który mówił „przyszłość świata idzie przez rodzinę”. Jeżeli rodzina zostaje zakwestionowana to zostaje zakwestionowana też przyszłość świata. Tu mamy ważne tematy małżeństwa, prokreacji i wreszcie wielki temat zmagania kultury życia i kultury śmierci.
Wypowiedź ks. prof. Pawła Bortkiewicza TChr:
RIRM