„Z Ojczyzny Jezusa „
Pokój i Dobro!
Uroczystość świętych Piotra i Pawła ma dla franciszkańskiej wspólnoty w Jerozolimie, szczególny wymiar. Od dziesiątek lat w tym dniu alumni Międzynarodowego Franciszkańskiego Seminarium Duchownego w Jerozolimie otrzymują święcenia. Miejscem celebracji jest franciszkańska świątynia pw. Najświętszego Zbawiciela w murach Starego Miasta Jerozolimy. Również w tym roku we środę, 29 czerwca, przez posługę włożenia rąk bpa Williama Shomali, sufragana łacińskiego patriarchatu, 8 franciszkanów otrzyma dar diakonatu i kapłaństwa.
Święcenia diakonatu otrzymają bracia Fernando i Jorge z Meksyku oraz Antonino z Włoch. Sakrament kapłaństwa stanie się udziałem pięciu franciszkańskich diakonów pochodzących z Chorwacji, Meksyku, Libanu oraz z Polski. Diakoni Tymoteusz Marszałek i Adrian Maźnicki z prow. Matki Bożej Anielskiej w Krakowie po święceniach postanowili ponadto pozostać na służbie w Kustodii Ziemi Świętej. Wszyscy odbyli ostatnie lata formacji na szlakach Jezusa, Maryi i apostołów. Nawiedzając sanktuaria nad Jeziorem Galilejskim mieli okazję wsłuchać się w echo słów mistrza powołującego pierwszych uczniów i apostołów.
Radują się nasze serca i z głębi duszy dziękujemy Panu Bogu za dar powołania do stanu kapłańskiego naszych współbraci. Historia proroków czy apostołów uczy, że wybór w żadnym wypadku nie ma swego podłoża w wartości powołanego, ani w jego zasługach. „Idź, oto cię posyłam” (Wj 3,10) – to słowa, które Bóg kieruje do każdego wybranego, nie tłumacząc nikomu, dlaczego powołuje tego, a nie innego człowieka. Powołanie jest tajemnicą wzywającego Boga, ale też tajemnicą wolności człowieka, który decyduje się poświęcić swoje życie dla Boga i ludzi szukających ewangelicznej drogi do szczęścia.
25 lat temu, 29 czerwca 1986 roku, ta sama prawda stała się również treścią mojego życia. W tym samy franciszkańskim kościele ówczesny patriarcha Giacomo Giuseppe Beltritti udzielił święceń diakonatu Włochowi i Amerykanowi oraz prezbiteratu dwom franciszkanom z Polski, o. Edmundowi Urbańskiemu oraz mnie. W Mszy św. sprawowanej o godz. 10 z patriarchą koncelebrował o. Carlo Cecchitelli, kustosz Ziemi Świętej, o. Wacław Michalczyk, minister prowincjalny prowincji Matki Bożej Anielskiej w Polsce oraz około 60 kapłanów. Oprócz współbraci, sióstr zakonnych i wiernych z Jerozolimy w święceniach uczestniczyli również rodzice neoprezbiterów. Z krótkiej kronikarskiej notatki zamieszczonej w studenckim piśmie „Perła Misji” dowiadujemy się, że dekoracje nawiązujące symbolami chleba i wina do tajemnicy eucharystii wykonał polski student, brat Nikodem Gdyk. Komentując uroczystość święceń autor notatki napisał:: „Czasy się zmieniają i my się zmieniamy w nich”. Rozszerzają się w swym zasięgu polskie prowincje franciszkańskie. Cieszymy się, że i do Ziemi Świętej Polacy wnoszą swój entuzjazm, rodzinny język, zwyczaje i polską religijność”.
25-lecie święceń kapłańskich to również srebrny jubileusz mojej posługi w Ziemi Świętej. Zaczęła się ona od studiów specjalistycznych z Teologii Moralnej na akademii św. Alfonsa ojców Redemptorystów w Rzymie. Po zakończeniu studiów oprócz pracy na polu edukacyjnym i formacyjnym we Franciszkańskim Studium Teologicznym pełniłem jednocześnie posługę gwardiana w Jerozolimie i Betlejem. To co chyba najbardziej charakteryzuję mój 25 letni pobyt w Ziemi Świętej to są spotkania z ludźmi i dzielenie się darem „Piątej Ewangelii”. Tysiące pielgrzymów, których oprowadzałem lub spotykałem przy różnych okazjach pozwoliło mi odczuć sens mojego kapłańskiego powołania. Słowa wypowiedziane przez Pana Jezusa do św. Piotra nad Jeziorem Galilejskim: „Odtąd ludzi będziesz łowił”… wprawiały mnie zawsze w zadumę i zadziwienie. „Łowić ludzi”, to znaczy przejąć się ich troskami, zbawieniem… czyli żyć dla ludzi. Jednym słowem służyć! Ewidentnym aspektem tej kapłańskiej służby realizowanej w Kustodii Ziemi Świętej jest moja współpraca i cotygodniowe felietony w Radiu Maryja i Telewizji TRWAM.
W uroczystość Bożego Ciała, odpowiadając na zaproszenie Ojca Świętego do szczególnej modlitwy w miesiącu czerwcu za kapłanów, do wspólnej koncelebry w bazylice Zmartwychwstania zostało zaproszonych dwudziestu tegorocznych jubilatów, którzy przyjęli święcenia w Ziemi Świętej lub pracują w tutejszych wspólnotach. W Eucharystii wzięło udział kilku jubilatów obchodzących 60-lecie, 50-lecie i 25-lecie święceń kapłańskich. Wśród obecnych w bazylice jubilatów było dwóch Polaków celebrujących 25-lecie kapłaństwa. Ja oraz o. Wiesław Dąbrowski, salezjanin. O. Wiesław pochodzący z Gołdapi święcenia kapłańskie otrzymał w Lądzie n. Wartą 17 czerwca 1986 roku. Po działalności w Polsce oraz wielu latach pracy w Sankt Petersburgu w Rosji ojciec Wiesław przybył dwa lata temu do Ziemi Świętej, gdzie posługuje w wikariacie łacińskiego patriarchatu dla wspólnoty j. hebrajskiego, przede wszystkim wśród Izraelczyków pochodzących z byłego Związku Radzieckiego.
„Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka”. Te słowa bł. Jana Pawła II z książki „Dar i Tajemnica” są zaproszeniem do jubileuszowej zadumy i do dziękczynienia za ten wielki dar, do którego tak bardzo nie dorastamy.
o. Jerzy Kraj